Peet schreef op vrijdag 18 november 2011, 17:55:


Geen enkele reden, behalve om te laten zien dat het kan. Ik, persoonlijk, vind het dan ook alles behalve een leuk filmpje!

de verzorger hier aan het woord: het gaat er om te laten zien hoe een paard van een angstig onleefbare situatie kan groeien naar een merrie met een paardwaardig leven die haar plaats kent in de kudde en vertrouwen heeft in haar ruiter, al is dit een kind van 9 jaar (welke ze oh zo goed kent aan haar manier van doen en communicatie). We zijn terecht fier op onze kleine meid :)
We zijn Horsetopia en in onze wereld telt al de glamour en glitter niet meer. Dit is ook de boodschap die wij onze kinderen mee willen geven in deze wegwerp en prestatie maatschappij. Het kan ook anders !!
Dit is ook slechts een kleine stap in haar progressie, het kan ook niet anders dan dat je een blind paard terug vertrouwen leert in de omgeving die ze het beste kent. Een vraag die we ons zelf kunnen stellen: " Is het paard gelukkiger geweest met de ruiters die ze tijdens haar (niet-blinde) leven al op haar rug heeft gehad?" Anders gezegd, kan een "volmaakte" ruiter ons blind paard gelukkiger maken?

heb net het filmpje gekeken maar vind echt heel knap van paard en ruiter
ik heb een paard wat blind is aan 1 oog en is best moeilijk laat staan aan 2 ogen blind

Anja, de reden is zeker niet, gewoon laten zien dat het kan, daar zijn we eerlijk gezegd niet mee bezig en daar hebben we het ook net iets te druk voor...

Prinses is geadopteerd en gezond, waarom zou ze niet bereden kunnen worden als ze niet aangeeft het daar moeilijk mee te hebben? Het meisje dat haar berijdt is de dochter van haar adoptiegezin, die gewoon plezier heeft met 'haar' paard. Op geen enkele manier is dit paard ooit geforceerd of gedwongen geweest, integendeel, we hebben steeds gedacht dat ze het fijner vind aan de slag te zijn dan heel de tijd niks te doen. En daar hoort niet enkel rijden bij, maar ook grondwerk, en voorbereiden op wandelingen etc.

Geweldig, je kunt ook dmv bijvoorbeeld, een wind gong- of hoe dat ook alweer- ergens te plaatsen zodat je paard weet waar iets is.
Ritsel geluiden kunnen ook weer een hoek of afrastering aanduiden.
Maar hoe dan ook, geweldig dat je dit doet en aandurft.