Martina schreef :


Je kunt het redelijk voorspellen. Als er geen dominante ruinen in het spel gaat en de hele boel is jong en speels zijn er eigenlijk zelden problemen, tenzij eentje de baas wil spelen. Onze bonte merrie Fries Bleike is ook nieuw (van Claudia) en zij kon gelijk die eerste dag in haar groep, dat was gelijk ouwe jongens krentenbrood. Kende de taal van de groep, deed mee, paste zich aan dus no problem.

Veel hangt er ook vanaf hoe zo nieuw paard zichzelf introduceert. Gelijk erop af of de kat uit de boom kijken. Kat uit de boom kijken en af en toe even een waarschuwingsvoetje achter optillen is het beste. Dan weet de rest dat ze niet te opdringerig moeten zijn.

In Juul's geval is Juul gewoon een grote goedzak die met zich laat sollen....

Wij hebben de introductie van Quiberon net achter de rug.
Dag één leek in eerste instantie prima te gaan. Niek was netjes en beleefd in tegenstelling tot de baas Asran hij kon als snel bij Quiberon staan en samen eten. Echter de volgende dag werd Niek net zo fel als Arsan en werd Quib enorm door hem opgejaagd. Niek dus weer bij de andere paarden moeten zetten en Quib een paar dagen alleen.
Na die paar dagen kon Asran bij Quiberon, wat prima ging. Onze merrie was sowieso geen punt en die konden we een dag of 2 er ook bij zetten. Toen stond alleen Niek nog apart.
Nu staat alles bij elkaar. Niek doet soms nog wat lelijk maar dat wordt steeds minder. Al met al heeft het dus 2 weken geduurd voordat alles bij elkaar kon.
De vorige keren ging het na één of twee dagen al goed maar toen was er nog geen merrie in het spel......

Spirithorses schreef op dinsdag 20 december 2011, 19:08:

Hier rommelt het de laatste tijd een beetje in de rangen. Nr 1 is hier wel behoorlijk dominant, tolereert geen tegenspraak. Nummer 2 is ook behoorlijk dominant, hoewel, hij heeft vooral een grote persoonlijke ruimte (waarin hij alleen nr 1 in tolereert, liever ook niet maar anders krijgt ie een gat in z'n vacht). Op dit moment zijn nr 2 en 3 opeens aan het botsen. Nr 3 krijgt meer praatjes (kwam als laatste hier vanuit een manegeverleden en moet weer ff paard worden).
Is wel grappig om te zien eigenlijk. Nr 3 is het kleinste, meest atletische en enorm actief en speels paard hier (dat valkje). Nr. 2 is veel lomper en krijgt 'm eigenlijk niet te pakken. Tot de irritatie zo hoog is en hij ff flink moet uithalen (maar bijt of schopt expres nooit raak). Grote mond, klein hartje Juist als hij de ander kan raken stampt hij op de grond of haalt hij niet zo ver uit.

Nr 4 is een libero in de rangen, en het grootste, onhandigste paard. Hij is het minste dominant maar al jaren het maatje van nr 1. Wat hem speciale gunsten oplevert (stiekem is nr 4 de leider van de groep die aangeeft wat er moet gebeuren en als het eng is de kudde leidt, omdat de dominantste de onzekerste en een enorme naloper is ). Nr 4 mag als enige nr 1 aan de kant duwen en uit z'n emmer pulp eten etc etc. De anderen moeten dat niet in hun hoofd halen...

Ik vind het wel leuk, zo'n soap-serie. Het is een behoorlijk dynamisch iets dat varieert per gelegenheid, weer en stemmingen etc. Vriendschappen lijken rangorde te doorbreken en het klikt op verschillende gebieden tussen verschillende paarden. Nr 3 en 4 zijn ondertussen zo gehaaid geworden dat ze zich achter nr 1 wringen bij het hooi zodat die laatste langzaam opschuift naar nr 2 en in moet breken in de cirkel om nr 2 hahaha... Iets wat nr's 3 en 4 niet zou lukken maar 1 dus wel.

De kans dat een alleen levend paard goed reageert op een nieuwkomer is wel groter , lijkt me. Alhoewel ik ook eens heb gezien dat een alleen gehouden merrie echt vals reageerde op de komst van een nieuw aangekomen veulen. Maar dat komt dan misschien weer omdat een veulen eigenlijk een moeder bij zich hoort te hebben achter wie hij zich kan verschuilen.

Moniek