Het eeste buitenritje zit erop. Het ging super.
Ik ben als eerste alleen met Quib vertrokken en Hans een poosje later met Cheyenne. Zo kon ik goed merken hoe Quib in zijn eentje reageerde en hoeveel verschil het maakte wanneer Cheyenne erbij kwam.
Wat een verschil. Binnen één week op een nieuw paard al verder kunnen rijden zonder stress, dan met Niek in 3 jaar tijd. Gelijk een vlotte stap de heuvel op zonder staken of gezeur.
Bergje af veranderde Quib in een kameel. Hobbel de bobbel. Daar is dus nog wel wat in te trainen maar dat komt allemaal wel goed. Aan het einde van ons eerste tochtje ging het al wat beter.
Halverwege de route kwam Hans ons versterken en gingen we samen op weg naar Frasselt. Het dorp door en een eindje verder weer terug naar het bos. Ik merkte wel dat Quiberon op het openveld wat meer ontspannen loopt en in het dorp was het ook allemaal heel gewoon. In het bos lijkt hij iets meer gespannen. Op de terugweg even lekker in een drafje de heuvel weer op en weer stappend naar huis.
Voorop of achterop maakte allemaal niks uit.

Pien ik hoop dat dit je vraag heeft beantwoord. Ik ben iig super blij
Zo en nu snel naar mijn werk.

Ilma Meijer schreef op zaterdag 10 december 2011, 15:22:


Leuk om te lezen, Ilma!!!
Voor Pien zal het ook fijn zijn om te lezen dat jullie genieten!

Liefs Marsha

Ilma Meijer schreef op zaterdag 10 december 2011, 15:22:


Goed zeg! Hoewel ik eigenlijk niets anders had verwacht want jullie zijn zo'n fijne match!
Quib is merendeels in het open veld gereden hoewel hij het bos ook wel kent maar iets minder. Verkeersmak is hij ook maar dat had je al uitgeprobeerd. Hier komen we ook veel tractoren en landbouwvoertuigen tegen, maar bij jullie zie je die weer een stuk minder. Dat kamelenloopje herken ik ook wel, let erop dat je niet meegaat in die stap van links naar rechts maar je beweging naar voren blijft richten (hadden we het nog over, weet je nog?), dan geef je hem stabiliteit en voorwaartsheid en haal je hem daar weer uit.

Ik vind het fijn dat het goed gaat.
Hier thuis is Quiberon's ex-groepje nu in de Rubiogroep en er zijn inmiddels twee pensionpaarden bijgekomen. Er kan zoveel veranderen in één week tijd...

Spirithorses schreef op zaterdag 10 december 2011, 22:11:

Wacht maar tot ze weer in dit deel van het bos gaan kappen, dan komt hij de meest gekke apparaten tegen op smalle paadjes in het bos
Dat kamelenloopje herken ik ook wel, let erop dat je niet meegaat in die stap van links naar
Ja, dat weet ik nog. Ik let daar dus ook goed op en het helpt ook zeker maar ik denk zelf dat hij zijn achterhand ook nog beter moet leren gebruiken bij de afdaling, meer zijn achterbenen eronder en minder op de voorhand.
dan geef je hem stabiliteit en voorwaartsheid en haal je hem daar weer uit.


Anders ik wel
Dat kan je wel zeggen. Maar als de veranderingen goed uitpakken is daar niks mis mee.

Ilma Meijer schreef :


Ow zo bedoelde je het. Ja, hij kan wat slungelig zijn, ik denk ook dat hij zich niet altijd goed bewust is van zijn achterkant.

Ilma Meijer schreef op zaterdag 10 december 2011, 15:22:


En als je het "goed" gedaan hebt, heb je ook geen spierpijn gekregen


Leuk Ilma, dat het zo lekker klikt tussen jullie.
TREC Frasselt ?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op zondag 11 december 2011, 16:01:


Helemaal correct, geen spierpijn en wat nog fijner is, geen kramp. Kan je nagaan hoe ontspannen het allemaal was.

Lijkt mij wel wat ja, maar dan eerst even een cursusje vooraf in Frasselt. Beetje beter leren navigeren kan geen kwaad

Een verslagje van vandaag en dan nog één op woensdag als de inburgering in de 'Duitse kudde' hopelijk een feit is.
Vandaag is Asran de bigboss bij Quiberon gezet en dat gaat nu dus heel goed. Een keer een waarschuwing wanneer Cheyenne in de buurt is maar dat stelt niet veel meer voor. Morgen hopelijk nog zo'n dagje samen en dan willen we woensdag alles bijelkaar zetten.
De scherpe kantjes lijken er nu dus echt vanaf.

Vanmiddag samen met Quiberon, mijn dochter en Cheyenne een buitenrit van ruim 2 uur gemaakt in het bos.
Het ging weer echt prima. Voor vertrek liep ik even met Quib aan de hand een heuvel op om op de terugweg hem even achterwaarts de heuvel op te laten lopen voor sterkte spiertjes.
Even later kwamen er 2 volgeladen vrachtwagens met bomen het pad op die we in de berm moesten passeren. Nou, Quib is geslaagd hoor. De wagens stonden even voor ons stil en zonder problemen kwamen we er langs. Wel merkte ik een kleine reactie toen ze weer wegreden terwijl de de wagens nog niet helemaal voorbij waren maar dat was alles

Gezamenlijk hebben bewust het verharde doorgaande pad in het bos genomen omdat daar de nodige heuveltjes liggen die we goed konden gebruiken om Quibs achterhand wat te trainen. In een drafje de heuveltjes op en in stap er weer af waarbij hij tijdens de afdaling even stil moest staan. Dat was wel moeilijk voor hem. Stapje achteruit én walk daar ging hij weer. Na een tijdje ging het duidelijk beter en reageerde hij ook beter op de hulpen. Je kon wel zien dat hij aan het werk was omdat hij toch ging zweten..

Als beloning mocht Quib de laatste heuvel even lekker in galop naar boven. Toen een onverhard pad ingeslagen met even later een wat pittigere heuvel erin. Hier moest Quib dus echt werken. Met een drafje kostte het hem nog behoorlijk veel moeite maar hij deed het toch maar.
Het laatste stuk lekker gestapt en nog een stukje naast hem gelopen en we waren weer thuis.

Morgen gewoon weer even aan de wandel richting ons huis, woensdag nog even rijden en donderdag wordt Quiberon schotvast gemaakt omdat er weer gejaagd wordt in onze omgeving.

Misschien een beetje een 'blauwe buren' verhaal maar ik móest het gewoon even delen

Ennuh Nils, nog steeds geen spierpijn

Ilma Meijer schreef :>

Hartstikke leuk om dit te lezen.
Ehm, schotvast is-ie ook al; hier wordt ook flink gejaagd, zelfs pal naast ons terrein.

Al met al een geslaagde dag dus voor jullie!

Ilma Meijer schreef op maandag 12 december 2011, 22:48:


Leuk om te lezen!
Je schrijft toch niks over de kleur van je nieuwe sjabrak die zo goed past bij de beenbeschermers?

Ilma Meijer schreef op maandag 12 december 2011, 22:48:


En zo hoort dat ook

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Is dat niet griezelig...? Kunnen die jagers wel goed schieten vraag ik me altijd af...
Een paar maanden geleden werden in het weiland naast het onze vanaf het balkon van het huis ernaast een paar hertenbokken afgeschoten. Onze schimmel gaat daar dan doodleuk naar toe. Es ff kijken wat daar loos is. En staat dan langs dat hek in het verlengde van de schotlijn. Ieuw. De schapen lopen dan ook nog ergens in the line of fire.

Martina schreef op dinsdag 13 december 2011, 10:12:


Ik ben niet vóór jagen, maar uiteindelijk is het allemaal minder griezelig dan ik vroeger vond. Jaren geleden kwam het vaker tot confrontaties tussen de jagers en ons, vooral omdat ze letterlijk overal in de velden rondom ons joegen en wij natuurlijk vonden dat ze teveel risico namen of ons te weinig resecteerden. Maar wij hadden daar meer last van dan de paarden. Die zijn na de eerste jaarlijkse jachtweek wel weer schotvast. Staan hen te bekijken, zijn wel alert en houden het in de gaten maar schrikken er niet meer van.

Sinds een paar jaar is er een soort van acceptatie ontstaan; zodra zij zien dat wij lesgeven gaan zij uit zichzelf een stuk verderop. Tijdens buitenritten groeten we mekaar nu ook dus, ach, het is nu oké zo.

Nils Vellinga schreef op dinsdag 13 december 2011, 0:05:


Hmmm, moet het iets bijstellen. Vandaag toch een beetje spierpijn maar ook niet meer dan dat.
Dat mag toch nog wel hè na zo'n lange tijd van niet/weinig rijden

Spirithorses schreef op dinsdag 13 december 2011, 10:42:


Hier hetzelfde, en de ouwe rotten leren de nieuwelingen dat er niks aan de hand is... Frodo vond het laatst toch wel boeiend hoe een hond een doodgeschoten konijn (of haas) naar zijn baas apporteerde. Je zag hem aan Nexor en Pav vragen of het geen tijd was om te gaan lopen, maar die hadden nog wat grasplukjes gevonden en negeerden hem compleet, waardoor hij ook maar bleef staan...


Mooi is dat! Als wij vertrekken voor een ritje, wachten ze ook tot we op de baan zijn... Voor ons is dat ook oké.