Bedankt voor jullie reacties en het meedenken. Het e.v.t. vooraf sederen zal inderdaad wel te maken hebben met de moeilijkheidsgraad van het aanprikken als een dier pijn heeft of angstig is. Dat klinkt logisch. Ik zal dat weleens navragen aan mijn dierenarts, hoe dat zit, en in welke situatie dat wenselijk is of juist niet. Ik hoop het ook nog lang niet mee te hoeven maken, maar ik heb wel een behoorlijk zieke 21 jarige pony. Dus ik wil niet op een dag ineens overmand worden door onwetendheid terwijl er dan toch ingegrepen moet worden. Zolang hij nog lekker pony kan zijn met behulp van medicatie vind ik het prima, maar hij moet zich natuurlijk wel happy blijven voelen en de goede dagen moeten er altijd nog meer zijn dan de minder goede. Ik ben in elk geval een stuk wijzer, dit topic heeft me toch wel aan het denken gezet (thanks!). En ik hoop dat ik, als het moment daar is, hierdoor betere en kritischere keuzes kan maken in overleg met mijn dierenarts voor mijn ponyvriend.

Groetjes Jolanda

Ik wil voorlopig nog niet aan zulke nare dingen denken
Ik geniet nu liever van mijn schatje inplaats van aan de tijd te denken waneer dat niet meer kan

JIJ hebt makkelijk praten, met je 13 lentes

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op donderdag 6 oktober 2011, 21:03:

ja,toen had ik nog niet eens een paardje

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Trudy schreef op donderdag 6 oktober 2011, 21:45:


Soms ... Héél Soms ... denk ik wel eens ...
toen had ik ook minder zorgen

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Zoveel mensen zoveel meningen.... Eigenlijk ook normaal bij zo'n onderwerp, heel persoonlijk en gevoelig natuurlijk.

Ik laat mijn paard als het zover is (en daar ga ik nog laaaaang niet vanuit) inslapen en hij wordt gecremeerd. En ik weet dat ik voor dat geld andere paarden/doelen kan steunen en dat hij het niet meer merkt. Of dat ik dat geld al bij zou kunnen leggen aan een nieuw paard. Dat er "goed" vlees verspild wordt, staat voor mij buiten deze kwestie. Het is een gevoel en hoewel ik er absoluut niet tégen ben, zou ik zelf mijn paard nooit laten slachten.

Edit: En als ik zou komen te overlijden gaat mijn paard of terug naar de vorige eigenaar en anders i.o.m. vorige eigenaar naar de dame waar hij volgend jaar bij komt te staan...