Suzanne Graauw schreef op zondag 8 januari 2012, 19:19:
>
> Pffffff jeeeeeeetje wat een dag!
> Vanmorgen Cuba gehaald, zo in de trailer, onderweg rustig, rustige
> kennismaking met Damien, hele middag heel schattig samen gegraasd en na 3
> 1/2 uur begon Damien aan te vallen en hield niet meer op!
> Cuba bijna in de sloot en dwars door schrikdraad, wat een toestand!
> Nu Cuba samen met Lucifer en Damien maar even apart.
> Pffffffff en het begon zo goed.....
> Ik zag geen enkele aanleiding, vanuit grazen ineens aanvallen met tanden
> ontbloot, wat zou er nou in zo'n koppie omgaan?
> Even eten en dan gauw weer kijken.
> Ben nog niet echt heel erg aan het genieten hoor
Ja hoor, hier ook heel herkenbaar. 1e alles vrij snel koek en ei en dan een halve dag later is het oorlog met de dominantste in de groep. Totdat die rangorde voldoende herbevestigd is hou je het knokken.
We hadden toen een te klein terrein ter beschikking omdat we 2 maanden later pas gingen verhuizen. We hadden gelukkig wel 2 soort van rondjes die er gelopen konden worden zonder dat ze de ander te pakken kregen (het waren er maar 2 die ruzie hadden). Zo kreeg de agressor de ander nooit echt te pakken maar kon z'n punt wel duidelijk maken.
Het paard dat het hardste met de toen nieuweling knokte is nu het enige paard dat bij de "nieuweling" in de kleinste schuilstal mag. De 2 knokkers zijn nr. 1 en 2 in de rangorde geworden.
Warboel
