>
> Bij mijn merrie duurde het wel een aantal uur voordat ze er een beetje mee
> kon eten. Ze stond toen in een wei waarin het gras vrij lang was, waardoor
> ze het eigenlijk alleen maar platduwde met haar masker. Ze was ook wat te
> gefrustreerd om snel uit te kunnen vogelen hoe ze het moest aanpakken.
>
> Haar zoon had het wel snel door (is sowieso wat rustiger in zijn hoofd en
> ook een minder obsessieve eter ).