Monique Meijer schreef op vrijdag 23 september 2011, 16:09:

En?? wat je vind hoor je naar de Politie te brengen .
En mag iemand t zelf uitmaken of ie t vlees uitbesteed aan een ander?
En hoeveel paardenliefhebbers ,die t allemaal zo goed voorhebben met hun dier ,eten fout vlees bij de barbeque?
Hypocritie kent vele vele vele vormen!!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Christel Provaas schreef op vrijdag 23 september 2011, 15:23:


Ja, dat weet ik. Het was meer bedoeld als bij wijze van spreken. Ik heb het niet helemaal duidelijk omschreven.
Hier is het zelfs zo, dat je je schietvergunning kwijtraakt wanneer je een flinke verkeersovertreding maakt. Daar wordt niet direct melding van gemaakt maar dat merk je pas wanneer je je vergunning gaat verlengen.

Ilma Meijer schreef op vrijdag 23 september 2011, 17:05:


Of als jij als jachtaktehouder een kind onder je hoede hebt dat een beschermd bloempje plukt, dat je dan ook je jachtakte kwijt bent.

Spirithorses schreef op vrijdag 23 september 2011, 8:44:

[knip]
Pien, ik reageer maar op jou omdat ik toch een post moet kiezen om te reageren en in het vertrouwen dat jij mij lang genoeg kent om het niet persoonlijk op te vatten. Mijn reactie is niet persoonlijk naar welk bericht ook, maar een paar algemene opmerkingen.

Ten eerste: iedereen die ponies wil laten slachten moet (terecht nmm) voldoen aan de chip/paspoort-plicht. Indien iets niet in orde, kan het dier niet voor voedsel bestemd zijn!
Een direct afgeleide daarvan is dat, vanwege de mogelijke slachtbestemming, een significant deel van medicatiemogelijkheden niet beschikbaar gesteld wordt. Wie de "beste vriendjes" dat onthouden wil denkt er nog maar eens over....

Tweedens: er is blijkbaar nogal verschil van aanpak als we het hebben over ponies vermoorden. Een, naar mijn ervaring, pijnloze zachte wijze van overlijden is het toedienen van een OD barbituraat (neem geen risico met een "zuinige" DA, gewoon een jerrycan van dat spul aan een infuus totdat je pony duidelijk de geest gegeven heeft). Je kunt, lijkt mij logisch tenminste, je DA opdracht geven het op deze manier te doen.

Derdens, de ethiek. Ethiek vind ik in de regel weinig praktisch... Het komt vaak meer neer op "ik vind dat anderen naar mijn normen en waarden moeten leven". Ik hou me liever niet met ethiek bezig. Het was evenmin de insteek van de TS.

Zelf vind ik vooral de vraag van TS interessant, wat er gebeuren moet met mijn ponies als ik kom te overlijden (of mij onverwacht iets anders overkomt waardoor ik niet meer voor ze beschikbaar ben).
Ik had een goede vrind waar ze heen konden, maar die is zelf helaas een paar jaar terug te vroeg overleden... nu weet ik niets beters te bedenken dat al mijn dieren die OD barbituraat gaan krijgen. Geslacht worden kunnen ze niet vanwege ontbreken van de bestemming; interessant voor de handel zijn ze evenmin (Tot zover alles dus goed geregeld; er kan/gaat niet met ze gesold worden ).
Het mooiste zou misschien wel zijn als we allemaal gezellig op 1 hoop in de Rendacwagen meegenomen worden, maar dát mag in dit maffe land dat in snel toenemende mate geregeerd wordt door "mag niet" dan ook weer niet.

Soylent Green For The Win!

Spirithorses schreef op vrijdag 23 september 2011, 8:44:


Pfff, sorry (ik ben vegetariër, zal nooit zoogdiervlees eten, en ben er van overtuigd dat veel vlees eten ongezond is).
Als mensen honger hebben moet je ze gezond eten geven. Geen paardenvlees!!
Er zijn maar heel weinig volkeren gewend om voornamelijk vlees te eten. Voor de meesten is het iets extra's voor er bij, in kleine hoeveelheden...

En eh, mag het paard er alsjeblieft nog even aan wennen dat ie dood is, voordat ie in stukken gesneden wordt?

Ik zat ooit in Joe's paspoort te bladeren en vond een blz waarop iets stond over' officiele verklaring dat dit dier niet geschikt/bestemd is voor consumptie' Toen aan de da gevraagd waar dat voor was (wist ik veel, ik had allang bedacht dat joe niet voor consumptie was!! ) idd iets met bepaalde medicijnen. Ik heb hem het maar vast laten ondertekenen, zodat joe in elk geval NOOIT geslacht kan gaan worden. (stel dat mij onverwacht iets overkomt).Pip idem uiteraard.
Ik moet er niet aan denken dat een van beiden ooit naar graziger weiden overgaat, maar heb wel voor mezelf besloten wat ik dan wil. In elk geval afscheid nemen op mijn manier, en voor de paarden met zo min mogelijk stress.DUS op eigen erf,althans waar ze dan staan (had ik maar een eigen erf). Vertrouwde omgeving.

Ik weet dat er genoeg mensen zijn die hun paard zonder moeite wel (zouden) laten slachten, maar ik weiger mijn vrinden als toekomstig vlees te zien. Net alsof je nu een paar jaar op een biefstuk-to-be aan het passen bent...
Nouja, zo zou het voor mij voelen.
Ieder op zn eigen manier, de wereld is een wrede plek. (ik eet geen vlees, voor de volledigheid. Er worden niet alleen gezonde paarden geslacht, maar ook duizenden gezonde andere dieren!)

Ik geloof niet dat je een gezond paard van de slacht redt door je eigen paard te laten slachten, er is toch geen slachtquotum voor paarden??

The horse is never wrong

Fem schreef op vrijdag 23 september 2011, 18:13:


En zo??
Dan hoef ik nog niet mee te doen!
Ik zeg niet:dat t me een paardeworst zal wezen,maar wreedheden zijn van deze wereld en nee,
Mijn paard gaat niet voor haar dood naar de slager!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

muriel schreef op vrijdag 23 september 2011, 10:20:


Ik sluit me helemaal bij je aan Muriel, en kan er eigenlijk ook niets aan toevoegen.
Vooral je laatste alinea vind ik heel treffend.

Piet schreef op vrijdag 23 september 2011, 11:22:


Jeez piet!! hoe kan een veearts dat nu dan doen?
Dat lijkt me heftig!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Hongersnood vind ik trouwens wel een idioot argument om je paard te laten slachten ipv inslapen. En hypocriet vind ik er ook niets mee te maken hebben.

Ik ben geen vegetariër, ook geen echte vleeseter triuwens, maar deze film vind ik wel keigoed en heeft me weer 'es aan 't denken gezet:

http://www.youtube.com/watch?v=9Y0JYAkhooY&feature=share

Op zich zou ik er niet veel op tegen hebben of ze naar de slacht gaan of niet. Maar ik wil dat ze thuis sterven, in hun vertrouwde omgeving, dus slacht is daardoor uitgesloten. Ik hoop vooral dat ze niet moeten lijden, al de rest is bijzaak voor mij. Eens ze dood zijn maakt het niet veel meer uit voor mij.

Ik had nog nooit gedacht aan het feit dat ze ons zouden kunnen overleven en daarrond zijn hier dus helemaal geen afspraken. 't Is iets waar ik eens degelijk over moet gaan nadenken.
Dus alleszins bedankt voor de vraag.

Ik heb moeite met al die ethische dilemma's, ik kan begrip opbrengen voor de verschillende standpunten, maar echt niet zeggen wat nu het beste is (trouwens, wie ben ik om daarover te oordelen). Vandaar dat ik verder ga op wat ik zelf denk en voel.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Trudy schreef op vrijdag 23 september 2011, 19:14:


nee, natuurlijk niet! Maar ik vond t zo'n gekke stelling, om je paard daar heen te brengen als ie ziek is omdat anderen het doen als ie nog gezond is?????
Of wordt bedoeld dat je dan je zieke/oude paard kan 'inruilen 'voor een gezonde die anders zou worden geslacht door een nitwit eigenaar?? Daar kan ik me ook weer nix bij voorstellen...

Mijnens ook nie!


The horse is never wrong

Fem schreef op vrijdag 23 september 2011, 21:08:

Hahaha ,mn reactie was niet naar jou!
Maar iemand schreef idd eigen zieke paard naar de slacht en een andere redden.
!e heb ik gehoord dat je niet zomaar een slachtpaard meer kan kopen,want t vlees is dan al "verzegd".
Correct me if i.m wrong en ik zie mezelf mn eigen paard zoiezo niet naar de slacht brengen en dan vrolijk meteen met een ander weglopen.
Maar oke! zou kunnen.
groet trydy

Fem schreef op vrijdag 23 september 2011, 18:13:


Mijn overbuurman op de wei heeft een koe, die voedt en verzorgt hij en op een dag gaat ze 'op skivakantie naar de vriezer' Hij heeft haar dus puur voor het vlees en hij heet haar ook echt zelf op.

Dat zou me niet lukken denk ik Hoewel mijn opa geiten, kippen, konijnen en varkens had, ze verzorgde en ze dan liet slachten en ze aten de dieren op. Als kind heb ik nog wel daar gegeten dat er een kip uit eigen tuin op tafel stond.