Vorige week was de laatste keer dat ik met mijn buurvrouw op pad geweest ben. Tijdens een buitenrit is het bijna mis gegaan toen Lily tijdens een plotseling opgekomen windvlaag en regenbui met haar kont in de wind wilde gaan staan. Het bleek voor mijn buurvrouw een onmogelijke opgave om Lily om te draaien en door te laten lopen. Ze haalde alles doorelkaar was wild met armen en benen aan het maaien en Lily had zoiets van: Bekijk het, ik ga naar huis en als je nog even doorgaat smijt ik je eraf. Terwijl Lily richting huis ging, zat mijn buurvrouw er schreeuwend op en hing met haar hele gewicht aan de teugels: Ze luistert niet, waarom luistert ze niet, ze wil gaan steigeren, bla bla bla.
Ik heb Litje aan de teugels gepakt en stil laten staan, ben flink uit mijn slof geschoten tegen mijn buurvrouw en heb haar verboden nog ergens aan te komen. Afstappen was eigenlijk de bedoeling, maar dat kon ze niet, ze was helemaal verkrampt. Dan maar Lily aan een teugel naar huis geleid.
Wat een drama. Lily was duidelijk boos en in de war van al die verschillende commando's. Mijn buurvrouw snapte er niks van, ze stopte niet toen ik dat wilde, bla bla bla. Nee, dat doet ze ook niet als je de meest vreemde commando's gebruikt en met grof geweld haar wil laten stoppen.
Ik snap werkelijk niet dat ze na die vele malen dat we op pad zijn geweest ineens dit soort rare dingen doet. Ze zou onderhand toch moeten weten hoe Litje gereden moet worden. Ik heb het zo vaak herhaald, laten zien, verteld wat ze moet doen, en ze heeft ook gemerkt dat Lily prima reageert op de juiste commando's. Ik moet er niet aan denken als er een noodsituatie zou ontstaan, mijn buurvrouw zou door haar eigen stommiteiten in het ziekenhuis belanden.
Afgelopen zondag ben ik zelf met Liltje op pad geweest, tot mijn verbazing bleek er geen rem meer op te zitten en het commando voor draven werd niet meer begrepen werd. Remmen kon alleen nog door hard aan de teugels te trekken en draven door in haar buik te porren. Fraai.... en dan te bedenken dat Liltje op zit stopte en op met je tong klakken onmiddellijk aandraafde.
Na een half uur duidelijk grenzen stellen en prijzen bij elke goede poging had ik Lily weer zover en we hebben nog een fijn ritje gemaakt.
Komende zaterdag zal mijn buurvrouw wel weer opduiken en vragen of ze mag rijden. Ik denk dat ik dan even een serieus gesprek met haar voer dat we er maar mee op moeten houden. Als ze het al niet aan kan als Liltje even omdraait......
Nog niet eerder heb ik Lily zo tegendraads en boos gezien, ze moet met ongeloofelijk veel druk en geweld geprobeerd hebben haar tegen te houden. Ik ben ervan geschrokken wat dat voor invloed gehad heeft op Lily.
Gelukkig is Liltje nu weer oude Liltje. Pffffff... ik doe mijn best de hulpen steeds lichter te maken, en wat doet mijn buurvrouw? Haar naar beneden halen.
Nou ja, weer een les voor de volgende keer.
Alleen ik rijd nog Liltje.
Ik gunde het mijn buurvrouw zo, ik heb als kind jarenlang smachtend naar paarden gekeken. Laat maar.....
Monique
Warboel
