Anja Seijn schreef op woensdag 3 augustus 2011, 18:52:


Weet ik veel hoe je het noemen wil...
Maar dominantie is een speciale vorm van agressie tussen soortgenoten.


Ja zo zit het wrsch wel, Anja.

Ik denk dat het meest simpele om te hanteren het schema van Skinner is, de ervaring over de afgelopen jaren leert dat dat blijkbaar al moeilijk genoeg is.
Dus gewoon de afweging van magnituden en latentie van gewenste versus ongewenste stimuli/gedrag, je stimuli/gedrag eigen inbegrepen.
Uiteraard komt er een stuk ethologie en een brok cognitieve vaagheden (ontvanger bepaalt!) bij maar ik zou me daar geen zorgen om maken omdat het vanzelf blijkt in gedrag (en dus het snuffelen in de cognitieve zwarte doos niet nodig is). "Skinner" werkt prima, praktisch bezien.

e m kraak schreef op woensdag 3 augustus 2011, 20:30:


Dominantie is niet perse agressie. Dieren kunnen idd dominant agressief zijn, maar ook onderdanig agressief. En als een dier dominant is, is het niet gelijk agressief. Kijk maar naar een paard die zijn hoofd over de schouder van een ander paard hangt. Dit is dominantie, maar zeker geen agressie. Als de oren plat naar achteren gaan, kun je spreken van agressie.
En ik weet dat honden ook zeker wel dominant naar een mens kan zijn, durf het niet te zeggen over paarden.

cheyenne26 schreef op donderdag 4 augustus 2011, 20:14:

Dat jij iets niet als aggressie ervaart of ziet kan ik niets aan doen. Ik weet alleen dat dominantie een ethologisch begrip is dat staat voor een bijzondere, sociale vorm van agressie t.b.v. het bepalen van een rangorde waardoor een groep dieren efficiënter functioneert. Niet zomaar een groep dieren, want er is minstens een sociaal verband voor nodig dat verder gaat dan conglomeraat. Alle normaal natuurlijke dominantie is intraspecifiek.


Maar dan, domesticatie. Dat is een aspect waar ik jaren terug al eens over gepiekerd heb. Domesticatie kan alles vervormen immers.
Die honden ervaren hun mens(en) als groepslid, misschien zelfs wel als mislukt soortgenoot (want ze weten uiteraard wel dat je niet eens fatsoenlijk kan blaffen).
Ik kan me van dominantie bij een huishond soms nog iets voorstellen, er zijn ook andere diersoorten die mits als flessejong opgevoed inderdaad totaal in de war lijken te zijn geraakt en dominantiegedrag naar mensen vertonen, maar bij paarden... lijkt me zeldzaam en (daar gaat het eigenlijk om!) absoluut niet datgene wat er doorgaans door paardenmensen voor versleten wordt.

Ik heb een huispony, vergelijkbaar met huishond. Zelfs zij heeft nog nooit dominante gedragspatronen zoals die tussen paarden plaats hebben naar mij toe vertoond.

En dan vergeten we voor het gemak maar het verschil tussen jacht en prooi dieren.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Domesticatie is zeker iets wat bij honden meespeelt en idd heb ik altijd geleerd dat zij ons zien als een groepsgenoot. Maar dan vraag ik me wel af waarom een paard dan bv zijn hoofd over je schouder legt of je bij wijze van spreken omver loopt. Is dat dan niet omdat hij de baas over je wilt spelen of jou niet accepteerd als leider? Of wat is daar de achterliggende gedachte dan van? Er wordt zo vaak gesproken van dominantie, dat ik nieuwsgierig ben naar wat het dan betekent.
En joop je hebt gelijk over dat er verschil tussen vluchtdier zit en prooidier, maar er zit zo weinig verschil in qua trainen dat je de rest ook gaat vergelijken. Dus ik ben erg benieuwd naar een volgend antwoord, we worden er nooit slechter van om iets te leren.

cheyenne26 schreef op zaterdag 6 augustus 2011, 8:51:


paarden lopen elkaar ook omver maar zeker niet de leider!


trainen is gelijk als je werkt met positief belonen, zo simpel is het, werkt bij mens en dier.