Katrien Imbrechts schreef op zondag 30 oktober 2011, 14:28:


Het is optisch/cosmetisch wel min of meer afgesloten maar als effectief raster stelt het geen bal voor, al helemaal niet voor een geit! Alleen om de hooirollen opslag heb ik een werkelijk effectief portable schrikrastertje gezet.
Waarbij wel vermeld moet dat Elska en geitmadam mijn gezelschaps/huisdieren zijn, de overige 6 ponies erfdieren.

Wij hebben vandaag een shettenmeisje gehaald, vondelingetje (ergens afgeleverd door eigenaresse waarna eigenaresse niet meer bereikbaar was) in de hoop dat Billy een vriendin in haar vindt, omdat hij met Tommy en later met de shet waar hij tijdelijk stond erg dik was, maar met de grote paarden niet zo veel kan.

Maar shettenmeid trekt zich voorlopig nog terug in de uiterste hoek van de toch wel grote weide en wil nog niets met de rest te maken hebben.
Ze schijnt erg laag in rang te zijn en vertrouwt het waarschijnlijk allemaal nog niet zo.
Zielig is ze niet.
Ze staat gewoon in die uiterste hoek te vreten. En dat terwijl ze toch al veeeeeeeelste dik is. Maar goed... staat alleen oud gras en zooi. Zal dus niet meteen een ramp zijn.
Ik kijk het maar gewoon ff aan.
Dat doen de paarden tenslotte ook.

Dani62 schreef op zondag 30 oktober 2011, 10:02:


Exact zo handelde Buck. Hij dreef Cadiz in een hoek en ging er met zijn achterbenen op los slaan. Maar dat zegt iets over het asociaal zijn van het gemepte paard, niet over het sociaal zijn van de mepperd.

Ja, ik ken het! Schrok me rot dat mijn braverd zo'n agressieve kant had. Dat doet-ie anders nooit!

Sandra van Bommel schreef op zondag 30 oktober 2011, 16:51:

Leuk! Hoop dat ze goede vrienden worden.




En kleine update over mijn nieuwe vrienden, vandaag waren ze gezellig samen raaaacen door de wei, man, wat zijn paarden toch afschuwelijk mooie wezens!
Vooral Paddy, met zijn staart hoog in de wind, kneiterhard galloperend maar toch prachtig in balans en op de achterhand, hoe doettie t toch?
Zie nu al uit naar jaren in de toekomst, wanneer Murphy zo ongeveer even groot zal zijn en van kleur verandert, 2 witte ponies tussen de bomen FG!

Maar verder is uiterlijk helemaal niet belangrijk hoor

e m kraak schreef op zondag 30 oktober 2011, 15:33:


dat wist ik hoor Egon. Elska ken ik van op foto, maar 'geitmadam' heb ik nog niet gezien, ben wel benieuwd naar haar....
ik ken nog een geit die huisdier is, op een boerderij. ik vermoed dat de geit zelf vind dat ze niet bij de andere geiten-des-huizes hoort, want ze wil er niets van weten en ligt liever te slapen samen met de poezen voor de open haard.
zij kan ook weg als ze wil (inderdaad, een geit hou je niet makkelijk tegen) maar ze gaat nooit van het erf af. Voorbijgangers lachen altijd, het is precies de erfhond.
deze geit is wel met de fles grootgebracht en daarin zit denk ik (in dit geval) het verschil met de andere geiten.

Om terug over onze Tony te praten, jij hebt dus ook je hooivoorraad beschermd tegen "zelfbediening" van je dieren, ook voor hun eigen veiligheid neem ik aan. om die reden vind ik het ook belangrijk om Tony binnen "onze" grenzen te houden, anders eet ie tot hij erbij neervalt vrees ik.

en eigenlijk is dit alles erg 'of topic' - ik zet het maar in de kroeg daarom
groetjes, Katrien

Vanaf dag 1 is onze merrie Cheyenne het maatje van de ruin van onze stalhoudster. Ze staan echt altijd samen in de wei maar ook samen uit hetzelfde hooinet te plukken.
Niek is dus de eenling in onze kleine groep.
Echter deze zomer zag ik iets veranderen. Zodra Cheyenne hengstig was, koos ze toch liever voor een jongere 'god' en stonden die twee net zo vaak te groomen als gras te eten.
Asran liet zonder problemen zijn Cheyenne een scheve schaats rijden.

Ik vond het wel leuk om te zien iig. dat Niek ook wat meer aandacht kreeg op deze manier. Al zijn zijn manen voor een deel geruïneerd en die van Cheyenne dus ook enigszins. Maar de hengstigheid is weer voorbij dus het groeit al weer aan...
Op de vorige stal had Niek wat meer keuze voor een maatje en speelde hij regelmatig met enkele ruinen. Daar stond hij echter 's nachts op stal zo heeft ieder voordeel dus toch weer een nadeel.