Er speelt (-de) zich een discussie af over het hoofd van die arme Pride heen.. (gaat het al wat beter Cornelie? Ik hoop het!) over het al dan niet toevoegen van olie als energiebron en de hoeveelheid..

Laten we voorop stellen dat ik in principe helemaal niet tégen olie ben; het voeren van olieën heeft absoluut voordelen. Waar ik de wijsheid vandaan haal dat twee kopjes naar mijn mening te veel is, is gewoon ervaring en gezond verstand en misschien ook wel ’t beetje kennis wat ik heb opgedaan wbt voedingsleer.
Als het paard hoefbevangen is, ga je toch als eerste naar de voer-situatie kijken ( ja, ik weet echt wel dat er dan nog minstens 11 andere redenen zijn waarom een paard bevangen kan raken), want dat is toch in bijna alle gevallen de boosdoener.
Als ik lees dat een paard én lucerne, én brokjes, én hooi, én een grote hoeveelheid olie krijgt, dan denk ik dat er reden is om vraagtekens te gaan zetten.
Niet omdat zoals Karen schrijft “iets ongebruikelijk” is of “niet zoals ’t hoort” of “ik ken ’t niet” maar omdat, naar mijn mening, hier de levering van energie wellicht te hoog ligt en dat zou best wel eens nét dat kunnen zijn want een paard bevangen doet raken.
Een gegeven is ( en dat zul je dan misschien ook wel op het net hebben kunnen vinden) dat als je één energiebron gaat opvoeren, je de andere energiebronnen moet verminderen of afbouwen.
De kern van de hele discussie ( en het onderzoek) over olie tegenover andere energie-leveranciers gaat over de wijze waarop het paard de energie uit bepaalde stoffen kan halen én of olie (in welke vorm dan ook) een gedeeltelijke plaatsvervanger kan zijn van andere traditionele energie-leveranciers ( zoals koolhydraten).

Ik denk dat het een kwestie is van balans, die ook gerelateerd is aan de inspanning (of prestatie) die van het paard verlangd wordt. Bij lichte arbeid hoort geen hoge energie-gift, bij zware arbeid hoort dat wel. Althans, dat zou je kunnen overwegen en dan is het maar de vraag waar je voor kiest: olie of koolhydraten.

Nu kunnen wij van alles roepen: ik denk dat Cornelie er verstandig aan zou doen een deskundige in te schakelen om de voer-situatie te analyseren en op basis van een deskundige advies te proberen om haar paard weer gezond te krijgen. Maar dat is haar keus, want hoe ver kan onze ‘bemoeizucht’ gaan..?

Ik wil in het openbaar toch nog één ding kwijt: Karen, het stoort me als ik keer op keer moet lezen dat een reaktie geïnterpreteerd wordt als ‘terechtwijzing’ of dat jij vindt dat iets “anders geformuleerd moet worden” en dat “de manier waarop” een mening gegeven wordt, voor jou niet door de beugel kan. Naar mijn beste weten zijn de opmerkingen die ik af en toe maak helemaal niet bedoeld om iemand terecht te wijzen of persoonlijk te raken. Ik heb geen behoefte om mijn meningen in te pakken met ‘allerlei slagen om de arm’ zoals jij suggereert, maar ze zijn zeker ook niet bedoeld als “ik weet het” en “jij niet”. We zijn hier niet om een strijd met elkaar te voeren of de ander af te troeven lijkt me (alhoewel ik dat soms bijna ga denken met die ‘overload’ aan internet-referenties J) . Respect works both ways.

Marianne

Marianne schreef op maandag, 8 maart 2004, 15:35:


Dat is precies de reden waarom ik reageerde. Het feit dat de discussie nu echter uit de hand loopt is de reden waarom ik niet meer reageer. Mijn ideeen zijn bedoeld om mensen te helpen vanuit MIJN ervaringen, take-it-or-leave-it, en uiteraard kun je op iedere bewering die ik (of anderen) doen ergens op internet wel weer iets vinden wat daar tegenin gaat. Vaak kloppen die dingen dan wel, maar zijn van toepassing op andere situaties, en een eindeloze welles-nietes-discussie is het gevolg.


Nog EEN keer mijn bedenkingen hierover:
1) Uiteraard zijn er mensen die met succes olie voeren, maar zoals ik hier en daar ook al uit de oorspronkelijke bronnen kan opmaken zijn dat paarden die zware arbeid verrichten (ook daar over kunnen we discussieren maar een uurtje rijden in de bak valt wat mij betreft niet onder zware arbeid) of bejaard zijn.
Olie bijvoeren is mij niet onbekend, de bejaarde pony die hier staat krijgt o.a. ook olie, maar dat is een beestje van 30+ die een dermate slecht gebit heeft dat ze geen hooi/kuil kan eten en waarbij wat goocheltruuks nodig zijn om haar op die leeftijd en met een voeropnameprobleem niet al te dramatisch laten af vallen.

2) Een tweede bedenking is dat we het hier ook hebben over lucerne, maar niemand heeft nog gezegd dat pure lucerne niet verkrijgbaar is. Lucerne wordt altijd overgoten met melasse omdat het spul anders verkruimelt en je uitsluitend een zak stof overhoudt. Die melasse vormt bij elkaar een enorme hoeveelheid koolhydraten, en alleen al om die reden is lucerne geen hooivervanger maar op zich al een "krachtvoer".

3) Het voerschema vind ik nogal "exotisch". Als je al een dergelijk voerschema met succes hanteert dan mag je er van uit gaan dat het paard en de darmflora zich hieraan hebben moeten aanpassen. Een weg terug is er nauwelijks, tenzij je het heel geleidelijk doet. Ik kan me dan ook wel iets voorstellen bij de vorige bevangenheid, toen het paard "op vakantie was" en in een natuurwei stond zonder iets erbij. Misschien was simpel-gras wel een te groot verschil vergeleken met lucerne-met-olie-met-brokjes-met-toevoegingen.

Groeten,
Frans