Wil schreef op dinsdag 13 december 2011, 23:22:
> Gewoon leuk Ilma, zoals je schrijft. Ik wens je echt gewoon veel LOL met
> je knol!
>
>
> Wil.
>
> Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Nou, vooruit nog maar een verhaaltje dan.
Vanmiddag om 04:00 uur nog net voor het donker werd, nog een korte buitenrit gemaakt tesamen met de Bigboss Asran en stalhoudster.
Echter, we kwamen al heel snel een 'hindernis' tegen die iets langer doorwerkte dan verwacht nl. een al 2 dagen in de stal hangend niet meer wildzwijn. Tsja en als dan Cheyenne niet voorop loopt om te laten zien dat het écht niet eng is om daar langs te moeten
Eerst Asran dan maar, die heeft ze nl toch écht wel vaker gezien. Helaas werd hij direct wat zenuwachtig wat Quib dus maar besloot na te apen. Met Cheyenne in zijn kielzog moest ik hem ook nog eens met zijn hoofd richting dat enge beest draaien om zo de staldeur af te kunnen sluiten. Tsja, dat was we de druppel.....Zo snel mogelijk de zadelkamer door dacht Quib en deed dat dus ook. Gelukkig bleef alles heel haha.
Maar buiten werkte het nog even door. Helemaal toen we direct een écht bospad in bleken te gaan. Eénmaal in het zadel liet Quib toen zien dat hij wél kan bokken
Nee Pien, hij kan het écht hoor al stelde het t.o.v Niek niet echt veel voor. Fijn om te weten..
Ook liep er de hond van de stalhoudster mee die nogal een schutkleur heeft. Daar moest Quib ook even aan wennen en hij wat meer gespannen was dan bij de vorige ritten. Asran moest het dan ook bijna bekopen met een dreun van Quibs linker achterbeen toen hij toch iets te dicht bij hem kwam. Iets wat hij bij Cheyenne echt niet deed. Het gekke is dat je het bijna niet voelt wanneer hij dat doet. Stalhoudster was onder de indruk van zijn gestrekte been. Hij kan zo meedoen aan de films van Karate kid...Toen hij eenmaal aan de hond gewend was ging het weer rustiger.
Alleen nog een afdaling door het gebladerte. Ik heb Asran maar voor laten gaan omdat hij een laag tempo heeft waardoor Quib wel langzaam de heuvel af moest. Geen glijpartijen maar een rustige beheerste afdaling is het geworden. Een nog stijlere hebben we op mijn verzoek maar achterwege gelaten om het niet direct te zwaar/stressvol te laten worden, dat was wel genoeg voor één dag. Hij moet wel lol krijgen in het avontuurlijke buitenrijden in het Dunkele Wald anders wil hij niet meedoen met TREC. Op één wat minder stijle afdaling maar met onregelmatige bodem voelde ik zijn spanning weer iets toenemen, maar dat is gewoon makkelijk te hanteren en hij gaat daarna gewoon weer rustig verder.
De komende 2 dagen heeft hij rust en kan hij de boel lekker in zijn koppie verwerken mocht dat nodig zijn. Ik moet 2 hele dagen werken en mag morgenvroeg alleen zorgen voor de sanitaire-én hooi voorziening bij de paarden. Hopelijk vliegt de hagel niet om mijn oren want er wordt weer gejaagd morgen.
O ja, Niek staat nog apart van de rest, die is nog niet aardig genoeg tegen Quiberon helaas.
Nog even geduld hebben wat hem betreft. Cheyenne en Asran hebben hem al helemaal geaccepteerd.
Warboel
