Vooral NIET vergeten,dat bit/sporen/zweep ook voor heel veel een status is!
Als ze mij weg zien gaan met mn bitloze prachtmerrie anda,met haar ijslandse schapenvacht op haar rug en dan ik ,met zonder cap ook nog?
Zo wil de rest van de wereld er echt niet uit zien.
Toch zijn er wel wat vrouwen,die t dus wel zien en t resultaat is dan ook,dat er alweer 3 bitloos of bijna bitloos zijn gaan rijden en 1 haar zweep,die ze toch af en toe wel gebruikte ,aan de kant heeft gegooid.
Ik had t filmpje van jantine op hyves gezet,maar er weer afgehaald.
Was de hele nacht wakker en ik kwam er toch weer achter,dat door t te laten zien,hoe onafhankelijk je met t ijslandse vuur hahaha zo heerlijk de weg op kan,toch beter werkt als dat.
Ik zeg erbij!! voor mij hè.
Aan de reacties nl zag ik dat een aantal respect,maar die rijden hun paarden al bitloos en de rest ? Net als op bokt.
Ik dacht:geen zin in en t heeft ook geen zin.
Als ogen dicht zitten?
kan beter met mn eigen dier een lopend voorbeeld zijn!
Anda tölt ook sinds kort als een speer(ze zwijnde in t begin alleen maar/staken /niet willen stilstaan als ik in t zadel wilde/bijten met aansingelen en ga zomaar door),dus de ijslanderliefhebbers zien nu ook,dat met mn zit,zonder dwang,geen teugelgebruik,maar gewoon goed kunnen rijden(nee,heb geen kapsonus hoor! hahaha)je alles kan bereiken wat je wilt!
Als ik nu op weg ga ,blijft ze prima doodstil staan.
Blijft net zo lang staan,tot ik aangeef dat we vertrekken en t bijten komt af en toe nog voor,maar dan praat ik juist heel lief en geef haar een schijfje wortel.heeft ze even wat te doen!
Klaar is t dan ook! En dan zie je ook duidelijk,dat t ergens begonnen is ,maar dus ook weg kan gaan.
why not!
Wat wel heel hardnekkig is :de angst voor de zweep!
Niet meer ,als ik nog eens er 1 leen,om de status te bekijken,maar als iemand anders er wat mee doet!
My god,wat een reactie! erg gewoon,maar gelukkig maken we dat nauwelijks mee!
Maar om op de status terug te komen?
Denk dat dat ,buiten zielig,niet willen weten ed,een groot deel is,waarom mensen er niet aan willen,omdat t "uniform is"en wie wil nu buiten de club vallen of durft t?

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

heel even ingaan op wetenschappelijk bewijs.
Er wordt niet zelden gezegd dat men zal veranderen als eea eenmaal onomstotelijk wetenschappelijk is bewezen.
De onderzoeken tot nu toe schijnen niet te deugen.

Persoonlijk zie ik dat als een excuus om op eigen wijze door te gaan en zichzelf niet te hoeven verantwoorden.

Ik ben lang geleden begonnen met clickeren en heb massa's studiemateriaal in huis gesleept. Het heeft lang geduurd en ik heb veel moeten oefenen, klooien, stuntelen etc voordat nu pas (tja blond) stukjes op de plaats gaan vallen.
Ik ben er nog lang niet, maar goed...ik koers in de richting.

Een van de dingen die mij opvallen tijdens het doorploegen van mijn materiaal is dat de werking van het clickeren al heel erg lang geleden is bewezen.
Betrouwbaar en veelvuldig uitgevoerd wetenschappelijk onderzoek heeft allang aangetoond dat training mbt clickeren/positieve reinforcement veel effectiever is dan training met hulp van toepassing druk/straf/dwang. Keer op keer.
Geen twijfel mogelijk.

(onder druk/straf/dwang mogen we dus ook het bit, zweep en sporen rekenen. wurgketting bij honden trouwens ook)

Geen stelling dus van een stel geitewollensokken, maar gedegen resultaten van wetenschappelijke onderzoeken met verschillende diersoorten die met wat goede wil op te sporen zijn via google. OA Karin Pryor verwijst in haar boeken veelvuldig naar uitgebreide verslagen van onderzoeken en filmpjes daarvan.

Wat nu... als er maar eens wetenschappelijk onderzoek is?????
Kom op... voor degene die het zoekt, is het veelvuldig voor handen.
Maar dan moet je het wel WILLEN vinden.

Piet schreef op woensdag 20 juli 2011, 7:34:


Mijn haflinger is ook sterk!
Hij is gefokt om karren te trekken!

e m kraak schreef op woensdag 20 juli 2011, 10:31:


Egon, als je ooit nog eens achter het origineel komt dan zou ik dat onderzoek héél graag willen lezen!!

Merel Stoffers schreef op woensdag 20 juli 2011, 15:59:


Het was een literatuurverwijzing, herinner ik me, maar ik weet echt niet meer waar... vond het niet zo interessant, dus niet nagezocht omdat ik allang weet dat dit zo is.
Kun je alleen nog achterhoedegevecht houden om welke mate van schade je wel meerekent en welke niet; dat hangt natuurlijk van je doelstelling af

Vandaag, via bitloospaardrijden.info/onderzoeken.php" target=_blank>http://www.bitloospaardrijden.info/onderzoeken.php , wel even
http://www.ivis.org/proceedings/aaep/2002/910102000458.pdf gelezen. Die was nieuw voor me.
Interessant omdat het aantoont dat significant trauma waar paarden in praktijk last van hebben vaak genoeg voor komt om dit soort behandelingen te verzinnen (en er vervolgens weer een bit in te hangen... )

e m kraak schreef op woensdag 20 juli 2011, 16:56:


Ja, deze veterinaire handleiding operatieve verwijdering botwoekeringen vind ik een hele belangrijke! Ik verwijs er ook vaak naar, maar ook dan blijven ongelovigen ongelovig en ontkenners blijven ontkennen.

Ala, ik zal wat kopiëren vanuit de vertaling van deze handleiding:

Veel sportpaarden lijden aan pijnlijke botwoekeringen die ontstaan zijn door verwondingen.
Botvliesontsteking en de vorming van nieuw botweefsel die daarvan het gevolg is,
veroorzaakt hevige pijn als het bit de beschadigde plek raakt.
Het gebied dat het vaakst beschadigd is zijn de lagen, het tandenloze gebied tussen de
hoeksnijtand en de eerste kies van de onderkaak (tweede premolaar - figuur 1). Soms kunnen ook verwondingen ontstaan op de lagen van de bovenkaak. Een operatieve verwijdering van het aangetaste weefsel kan de pijnreactie verlichten, die het paard door een scala van gedragsuitingen toont, als hij met het bit in aanraking komt.

De meeste paarden met botvliesontsteking op de onderkaak zijn sportpaarden die met een zwaar en stevig bitcontact worden gereden. Onervaren of overijverige handen kunnen resulteren in schade aan het onderkaakbot. De vaak aangetaste paarden bevatten de volgende categorieën: dressuurpaarden, gangenpaarden, western gereden paarden, renpaarden, jachtpaarden en polo pony’s. Andere oorzaken van verwondingen zijn: paarden die op de teugels stappen, paarden die zijn vastgezet aan het bit en schade die ontstaat door diverse soorten verkeerde trainingen met bitten.

Paarden tonen vaak gedragingen die te maken hebben met het ontlopen van het bitcontact als ze gereden worden. Paarden die het bit willen ontlopen door ‘achter de teugel’ of ‘achter het bit’ te gaan lopen, of door hun hoofd zo op en neer te slaan dat de ruiter het contact loslaat.
Sommige paarden zullen de pijn verdragen, terwijl andere hun tong naar buiten hangen om die plek te beschermen die het meeste pijn doet. Het betasten van de lagen kan een pijnlijke respons oproepen.

De vorm en bouw van de lagen varieert bij paarden. Sommige paarden hebben dikke, ronde lagen, andere hebben messcherpe dunne, smalle lagen. Die laatste, de dunne en hoge lagen, zijn meer verwondinggevoelig. Als we de lagen onderzoeken zou je de beide zijden ervan tegelijkertijd moeten betasten om de symmetrie te vergelijken. Actieve botvliesontsteking zal aanvoelen als een zacht en dikker geworden weefsel, meestal met een zacht oedeem (vochtbult) en een mogelijke slijtage of afbraak van het slijmvlies. Paarden kunnen heftig reageren als het gevoelige gebied betast wordt.
Een niet meer actieve botvliesontsteking zal aanvoelen als een harde botaanmaak, bedekt met een dun laagje slijmvlies. De schade die heeft geleid tot botvorming zal vaak een zichtbare spoor in de mondholte geven en soms ook een nare reuk veroorzaken. Diagnose moet ook betrekking hebben op niet zichtbare wolfskiesjes in de onderkaak, breuk in de onderkaak, een vreemd voorwerp en afwijkende doorkomende tanden of kiezen.