Bij overlijden van het paard liefst crematie als het finanieel mogelijk is.
Bij overlijden van mij gaat hij naar mijn beste vriendin, heeft dezelfde instelling als ik qua dieren dus beter kan wat mij betreft niet
Omgeving weet ervan en zij ook.

Ik heb recent geregeld wat er met mijn paarden moet gebeuren. Ik heb mijn ouders ook verteld met wie ze contact op moeten nemen. Wat ik nog moet doen is thuis een 'outbox' maken met daarin alles nog een keer goed opgeschreven.

Mocht het niet lukken om ze op het vastgelegde adres onder te brengen dan moeten ze geslacht worden, aangezien mijn ouders het niet gaan redden om ze ergens onder te gaan brengen waar ze paardnatuurlijk gehouden kunnen worden. Verkopen lukt ook bijna niet dat merkte ik al toen ik probeerd een paard voor een vriend van me te verkopen. Geen papieren? Geen ras geen sportpony? Dan raak je ze aan de straatstenen niet kwijt. Mijn paarden zijn min of meer een erfenis van een goede vriend van me. We hebben zonder de dood te noemen, geregeld dat ik zijn laatste paard overnam. Twee maanden later overleed hij.

Als mijn eigen paardjes zo ver zijn laat ik ze slachten, omdat ik het niet ethisch vind om gezond vlees te verbranden of weg te gooien. Mocht slachten niet kunnen (vervoer is niet meer mogelijk of een paard moet ter plekke ingeslapen worden) dan wordt het inslapen en rendac.

Moet ik nog wel ff kijken of rendac op chip en paspoortloze paarden meeneemt.

Arabesk schreef :


Rendac wel, slachten kan niet meer zonder chip (altans hier in België).
Pien

Volgens mij nemen ze die wel mee, bij mij vroegen ze niet om paspoort of chip, heb er nog naar gevraagd maar dat was hun werk niet, zei de man.
Was er ook al bang voor, maar geen probleem dus.

Arabesk schreef op donderdag 22 september 2011, 23:08:


Niet Etisch?? en dan als laatste aandenken aan jou nog een leuke rit naar t slachthuis??
Tjonge
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.