Frans Veldman schreef op vrijdag 29 juli 2011, 23:05:


Zou alleen op gaan voor water.
Lees eens: http://kijkeensomhoog.nl/wichel2.htm


Mee eens.
Maar als we alle gebrabbel (dus geen "golven" en geen "antenne") nu eens negeren en simpelweg vast stellen dat wichelroede iets kan doen (ik weet dus niet waar het nu werkelijk op reageert, maar heb zelf ervaren dat het ergens op reageert en dat was nmm echt niet ideomotorisch).
Ik heb geen ervaring met Lecher-antennes maar het wordt zelfs op wiki op 1 hoop gegooid (of dat juist is weet ik dus ook niet, neem dat als werkhypothese maar even aan for the time being). Analoog lijkt het me dan mogelijk dat het Lecher-ding dito reageert als wichelroede maar weet nog steeds niet waarop die dingen nu echt reageren.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 29 juli 2011, 23:57:


Yep.


In een atoom zit een positief geladen kern met daaromheen negatief geladen electronen. In totaal is het ding dus neutraal. Wel kun je een atoom een lading meegeven, in dit geval noemen we het een ion.


Frequenties zijn geen dingen en kunnen dus nergens tussenin zitten, net zo min als dat graden Celcius dingen zijn die ergens tussenin kunnen zitten. Het is gewoon een eenheid voor iets dat we meten (of in het geval van frequenties; simpelweg tellen). Frequentie duidt de frequentie aan waarin gebeurtenissen voorvallen. We tellen het aantal voorvallen per seconden en duiden het resultaat aan in Hertz. Dus een kolibrie die zijn vleugels 50 keer per seconde heen en weer wappert beweegt zijn vleugels met een frequentie van 50 Hertz.


Als ze niet heen en weer wapperen of anderszins bewegen hebben ze geen frequentie. Je hart pompt bijvoorbeeld 60 keer per minuut,en dit is dus 1 keer per seconde, dus een frequentie van 1 Hertz. Als je snel wandelt dan maak je twee passen per seconde, dus dat is 2 Hertz. Je nieren en lever bewegen niet ritmisch op en neer dus ze hebben ook niets dat in frequentie is uit te drukken.


Beweging is prima te meten, en het aantal keer dat dit per seconde voorvalt is prima te tellen.

En als het met een antenne "voelbaar" is te maken, dan is het zeker te meten. Per slot van rekening gebruiken we al honderd jaar antenne's om radio's te laten spelen, terwijl de die radiogolven niet eens kunnen voelen. Laat staan als het wel voelbaar is, dan is het ook prima meetbaar. En als we iets voelen terwijl het niet meetbaar is, dan is er een verschrikkelijk grote kans dat het "voelen" zich tussen de oren afspeelt.

En voor wat betreft die wichelroeden en het vinden van water: Ik heb zo'n 20 jaar geleden eens een electronische wichelroede gemaakt (die reageerde op minieme ionisatie van de lucht) en het was verrassend wat je er allemaal mee kon detecteren. Ik heb hem nog ergens liggen geloof ik, zal hem weer eens te voorschijn halen.

Frans

e m kraak schreef op zaterdag 30 juli 2011, 0:33:


Gelezen.
Ik ben niet bepaald overtuigd. De test is niet zoals die zou moeten worden uitgevoerd:
"Registrator: wist wat er in de doosjes zat, wist wat de 'correcte' reactie op de inhoud was en noteerde of de reactie 'correct' was."
Jij weet vast wel waarom de test op deze manier uitvoeren de boel beduvelen is.

Als minieme magnetische velden voor spierbeweging zorgen, hoe verklaar je dan dat mensen een MRI kunnen ondergaan zonder volslagen wild te worden?

"Mijn" idee over ionisatie is nergens mee in tegenspraak en het is ook bekend dat mensen ionisatie prima kunnen waarnemen, er is dus geen vage onbegrijpelijke theorie voor nodig.


Wat is een wichelroede? Als dat iets is dat wel degelijk ideomotorisch is (maar in het geval van water wel door onbewuste beinvloeding wegens de onbewust waargenomen ionisatie wordt gestuurd) dan is er geen enkele overeenkomst met een wichelroede voor het vinden van water en een "lecherantenne". Het is in beide gevallen een tak, maar een dirigent zwaait ook met een stokje en een toverfee ook. Het heeft allemaal niets met elkaar te maken.

Frans