Ilma Meijer schreef op zaterdag 9 juli 2011, 11:04:


Ja, Rubio komt inderdaad van Rick, klopt. Grappig dat jij hem hebt zien staan.
Er was gelijk een klik tussen het paard en mij.
Het Recado Bastos zadel rijdt heerlijk comfortabel dus dat heb ik erbij gekocht.

Maar nu eerst maandag de keuring.
Komt hij er goed door dan is de koop definitief en nemen we hem mee naar België.
Dus het is nog heel even spannend....

Groet, Pien

Christel Provaas schreef :>

Nee, Christel, er is helemaal niks raars gebeurd.
Ja, ik reed Trec en we zouden net onze eerste wedstijd gaan rijden.

Eigenlijk had al jaren twijfels rondom BD's rug en bekken en ze is ook al vaak osteopatisch behandeld, (vastzittende lendewervels, heiligbeen, bekken) maar overigens nooit zo diepgaand als dat Cindy dat doet. BD is een heel temperamentvol paard dat voor me door het vuur gaat en niet snel iets laat zien als er iets mis is.
Maar toch altijd die jarenlange twijfels in mij, ze zakte wel eens door een achterbeen, had dan weer last van haar rug met poetsen de dag na een zware rit, had moeite haar rug te 'geven' dus drukte ze die weg. Altijd die neus in de lucht en niet omlaag willen. Dan in combinatie met het eeuwige zoeken naar een geschikt zadel voor haar moeilijke vorm Arabieren rug. Ook veel twijfels of ik niet te groot of te zwaar voor haar was, (ik ben 1.70, zij 1.48). Altijd weer die twijfels. Achteraf snap ik nu waarom!

Maar dan steeds weer iedereen die aangaf dat het tussen mijn oren zat, dat BD het zo goed deed met mij, dat we zo'n mooie combi waren anders zou ze zo niet voor me werken etcetera. En dan suste ik mezelf weer een tijdje, want ja, zo'n trouw paard als zij bestaan er niet veel en als ze niet zou kunnen dan zou ik dat wel merken. En weer dat knagende gevoel. 10 kilo afgevallen, zou het nu beter gaan. Ja het ging beter, dus weer een tijdje gesust.

Om de Trec wedstrijden te gaan starten had ik haar keurig de entingen laten geven, bloedonderzoek laten doen of ze gezond was (ja dus) en wilde ik haar ook osteopatisch laten nakijken omdat ze op dat moment net even niet lekker liep (ook weer iets wat niet te zien was maar wat ik wel voelde in haar eeuwige hupje op de linkerhand, ook gezien haar voorgeschiedenis met dat bekkengebeuren. Ze heeft 3 veulens gehad en kon elke keer daarna weer behandeld worden doordat het bekken vast zat.

En toen, eigenlijk onverwacht, gaf Cindy aan dat het helemaal niet zo goed met haar ging, dat ze alwéér van kop tot teen vastzat (zelfs haar tanden stonden scheef) en dat ik serieus moest overwegen of ik haar niet zou gaan terugtrekken uit het zware werk. Dus dat wat ik altijd al in mijn gedachten had, het was dan ook geen verrassing. Maar het was wel confronterend want we hadden het hier wel over mijn maatje (al 14 jaar) en werkpartner. Ik heb het er erg zwaar mee (gehad). 'Daar staat mijn paard, ze komt blij naar me toe om iets te gaan doen maar het is wel afgelopen....' Dat voelt zo k*t!!!!

OK, met aangepast werken, altijd alleen maar gymnastiseren, zouden we haar wel goed kunnen houden maar het zware werk (lange ritten in alle soorten terrein) zou niet goed voor haar zijn, dan zou ik haar naar de knoppen gaan rijden. Dus heb ik besloten haar dan helemaal niet meer te rijden om niet in dat stuk te komen met dit temperamentvolle en werkwillige paard van waarin wij beiden wíllen maar niet mógen. Hoe leg ik het mijn paard uit dat we geen rengalops meer mogen maken, niet meer de bossen mogen doorstuiteren etc. terwijl wij dat eigenlijk wel gewoon allebei heel graag willen.

BD blijft gewoon bij me, ze werkt nu met Evy die de opleiding Rechtrichten bij Marijke de Jong met haar doet. Dat is goed voor BD en fijn voor Evy want ze heeft een pracht van een project aan BD (hgeengemakkelijk overigens. Maar het gaat goed met haar en dat is het allerbelangrijkste. Cindy was hier vorige week en ze was verheugd te zien dat ze het zo goed doet (lange teugelwerk). Ik zie ook hoe ze nu loopt en dat wil ik gara zo houden dus er is niks in mij wat weer op haar wil rijden. Laat het maar, het is goed zo.

Aangezien we midden in het hoogseizoen zitten met veel ritten en ik geen werkpaard meer heb ben ik dus halsoverkop op zoek gegaan naar een nieuw paard voor mezelf. Ik hoop dat in Rubio te hebben gevonden.Ik heb weliswaar veel paarden maar de meesten zijn of te jong of het zijn lespaarden. Een goed leidpaard moet over veel kwaliteiten beschikken, sterk en stabiel zijn voorop willen, snel en wendbaar zijn, een handpaard kunnen begeleiden etc. Dat zie ik allemaal in Rubio want die kan dat.

De rest is Toekomst. Ik kan weer vooruit kijken. Ik vind het harstikke spannend met mijn nieuwe paard maar ben er tegelijkertijd nu ook wel klaar voor om iets nieuws te beginnen. Ik heb bewust voor een heel ander paard gekozen, (wel met een vergelijkbaar temperament en dezelfde gevoeligheid), zodat ik niet steeds weer in de vergelijking schiet. Ik denk dat dat eerlijk naar hem en naar mezelf toe is.

Ik moet nu afwachten, maandag rond 14.00 uur weet ik of hij goedgekeurd is en of hij mijn paard gaat worden. Wordt vervolgd dus....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 9 juli 2011, 14:01:

Even een kleine correctie...Ik heb Rubio niet live gezien hoor maar wel via een advertentie van Rick. Sinds Diëgo blijft de Criollo in mijn hoofd zitten en zit ik ook op het forum. Zodoende zie ik ook altijd wat Rick te koop heeft staan.
Het zadel heb ik je wel een keer aanbevolen. Leuk dat jij het ook zo fijn vindt rijden. Ik zou het liefst ook zoiets willen kopen maar dat is op dit moment nog niet zo vertandig gezien Nieks rodéo talent en mijn onvermogen om dat altijd perfect uit te kunnen zitten.

http://www.youtube.com/watch?v=G0deaDDHF6g

Misschien gaat het toch wel goed rodéo rijden met zo'n zadel

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 juli 2011, 13:28:


Alles was trainingstechnisch en/of osteopatisch op te lossen behalve een wervel die niet meer op zijn plaats zit met name de atlas dan nog wel. En moest er niet bijkomstig zijn ruggewervelkanaal daardoor vernauwt zijn (overgang atlas-axis), dan had ik hem onder narcose osteopatisch wel kunnen laten behandelen door de juiste mensen maar zelfs dat niet zonder risico's. En met dat in mijn gedachten was ik ook vertrokken, daar was ik op voorbereidt. Niet op die complicatie natuurlijk waardoor het zelfs niet meer mogelijk is.

Ja, al zijn andere "symtomen" zijn daar onlosmakelijk mee verbonden. Kan ook niet anders. Het is eigenlijk als dweilen met de kraan open.
Dat hij niet gebouwd is om te dragen, vind ik heel kort door de bocht gaan. Ik heb me het eerste jaar heel erg geconcentreerd op zijn zadelrug en die was kaarsrecht na enkele weken mits goede behandeling en training bij hem (zal niet bij alle paarden zo zijn). Als je wil kan ik je daar foto's van sturen, je zult versteld staan. Echter als ik even weer niets met hem deed zakte hij weer terug weg. Ik ben zeker dat dit paard in oorsprong wel gebouwd was om te dragen. Alhoewel ... geen enkel paard is dat in de strikte zin.

Dus ik kan wel gaan vechten tegen schijnbare demonen in zijn hoofd (ook tgv het letsel), hem densibiliseren, hem blijven doortrainen, ... maar wat heb ik te bewijzen? Tov dit paard vnl dat ik weet wat er aan de hand is en dat hij niet meer hoeft te vrezen. Hij loopt steeds op de tippen van zijn tenen, is geen 5 min gerust omdat hij bang is om wellicht een pijnscheut te krijgen als je iets doet. Hij leeft al jaren met dit probleem met die angsten!

Het enige wat ik nog ga doen, is zijn spieren en gewrichten loshouden dmv oefeningen in vrijheid. En hij zal elke paar maanden osteopathie-cranio ondergaan om de secundaire letsels er telkens weer uit te werken zodanig dat hij kan blijven compenseren voor zijn hoofdprobleem. Gebeurde nu ook al sinds hij hier stond eigenijk.

Zo'n letsel is vnl van traumatische oorsprong. Soort trauma kan van alles zijn bv. al trekkend en sleurend aan een touwhalster vastgebonden zijn, val, bepaalde ruiters, ...

Ilma Meijer schreef op zondag 10 juli 2011, 1:04:


Tjee, dat je dat leuk vindt...
Lijkt wel een zelfmoordpoging

De enige criollo's die ik zelf tegengekomen ben waren zwaar gefrustreerde paarden.
Ik weet niet of de verhalen nog kloppen hoe ze naar Nederland komen, maar is dat wel zo dan vraag ik me af waarom je zo'n paard zou willen, nog een graadje erger dan Anda's en Tinkers.
Dat ging onder het mom van aub mevr. hier is uw criollo, bevalt ie niet dan kom je terug en neem je een andere, we hebben er heeel veel. Deze had dan toch al in Italie geslacht moeten worden.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Misschien een nieuw draadje openen over (import) van Criollo's?

Coralie schreef op zondag 10 juli 2011, 15:04:


Wie zegt dat ik dit leuk vind...

Tja soms is er iets met je paard waar je niets aan kan doen.
Het onderbuik gevoel knaagt en je weet dat het niet helemaal goed zit.

Ik heb respect voor de keuze van Cindy en Pien en vind het van jullie beide dapper.

Wellicht moet ik ook die keus gaan maken ook al ben ik er nog niet helemaal aan toe. Mijn paard is al jaren (4) op en af niet lekker. Kan er niet de vinger op krijgen maar elke keer is er wel iets aan de hand.
Ook nu weer bloedonderzoek laten doen omdat hij niet lekker was iets verhoging heeft en al een paar weken niet helemaal fit is naar mijn gevoel. Gelukkig of helaas komt er uit het bloed niets naar voren. Zou graag willen weten wat het is en wellicht willen behandelen. Soms leg ik me erbij neer met de gedachte dit is iets wat bij hem hoort. Laat hem maar staan en we gaan wel lekker wandelen en tutten. Aan de andere kant geeft hij na een paar dagen tutten weer aan dat hij er voor wil gaan.
Mijn droom om endurance met hem te gaan rijden heb ik al lang opgegeven hij trekt het namelijk gewoon niet.
Zit nu even op in een kleine dip het gaat weer niet lekker en weer weet ik niet wat er aan de hand is. Komt wel weer goed en hij word wel weer beter maar goed is het niet.

Nogmaals respect voor de mensen die de knoop doorhakken en het paard paard laten zijn. Storm krijgt daar als het moet overigeens ook alle ruimte en tijd voor hoor.

Groetjes Mirella

Een goede arts zoeken, Mirel. Ik heb die gevonden in den Hoek, die na jaren van onderbuikgetwijfel constateerde dat mijn paard ziekte van Lyme had. Eindelijk kon er afdoende succesvol behandeld worden. Reguliere da's losten steeds elk kwaaltje (koliek, hoesten, stijf, zere voeten, spierpijn) op maar konden de grote gemene deler niet vinden, zochten hem ook niet.
Beter goed na laten kijken door een holist dan onnodig met pensioen sturen. Paarden die leuk gewerkt hebben worden niet blij van alleen maar de wei.

Christel Provaas schreef op maandag 11 juli 2011, 16:30:


Goh, vertel aub hoe Lyme bij je paard geconstateerd is en hoe je afdoende succesvol Lyme behandelt


Volgens prof. de Clerck
http://users.telenet.be/zeldzame.ziekten/List.l/Lyme%282%29.htm
is symptomatisch behandelen althans het beste dat je doen kunt.

Lyme is hoofdoorzaak waarom ik zo geïnteresseerd ben geraakt in zilver colloïd; daar kom ik zeker nog op terug en jullie mee vervelen.

Dat is ook wat er door Den Hoek gedaan is toen Lyme eenmaal was vastgesteld. Met afdoende behandelen bedoel ik: de symptomen zodanig bestrijden dat het paard er geen last van heeft. Want de Lyme bacterie blijft in het lichaam zitten. Er is gedetoxed en de weerstand is opgekrikt, er is een darmschimmel bestreden. Daarna is het paard opgeknapt, de eeuwige spierproblemen verdwenen, souplesse keerde terug, blijvend. Geen vage kwaaltjes meer. Althans het laatste jaar, sinds de behandeling dus.

Vóór die vaststelling werd er ook symptomatisch behandeld, maar steeds alleen dat ene opspelende symptoom: koliek met krampwerend middel, spierproblemen met vit E, hb-gevoeligheid met magnesium, hoesten met ventipulmin, nat hooi etc, een hevige allergische reactie met cortico's, kreupelheden met rust en gedoseerd stappen, en er is omdat ik bleef vermoeden dat er iets over het hoofd gezien werd tweemaal bloed geprikt waar volgens de da niets afwijkends uit bleek.

Toevallig word storm op dit moment op de ziekte van lyme getest. Het is idd alleen om te constateren of het wel/geen ziekte van lyme is want een echte behandeling is daar niet voor is mij verteld als dat het is dan weet ik dat en kan ik verder gaan met pappen en nat houden maar dan hopelijk gericht. morgen of overmorgen krijg ik de uitslag.