Marianne Gomes schreef op dinsdag 26 juli 2011, 10:33:


Misschien voelt ze zich niet zo prettig bij de bezitsdrang van Goran? Hij neemt haar haar vrijheid af, toch?
Als Goran haar niet zo fanatiek bewaakte, zou ze met de andere paarden van de kudde (ook) meer contact kunnen maken, en misschien is dat wel wat ze graag zou willen...
(Mijn vorige merrie kreeg altijd een vriendin in een kudde, bijvoorbeeld.)

Maar wat jouw contact met Maya betreft:
Als ze in de kudde zou blijven, zou ik zorgen dat Goran mij serieus nam en mijn leiderschap respecteerde...
Ofwel: als jij op het toneel verschijnt is Maya van JOU, en niet meer van hem!

is het bezitsdrang of bescherming van maya?

misschien bekijkt hij jou (als mens) als bedreiging vanuit zijn eigen (slechte) ervaring?

Mijn merrie was ook getraumatiseerd en heeft me in het begin dat ik haar had een keer flink gebeten (een jaar geleden) en enkele maanden geleden gebeurde dit nog eens. Dit was mijn fout, in die zin dat zij het gevoel had dat ik een bedreiging voor haar vormde en dat ik niet alert was. De eerste keer omdat ik er vanuit ging dat ze mijn goede intenties wel zou zien (een beetje naïef misschien) en de tweede keer omdat ik dacht dat onze verstandhouding al heel goed was en te snel was gegaan voor haar (in het vragen van haar achterbenen, na een verhuis wat voor haar steeds zwaar is en de achterbenen die ze heel moeilijk geeft).

Ik denk dat je het gewoon wat tijd moet geven, hem laten wennen aan jou en je ritme. Veel structuur geven en dan loopt dat wel stilaan los. Maar steeds alert blijven. Ik denk dat als je werkt aan je relatie met hem dat het wel goed komt in het groepsgebeuren.

Oh ja na zo'n beet (de tweede keer was heel hard, ook blauw, toch een lange tijd een zere rug (ik was gevallen)...) was ik heel hard in shock, op zich is het niet erg (fysiek) maar ik voelde me er toch heel onveilig door, het zijn ten slotte grote dieren. Maar toch kan je best proberen om je vertrouwen terug te vinden in hem, want anders geraak je niet verder en kan je de situatie niet omkeren. Ik besefte dat zij mij onmogelijk kan leren vertrouwen als ik haar niet vertrouw.

Een dier met trauma's vertrekt vanuit een ander perspectief en heeft een iets andere benaderingswijze nodig dan eentje die je zelf hebt groot gebracht en waarvan je weet vanwaar het gedrag komt. Ik denk gewoon leren kennen, leren inschatten en mee omgaan. Geef hem het voordeel van de twijfel, hij heeft dat nooit gekregen en misschien is dat net wat hij nodig heeft...

is het bezitsdrang of bescherming van maya?

misschien bekijkt hij jou (als mens) als bedreiging vanuit zijn eigen (slechte) ervaring?

Mijn merrie was ook getraumatiseerd en heeft me in het begin dat ik haar had een keer flink gebeten (een jaar geleden) en enkele maanden geleden gebeurde dit nog eens. Dit was mijn fout, in die zin dat zij het gevoel had dat ik een bedreiging voor haar vormde en dat ik niet alert was. De eerste keer omdat ik er vanuit ging dat ze mijn goede intenties wel zou zien (een beetje naïef misschien) en de tweede keer omdat ik dacht dat onze verstandhouding al heel goed was en te snel was gegaan voor haar (in het vragen van haar achterbenen, na een verhuis wat voor haar steeds zwaar is en de achterbenen die ze heel moeilijk geeft).

Ik denk dat je het gewoon wat tijd moet geven, hem laten wennen aan jou en je ritme. Veel structuur geven en dan loopt dat wel stilaan los. Maar steeds alert blijven. Ik denk dat als je werkt aan je relatie met hem dat het wel goed komt in het groepsgebeuren.

Oh ja na zo'n beet (de tweede keer was heel hard, ook blauw, toch een lange tijd een zere rug (ik was gevallen)...) was ik heel hard in shock, op zich is het niet erg (fysiek) maar ik voelde me er toch heel onveilig door, het zijn ten slotte grote dieren. Maar toch kan je best proberen om je vertrouwen terug te vinden in hem, want anders geraak je niet verder en kan je de situatie niet omkeren. Ik besefte dat zij mij onmogelijk kan leren vertrouwen als ik haar niet vertrouw.

Een dier met trauma's vertrekt vanuit een ander perspectief en heeft een iets andere benaderingswijze nodig dan eentje die je zelf hebt groot gebracht en waarvan je weet vanwaar het gedrag komt. Ik denk gewoon leren kennen, leren inschatten en mee omgaan. Geef hem het voordeel van de twijfel, hij heeft dat nooit gekregen en misschien is dat net wat hij nodig heeft...