Ik zag het niet zitten dat mijn pony met de grijper werd opgepakt en in de vrachtwagen gekieperd, dus heb haar met een aparte service op laten halen door een destruktie bedrijf.
Ze rolden haar op een soort plat bootje en hebben haar zo de trailer ingetrokken, alles even rustig en geduldig. kost wel wat maar veel goedkoper dan cremeren, ik heb er nog 2 he en wie weet later nog wel eens een, dan wordt het kostenplaatje voor afscheid wel erg groot.
Wat er daarna is gebeurd denk ik niet over na, dood is dood en voelt nix meer, in de oven lijkt mij ook geen leuk gezicht als je het wil vergelijken.
Als ik een heeeeele grote achtertuin had zou ik over begraven denken, dan hou je geheel in eigen hand hoe het afscheid verloopt.

Begraven mag toch niet zomaar overal. Daar zijn toch ook overal regels voor.
Onze stalhouder zou de paarden ook zelf wel af kunnen schieten wanneer het zover zou zijn. Hij heeft een schietvergunning maar of het ook mág dat is een tweede. Zelf opeten zou hij ook geen moeite mee hebben en het restafval kan dan naar de varkens.

hier worden ze gewoon opgehaald door Rendac.
Het is voor mij niks anders dan een dood beest (zelfs mijn oude merrie die ik 18 jaar heb gehad) dus die is ook opgehaald en afgevoerd.

Heel apart, altijd gedacht dat ik een mooi afscheid wilde, maar toen het zover was was t voor mijn gevoel niet meer het paard die ik me herinnerde dus ga dan ook geen extra kosten uitgeven.
Paard heeft er toch niks meer aan...

Ik vind de mensen van de Rendac altijd enorm aardig en respectvol.

Merel Stoffers schreef op donderdag 22 september 2011, 18:32:


Winner is ook met de Rendac meegegaan, hij is 's nachts gestorven en die ochtend al opgehaald. Als je (in België) om 7.00 uur belt met de Rendac zijn ze net de routes aan het samenstellen en kan je paard diezelfde dag nog mee, tip van onze dierenarts. Het was ook helemaal niet akelig om te zien, de Rendac chauffeur was heel geduldig en liet Winner heel rustig in de bak zakken. Het was als een kist die de aarde in ging en dat was een mooi einde. Ik zou het zó weer doen.

En andere mogelijkheid die ik heel mooi vind is de vacht laten prepareren, dat hebben we ook wel eens gedaan met het veulen van vrienden van ons, zij was in de trailer gestorven (op weg naar de kliniek) en haar hebben we de dag erna naar een preparateur gebracht. Mag eigenlijk niet (wet op lijkbezorging) maar ach....
Is wel vrij kostbaar, zo'n 750 euro meen ik. Daar heb je wel al bijna een nieuw paard voor.

Wat moet je met een heel grote urn als je je paard laat cremeren? Op de schoorsteenmantel zetten? Je kunt ook clandestien een heel groot diep gat graven op een mooie plek in je weide. Geef mij de Rendac maar dan....

Groet, Pien

Marlies Sanders schreef op donderdag 22 september 2011, 16:08:


Ik heb vera toen ook zo op laten halen.
zeer vriendelijke rustige man van de rendac.
Bleef rustig wachten ,tot we afscheid hadden genomen.
500 euro ipv de grijper vond ik toch wel t minst,na 10 jaar lief en leed.
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Jullie zijn aardig eensgezind
En als JULLIE overlijden?Wat dan met paardlief?

Suzanne Graauw schreef op donderdag 22 september 2011, 21:32:


Dan is alles voor Jack (en daarna voor de kinderen).
Misschien moet ik dat eens gaan vastleggen.....

Groet, Pien

Ik wilde ,omdat ik tegen de 60 loop geen paard meer eigenlijk.
Maar ja! voor mij toch een leven zonder paard is geen leven.
Heb daarom ook geen jong paard in mn leven gelaten ,maar een 18jarige. Natuurlijk hoop ik ,dat we "even "oud worden en ben ook aan t kijken,wat ik eventueel kan regelen,mocht mij onverwachts wat overkomen.
Ik heb helemaal geen familie meer,maar ja ,daar moet je t vaak toch niet van hebben.
Dit is dus nog gedachten in progress.
maar ik hoop natuurlijk,dat ik nog kan wandelen over een 20 jaar met mn keigezonde 38jarige kanjerin
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Bij overlijden van het paard liefst crematie als het finanieel mogelijk is.
Bij overlijden van mij gaat hij naar mijn beste vriendin, heeft dezelfde instelling als ik qua dieren dus beter kan wat mij betreft niet
Omgeving weet ervan en zij ook.

Ik heb recent geregeld wat er met mijn paarden moet gebeuren. Ik heb mijn ouders ook verteld met wie ze contact op moeten nemen. Wat ik nog moet doen is thuis een 'outbox' maken met daarin alles nog een keer goed opgeschreven.

Mocht het niet lukken om ze op het vastgelegde adres onder te brengen dan moeten ze geslacht worden, aangezien mijn ouders het niet gaan redden om ze ergens onder te gaan brengen waar ze paardnatuurlijk gehouden kunnen worden. Verkopen lukt ook bijna niet dat merkte ik al toen ik probeerd een paard voor een vriend van me te verkopen. Geen papieren? Geen ras geen sportpony? Dan raak je ze aan de straatstenen niet kwijt. Mijn paarden zijn min of meer een erfenis van een goede vriend van me. We hebben zonder de dood te noemen, geregeld dat ik zijn laatste paard overnam. Twee maanden later overleed hij.

Als mijn eigen paardjes zo ver zijn laat ik ze slachten, omdat ik het niet ethisch vind om gezond vlees te verbranden of weg te gooien. Mocht slachten niet kunnen (vervoer is niet meer mogelijk of een paard moet ter plekke ingeslapen worden) dan wordt het inslapen en rendac.

Moet ik nog wel ff kijken of rendac op chip en paspoortloze paarden meeneemt.

Arabesk schreef :


Rendac wel, slachten kan niet meer zonder chip (altans hier in België).
Pien

Volgens mij nemen ze die wel mee, bij mij vroegen ze niet om paspoort of chip, heb er nog naar gevraagd maar dat was hun werk niet, zei de man.
Was er ook al bang voor, maar geen probleem dus.

Arabesk schreef op donderdag 22 september 2011, 23:08:


Niet Etisch?? en dan als laatste aandenken aan jou nog een leuke rit naar t slachthuis??
Tjonge
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.