Coralie schreef op zondag 10 juli 2011, 15:04:


Wie zegt dat ik dit leuk vind...

Tja soms is er iets met je paard waar je niets aan kan doen.
Het onderbuik gevoel knaagt en je weet dat het niet helemaal goed zit.

Ik heb respect voor de keuze van Cindy en Pien en vind het van jullie beide dapper.

Wellicht moet ik ook die keus gaan maken ook al ben ik er nog niet helemaal aan toe. Mijn paard is al jaren (4) op en af niet lekker. Kan er niet de vinger op krijgen maar elke keer is er wel iets aan de hand.
Ook nu weer bloedonderzoek laten doen omdat hij niet lekker was iets verhoging heeft en al een paar weken niet helemaal fit is naar mijn gevoel. Gelukkig of helaas komt er uit het bloed niets naar voren. Zou graag willen weten wat het is en wellicht willen behandelen. Soms leg ik me erbij neer met de gedachte dit is iets wat bij hem hoort. Laat hem maar staan en we gaan wel lekker wandelen en tutten. Aan de andere kant geeft hij na een paar dagen tutten weer aan dat hij er voor wil gaan.
Mijn droom om endurance met hem te gaan rijden heb ik al lang opgegeven hij trekt het namelijk gewoon niet.
Zit nu even op in een kleine dip het gaat weer niet lekker en weer weet ik niet wat er aan de hand is. Komt wel weer goed en hij word wel weer beter maar goed is het niet.

Nogmaals respect voor de mensen die de knoop doorhakken en het paard paard laten zijn. Storm krijgt daar als het moet overigeens ook alle ruimte en tijd voor hoor.

Groetjes Mirella

Een goede arts zoeken, Mirel. Ik heb die gevonden in den Hoek, die na jaren van onderbuikgetwijfel constateerde dat mijn paard ziekte van Lyme had. Eindelijk kon er afdoende succesvol behandeld worden. Reguliere da's losten steeds elk kwaaltje (koliek, hoesten, stijf, zere voeten, spierpijn) op maar konden de grote gemene deler niet vinden, zochten hem ook niet.
Beter goed na laten kijken door een holist dan onnodig met pensioen sturen. Paarden die leuk gewerkt hebben worden niet blij van alleen maar de wei.

Christel Provaas schreef op maandag 11 juli 2011, 16:30:


Goh, vertel aub hoe Lyme bij je paard geconstateerd is en hoe je afdoende succesvol Lyme behandelt


Volgens prof. de Clerck
http://users.telenet.be/zeldzame.ziekten/List.l/Lyme%282%29.htm
is symptomatisch behandelen althans het beste dat je doen kunt.

Lyme is hoofdoorzaak waarom ik zo geïnteresseerd ben geraakt in zilver colloïd; daar kom ik zeker nog op terug en jullie mee vervelen.

Dat is ook wat er door Den Hoek gedaan is toen Lyme eenmaal was vastgesteld. Met afdoende behandelen bedoel ik: de symptomen zodanig bestrijden dat het paard er geen last van heeft. Want de Lyme bacterie blijft in het lichaam zitten. Er is gedetoxed en de weerstand is opgekrikt, er is een darmschimmel bestreden. Daarna is het paard opgeknapt, de eeuwige spierproblemen verdwenen, souplesse keerde terug, blijvend. Geen vage kwaaltjes meer. Althans het laatste jaar, sinds de behandeling dus.

Vóór die vaststelling werd er ook symptomatisch behandeld, maar steeds alleen dat ene opspelende symptoom: koliek met krampwerend middel, spierproblemen met vit E, hb-gevoeligheid met magnesium, hoesten met ventipulmin, nat hooi etc, een hevige allergische reactie met cortico's, kreupelheden met rust en gedoseerd stappen, en er is omdat ik bleef vermoeden dat er iets over het hoofd gezien werd tweemaal bloed geprikt waar volgens de da niets afwijkends uit bleek.

Toevallig word storm op dit moment op de ziekte van lyme getest. Het is idd alleen om te constateren of het wel/geen ziekte van lyme is want een echte behandeling is daar niet voor is mij verteld als dat het is dan weet ik dat en kan ik verder gaan met pappen en nat houden maar dan hopelijk gericht. morgen of overmorgen krijg ik de uitslag.