joop schreef op zaterdag 5 november 2011, 10:43:
> meten is weten. Een bloedtest kan zeer nuttig zijn.
Ligt er aan:
1) Wat je meet.
2) De betrouwbaarheid van de meting. Bij sommige zaken (glucose,
HB, etc) zeer betrouwbaar, bij andere (antistoffen lyme
) zeer onbetrouwbaar.
3) De degelijkheid van de referentiedata. Als je niet weet wat "normaal" is of wat een "normale variatie" is, dan heb je er nog niks aan. Bovendien zijn de normaalwaarden bepaald aan de hand van statistiek. Je kijkt dus of een meting valt binnen het kader van "vaak voorkomende waarden" maar als je daar buiten valt noemen ze het een "afwijkende waarde" maar die kan nog steeds normaal zijn.
4) Of de meting dient als middel om een diagnose te bevestigen, of dat de meting een doel op zich is geworden.
> Tests op functioneren van de lever gaat met referentie waarde van
> verschillende stoffen. Zo kan niet optimaal functioneren van de lever
> getest, allang voor hij zo ernstig beschadigd is.
Al lang voordat die uberhaupt beschadigd is.
> Haal je de
> oorzaken van niet optimaal of slecht functioneren weg, kan de lever weer
> 100% genezen. (oorzaak bij mensen vaak alcohol
)
Het enige dat niet meer kan genezen is cirrose, maar daarvoor moet je het wel bont hebben gemaakt.
> juist. Het belangrijkste probleem met bloedonderzoek is eigenlijk dat er
> zo ontzettend veel gemeten kan worden.
Precies! Er kunnen duizenden dingen gemeten worden. Alle referentiedata is gebaseerd op statistiek, dus je kunt zelfs berekenen dat als je 1000 dingen meet er wel een paar zijn die "afwijkend" moeten zijn. Waar je dan vervolgens nog steeds geen enkele conclusie aan kan verbinden.
> Komt het bloedonderzoek met normaal
> waardes uit de bus, moet je misschien nog andere dingen onderzoeken. Er
> zijn namelijk 100den mogelijkheden.
Precies hetzelfde geldt als er wel "afwijkingen" van het statistische normaalgebied worden gevonden. Dan moet je ook nog meer andere dingen onderzoeken, en vooral je verstand gebruiken om uit te filteren wat "rotzooi" is en wat ergens consistent samen met andere meetwaardenb en symptomen ergens op wijst.
Frans
Warboel
