Suzanne Graauw schreef op vrijdag 30 september 2011, 15:17:


Een jaar of 19 terug hebben mijn man en ik in een testament vast laten leggen dat onze zoon bij het overlijden van ons beiden bij een vriendin van ons ondergebracht werd. We mochten haar ook geld nalaten en hebben met haar afgesproken dat zij daarmee de dieren een goed onderdak zou bieden.
Inmiddels is onze zoon 20 en kan hij heel goed voor zichzelf zorgen. Hij zal in geval van nood ook de zorg van de dieren op zich nemen en eventueel een goed adres voor ze zoeken. Dus nu ik er zo over nadenk wordt het tijd voor een nieuw testament.

Ik ben persoonlijk geen voorstander van "over het graf heen regeren". Je moet andere mensen, nabestaanden, niet dwingen bepaalde dingen op "jouw" manier te moeten doen. Zoek iemand, een vriendin, vriend, familielid of wat ook die je vertrouwd en vraag of die voor je dieren wil zorgen of een goed huis voor hen zoekt, mocht jou wat overkomen. Ze zullen het misschien anders doen dan jij voor ogen hebt, maar je dieren staan dan i.i.g. niet in de kou.
Ik heb die afspraak ook een aantal jaren met een andere (super tradi!) vriendin gehad, mocht haar en haar vriend iets overkomen, zou ik de zorg voor haar dieren, eventueel tijdelijk, op me nemen; zij is nu inmiddels naar de andere kant van het land verhuisd en heeft daar weer iemand anders gezocht.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 30 september 2011, 15:35:


Nee het mag uiteraard ook op een andere manier, maar ik heb wel 1 'eis' en dat is NIET IN STAL OPSLUITEN.
En dat is nou precies wat iedereen hier doet
Sowieso denk ik dat het wel zo netjes is om er een zak geld bij mee te geven
Mijn paarden zelf heb je namelijk helemaal niks aan, haha, de kreupele en de lamme, hahaha!
We gaan maar ns beginnen met sparen denk ik....

Ans Jondral schreef :

Ja, dat was bij ons inderdaad.
Het dier lag in de weide en leefde nog terwijl de pin in haar hersens geweest was.
Naja, ze zal wel hersendood zijn geweest (mag ik toch aannemen).

Spirithorses schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 9:03:


Bah,bah! Vreselijk!
Ik zou dus al nooit voor de pin kiezen. Ik vind dat meer op een slachting lijken dan op het vredig inslapen .

Groetjes Jolanda

Wat een gruwel verhalen over slachten. Ik heb meerdere malen in het slachthuis gezeten en nadat je eerst totaal niet durft te kijken gaat dat op een gegeven moment wel.

Ik heb geen enkele keer gezien dat de jongens misschoten of dat het niet lukte. Zonder uitzondering was het bij alle paarden (en koeien) pats boem op de grond, hartstikke dood.

Een paard had hanetred die bleef nog een tijdje maaien met zijn poten, maar dat komt doordat er een signaal vanuit het ruggenmerg afgevuurd blijft worden.

Arabesk schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 10:57:


Ik heb één keer gehoord van een pin die er scheef of in elk geval niet goed inging. De aanblik van dat gespartel op de tegelvloer wil je jezelf echt besparen.

Christel Provaas schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 13:59:


Dames toch, voor slacht moet bij wet een BESTEMMING zijn, met de daaraan verbonden beperkingen en verplichtingen. Dat is een, niet alleen in deze discussiedraad, toch allang gepasseerd station?

Wie op een stuk slachtvee wil rondhobbelen moet dat zelf weten. Dat staat vrij.
Maar ik vind (onderbouwing ) dat er veel teveel investering van mij (aan emotie, moeite, kennis, voedsel, geld, noem maar op) in mijn ponies zit om de kwalificatie "slachtvee" ook nog maar enigszins in de buurt te doen komen als die kwalificatie tekort doet aan of beperkend is.

Idd,en geen moment in al die 40 jaar paarden te houden ,ook maar gedacht aan slacht!
Paard is mn vriend(in).
heb wel slachtneigingen gehad naar mannelijke partners,maar verder kom ik niet!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

e m kraak schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 15:15:


Ik zie echt de bezwaren tegen slachten niet zo in hoor. Kijk de káns dat mijn paarden zo ver komen dat slachten uberhaupt een optie is, is sowieso klein. Als ze bij acute heftige koliek ingeslapen moeten worden ga je natuurlijk niet nog een paar dagen wachten tot de slacht en bij een been breuk ook niet.

Missers bij slachten zullen er best zijn, maar die zijn er net zo goed bij inslapen.

Ík blijf er gewoon ontzettend veel moeite mee hebben dat gezond vlees gewoon verbránd wordt.

Arabesk schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 17:18:


Nee, ik kan me een "misser", op de manier die ik zojuist hier uit de doeken gedaan heb, niet voorstellen. 100% bedrijfszeker.


Soylent Green for the win, zeg ik dan maar
Wanneer begin je je wereldwijde actiegroep tegen het krankzinnige verbranden en begraven en weet ik wat van al die mensenlijken terwijl daar veel beter iets nuttigs mee gedaan kan worden?

En dus staat op de paspoorten van jouw keurig gechipte paarden dat ze voor slacht bestemd zijn? En heb je gelezen wat de consequenties daarvan zijn, o.a. m.b.t. veterinaire behandelingen? OK, jouw keus dan.

Arabesk schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 17:18:


gezond vlees? wie laat er nu zijn paard slachten als het nog gezond is? (ik weet wel dat er mensen zijn die dat doen maar hopelijk toch niemand op PN )
Beter kan je je inzetten tegen doordraaien van allerlei voedsel om de prijzen op peil te houden.

Unartica schreef:


Dat was gewoon niet goed gedaan.
Het waren veedieven die waarschijnlijk gestoord werden tijdens hun klus, vandaar dat het maar half gedaan was. De politie schrok zich rot dat het dier nog leefde.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 19:20:


Daarom hebben ze die pin niet verkeerd geschoten. Maar ze zullen waarschijnlijk de kans niet gehad hebben om de keel over te snijden. Dan blijft zo'n beest vaak gewoon nog wat verder leven.
Die pin doodt nu eenmaal niet.
Dus wat hier geschreven wordt dat een paard meteen doodt zou zijn bij het schieten is gewoon niet waar. Hij sterft pas terwijl hij met een haak door zijn achterbenen omhoog hangt met een overgesneden keel.

Ans Jondral schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 19:52:


Preceis, zo was het ook bij de koe.

Nee,leuk! je zwaar hoefbevangen paard dan? Of wat?
Wat je gezond noemt aan zon gedachtengang.urrgh.
Een "gezond paard van mij gaat zoiezo niet naar de slacht,dus welk paard blijft er dan over om op t bord te komen?
En bij wie? niet de arme kindertjes in hongerlanden.
De hel voor veel dieren los je hier echt niet mee op en er is ook nog zoiets als respect voor t beest ,waar je jaren lang op hebt gezeten ed.
Mijn paard komt bij jou never op je bordje!!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.