Spirithorses schreef op dinsdag 13 december 2011, 10:42:
> Ik ben niet vóór jagen, maar uiteindelijk is het allemaal minder griezelig
> dan ik vroeger vond. Jaren geleden kwam het vaker tot confrontaties tussen
> de jagers en ons, vooral omdat ze letterlijk overal in de velden rondom
> ons joegen en wij natuurlijk vonden dat ze teveel risico namen of ons te
> weinig resecteerden. Maar wij hadden daar meer last van dan de paarden.
> Die zijn na de eerste jaarlijkse jachtweek wel weer schotvast. Staan hen
> te bekijken, zijn wel alert en houden het in de gaten maar schrikken er
> niet meer van.
Hier hetzelfde, en de ouwe rotten leren de nieuwelingen dat er niks aan de hand is... Frodo vond het laatst toch wel boeiend hoe een hond een doodgeschoten konijn (of haas) naar zijn baas apporteerde. Je zag hem aan Nexor en Pav vragen of het geen tijd was om te gaan lopen, maar die hadden nog wat grasplukjes gevonden en negeerden hem compleet, waardoor hij ook maar bleef staan...
> Sinds een paar jaar is er een soort van acceptatie ontstaan; zodra zij
> zien dat wij lesgeven gaan zij uit zichzelf een stuk verderop. Tijdens
> buitenritten groeten we mekaar nu ook dus, ach, het is nu oké zo.
Mooi is dat! Als wij vertrekken voor een ritje, wachten ze ook tot we op de baan zijn... Voor ons is dat ook oké.
Warboel
