Ik heb de rest van de reacties ook gelezen en ben het met veel ervan eens.
Níets is voor een mens zo moeilijk als om gewoonten te veranderen.
Je buurvrouw kan volledig met je mee gaan, exact doen wat je wilt, zolang ze in haar comfort zone blijft.
Zodra er paniek bij komt valt ze in haar oude gewoonte. Dat is geen onwil, geen kwade bedoeling. Het is haar trauma, waar ze in de loop der tijd een dun laagje overheen heeft weten te bouwen, wat plotseling het rationeel denken weer overneemt.
Ik ben bang dat ze dit niet of heeel moeilijk te boven komt.
Jouw buurvrouw zal uiteindelijk onder vakkundige begeleiding aan "spannende" situaties moeten wennen door er heel vaak mee geconfronteerd te worden. Dan heb je kans dat langzaam dat laagje sterker en dikker wordt
Je kunt je terecht afvragen of jij die deskundige bent en of jouw paard degene moet zijn die haar deze lessen moet leren, waarna jij je paard weer moet trainen om de schade van zo'n les ongedaan te maken.
Hoewel het beroerd voor dat mens is denk ik dat je genoeg hebt gedaan. Misschien is er in gezamenlijk overleg en andere oplossing.
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Monique Meijer schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 15:08:

Sorry,wist niet dat je kwaad werd!pff
zoals jij t beschreef,leek t net dat ze t aan t eind wel had begrepen!
En ik zou mijn paard er nog geen seconde voor lenen!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Ik vind dat Piet een punt heeft.
Jammer voor de buurvrouw, maar waarom zou je je eigen geliefde paard blootstellen aan het leerproces van anderen? Zeker als het paard daar niet geschikt voor blijkt er zelf schade van ondervindt? Dan moet de buurvrouw maar een manege ofzo zoeken, waar de paarden en de mensen opgeleid/uitgekozen zijn om met zulke dingen om te kunnen.

Ans Jondral schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 18:15:


Noem mij eens één goede manege waar ze volgens de principes van PN paarden houden én kunnen omgaan met zo een rijders in hun instructie?
Pien telt voor het gemak even niet mee...

Waarmee ik niet zeg dat Piet geen punt heeft, het is ongeveer wat ik ook al schreef.
Ik kan me ergens wel voorstellen dat ts het haar buurvrouw 'gunt' te zien dat het ook anders kan.

Monique Meijer schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 13:19:


Zonde he?? En zo wordt jouw zorgvuldige opvoeding teniet gedaan.
Het zal ongetwijfeld indruk hebben gemaakt op het dier, want anders zou ze nu niet zo reageren. Werk aan de winkel Monique... en gewoon geen buurvrouw meer erop.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 17:39:


Hallo, Piet,

Die deskundige kan en wil ik niet zijn, omdat het niet eerlijk is tegenover Liltje. Zij heeft er twee jaar over gedaan om dit vertrouwen in mensen te krijgen en van een onbestuurbaar doodsbang paard te veranderen in een paard dat vol vertrouwen draaft aan een losse teugel en altijd met een simpel woord terug te nemen is. Ik wil eigenlijk niet terug naar die stoomwals die ze in het begin was.....

Het is beroerd voor mijn buurvrouw, maar ik zou eerlijk gezegd niet weten wat voor andere oplossing er is.

Monique

Hier vlakbij zit er een, maar daar hebben Monique en de buurvrouw nix aan, te ver uit de buurt...Maar Pien is dus niet de enige....

Marlies Sanders schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 20:28:


Mijn buurvrouw zou een dorp verderop fijn les kunnen nemen, de keus uit een traditionele manege en een westernmanege, een paar Euro per les, goed betaalbaar, maar zo traditioneel als de pest. Het is ook een geldkwestie, zij werkt niet/nauwelijks en moet haar man vragen om geld.

Bedankt voor het meedenken, maar dat heeft helaas geen nut.

Monique

Piet schreef :

Ik ben het met Piet eens.
Er zijn paarden die het niks uitmaakt als er wat mee gestunteld wordt. maar er zijn ook paarden die er echt hinder van ondervinden. En daar mag, wat zeg ik móét, je best iets mee doen.

Paar weken geleden heb ik toevallig hetzelfde aan de hand gehad: een lesser die Puck helemaal hoteldebotel maakte (druk bewegen, tegen haar schreeuwen, voorover hangen, klemmen met de benen en tegelijkertijd aan de teugels hangen). Dat moet je bij haar niet doen dus! Ik heb aangegeven dat zij niet meer op Puck kon rijden en ze was zo boos dat ze er een hele rel over gemaakt heeft.
Jammer dan! Mijn paard is mijn medewerker en daar moet je zuinig op zijn!

Spirithorses schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 23:09:


Dat zal wel zijn!

Ongelofelijk maar zo wordt paardrijden gewoon aangeleerd in die maneges, hangen, trekken, hárder trekken, roepen, hard schoppen met maaiende benen. Het paard moet lúisteren anders heb je er geen contróle over en jij bent wèl de baas en wil niet voor gek staan...;dus roepen, trekken, hangen en schoppen dan maar.
Als er dan ruiters zijn die zien dat het bij jou anders gaat (en denken dat je een halve paardenfluisteraar bent ) en dat ook wel willen op die manier.....Vallen toch vaak terug in hun oude gewoontes als het wat stressy wordt, ze slaan vrij snel in paniek want eigenlijk zijn ze gewoon bang als het paard niet als een robot reageert. Ze denken in termen van ten alle tijde controle te moeten hebben en verstaan daaronder dat hun paard alleen moet reageren op hun commando's en zijn in paniek als er gereageerd wordt op prikkels van buitenaf (slecht weer, opwaaiende dingen, enge voorwerpen, kabouters ed Kan me wel voorstellen dat je je paard daar niet aan wil bloot stellen, Monique, toch niet een paardje als Lily waar je al zoveel mee bereikt hebt. Lily had gewoon een trauma van die buurvrouw !

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 26 oktober 2011, 8:06:


Achteraf is het gemakkelijk praten. Ik zet echt niet iedereen zomaar op Lily. Zoals gezegd, het leek goed, mijn buurvrouw deed echt haar best, ze wilde leren anders te rijden, vandaar dat ik ook geen bedenkingen had. Nu weet ik wel beter....

Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 26 oktober 2011, 9:54:


Waarschijnlijk was het gewoon een oude reflex, en bedoelde ze het allemaal niet. Maar ja, of je dat nog wil op jouw paardje.... en ja, achteraf is altijd heel makkelijk praten hoor.
Ik heb bij mij twee meisjes en sinds kort hun mama die willen leren rijden en dat gaat ook totaal op mijn voorwaarden Ze hadden laatst een vriendinnetje bij die al "héél goed" kon rijden want ze volgde al springlessen in de manege. Ze wilde er zo graag eens op, dus ze mocht "uitstappen". Kon ze weinig kwaad mee dacht ik zo. Dus wel he, ze zit er nog niet op en daar zwiepten die voeten al door de lucht om met een smak in de buik van Nazyra te belanden. Mijn haren stonden recht omhoog. Heb geroepen dat ze niet mocht schoppen en haar er rap weer afgehaald.

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 26 oktober 2011, 11:08:


Nee, ik wil dit natuurlijk niet meer op Lily. Mijn buurvrouw reed ook geheel volgens mijn voorwaarden. Vandaar dat ik er behoorlijk van stond te kijken hoe ze in eens reageerde.

Een tante van mij was een paar weken geleden op bezoek en wilde ook beslist op Lily rijden. Even in de bak laten zien wat ze allemaal wel niet kan met paarden. Ik weet hoe ze is, paardrijden is voor haar "status" en ze kan zo "verschrikkelijk goed" rijden, en een suffe vette harige stomme tinker kan ze helemaal wel aan. Nee dus. Tante beledigd, nou, jammer dan.

Monique