't
uitleg, namens Strasser, graag tegemoet! Vooralsnog gaat 99,9% van de
medische wetenschap uit van:
of crusty scabs, formed from oozing serum. This is usually caused by the
invasion of a bacterium called 'dermatophilus congolensis'which penetrates
the skin following either damage, or softening through exposure to the wet
or the mud. The bacterium thrives in wet muddy conditions, and our
increasingly mild and wet winters are escalating the prevalence of this
troublesome condition.
rain rot or rain scald..

Haha, daar gaan we weer )
Er is nog steeds geen uitsluitsel over wat mok is, waar het door veroorzaakt
wordt, welke factoren een rol spelen, wat je wel of niet mag/moet doen c.q.
vermijden, welke middelen wel of niet helpen etc etc. Daarbij heb ik de
indruk dat dit alles ook weer per paard verschillend is. Mijn advies is:
kijk bij je paard wat er veranderd is voordat hij mok kreeg, probeer daarin
de oorzaak weg te nemen en bel je DA voor een goed advies c.q. middel.
groet, Pt

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Hallo allemaal,
In mijn mail aan Sandra heb ik aangegeven dat ik wel e.e.a. wilde uitleggen hoe het werkt met angst en gedachten en hoe je angst kunt overwinnen. Aangezien Marianne en Karen hebben aangegeven hier interesse in te hebben, ga ik er maar 'es voor zitten. Ik begin met een soort van inleiding om enig inzicht te geven in het fenomeen angst in het algemeen.

Er bestaan slechts twee emoties: liefde en angst. Alle emoties die we kunnen voelen, komen voort uit =E9=E9n van deze twee basis emoties. Een tussenweg is er niet. Wat is nou liefde en wat is angst?
Liefde is realiteit, onze natuurlijke erfenis; liefde ervaren we als innerlijke vrede, vertrouwen, gemoedsrust.
Angst wordt gefabriceerd door ons verstand, wordt door ons zelf gecre=EBerd, bedacht; angst verstoort onze waarneming en vertroebelt onze kijk op de realiteit. Angst ervaren we als innerlijke onrust, het niet-vertrouwen, een staat van onbeweeglijkheid die ontstaat doordat we onze blik richten op wat volgens ons zo is, niet veranderd kan worden, op wat voorbij of nog niet gebeurd is.
We hebben altijd de keus of we handelen we vanuit liefde of vanuit angst. Waarmee ik niet wil zeggen dat we er voor kunnen kiezen geen angst te ervaren; je kunt genoeg situaties bedenken waarin angst re=EBel en ook nodig is op dat moment, bijv. om adrenaline aan te maken en te reageren.
Dit terzijde; het gaat nu om irre=EBle angsten die ons als het ware hinderen om liefde te ervaren, nu en in de toekomst.
Waar komt angst vandaan? Zoals al gezegd, wordt angst gefabriceerd door ons verstand, wordt door ons zelf gecre=EBerd, bedacht. Angst wordt dus veroorzaakt door onze eigen gedachten. Deze gedachten kunnen gebaseerd zijn op een ervaring uit het verleden, op een ervaring van iemand anders, op wat je ziet, hoort en leest (boek, krant, tv, film etc), of op iets wat je zelf "bedacht" hebt (bijv. een fobie).
Gedachten (denkbeelden) hebben een scheppende werking. Dit betekent dat onze gedachten enorm krachtig zijn. Het zijn niet "slechts" (vluchtige) gedachten die verder geen betekenis hebben, nee gedachten bepalen jouw "waarheid". Ze bepalen ook je woorden, en woorden geven je gedachten nog meer kracht, ze worden nog meer waarheid. Vervolgens bepalen ze je handelen, je gewoontes, je persoonlijkheid en uiteindelijk je leven. Want gedachten bepalen hoe je je voelt, hoe je in het leven staat. Dit is de kracht van gedachten.

We hebben meer en vaker angstgedachten dan we ons bewust van zijn. Juist omdat ze vaak zo vluchtig en nietsbetekenend lijken en we ons niet daadwerkelijk "bang" voelen. Dus hoe weet je nu wanneer er sprake is van angst? Simpel: dit zijn al die gedachten, woorden, handelingen, gewoontes en emoties die NIET duiden op vertrouwen en gemoedsrust.

Ook kunnen we onszelf behoorlijk voor de gek houden. Dit kun je zo zien: je angstgedachten kennen het woord NIET niet. Dus alle angstgedachten waar het woordje NIET voor staat, zijn ook scheppend. M.a.w., als je denkt "Ik ben niet bang", ontken je dat je bang bent, leg je ook daar het accent op en zeg je dus eigenlijk "Ik ben bang", hoe vaak je er ook niet niet niet niet bij denkt of zegt. Dus ook ontkennende angstgedachten met het woordje NIET erin, hebben die scheppende werking.

Nu je dit alles weet, wordt het al een stuk makkelijker bij jezelf na te gaan wat - diep van binnen - je gedachten zijn en dat je je daarbij realiseert welke invloed ze hebben.

Ok=E9, nu de "praktijk". Voorbeeld: je hebt ergens een angstgedachte over en je ziet 't al helemaal voor je: je rijdt met je paard in het bos, je paard schrikt ergens van, gaat aan de kletter, jij kunt 'm niet kunt houden, je paard flipt, jij flipt, jullie naderen een kruising......, afijn het angstbeeld is compleet. 1.) Deze angst kan zo sterk worden dat je niet meer met je paard naar buiten durft. Hoe langer je dit volhoudt, hoe meer "waarheid" het voor je wordt dat het niet vertrouwd is om met je paard een buitenrit te maken. Angst heeft het hier al gewonnen.
2.) Deze angst is nog niet zo sterk maar "sluimert" ergens. En met dit angstbeeld ga je met je paard naar buiten, in de hoop dat je paard vooral maar niet ergens van schrikt, niet aan de kletter gaat etc etc.
Gezien de scheppende werking van gedachten, bestaat dus de kans dat dit werkelijk een keer gaat gebeuren, dat deze angst zich gaat waarmaken. En deze kans is extra groot omdat je nu met een paard te maken hebt. Want wat is er zo bijzonder aan een paard: het paard is een extreem gevoelig dier, haarfijn afgestemd op alles wat ons mensen nogal eens ontgaat en een visuele denker. Hij vangt jouw signalen op, hij voelt wat jij voelt, hij "ziet" wat jij denkt. Zo ook tijdens deze buitenrit. Jij zit stilletjes te hopen dat hij nergens van zal schrikken (gedachten: niet schrikken aub, please ga er niet vandoor) en voordat je het in de gaten hebt, heeft je paard al gereageerd; hij schrikt en rent weg.
("Coole" paarden zullen wellicht niet zo (snel) onder de indruk zijn van wat jij denkt en voelt. Houd er echter altijd rekening mee dat je paard zo fijngevoelig is en dat je hem niet voor de gek kunt houden. Ook paarden kennen het woordje NIET dus niet...!)

Wat kun je nu doen om te voorkomen dat je met angstgedachten met je paard naar buiten gaat of zelfs dat je angst zo sterk wordt dat je niet meer met je paard naar buiten durft. 1.) VOORAF positieve gedachten en denkbeelden cre=EBren en je deze eigen maken. Denken en visualiseren wat er GOED gaat. Beleef in gedachten, met je gevoel, een buitenrit die goed gaat. Leef je in hoe dat voelt, hoe veilig, ontspannen, gelukkig en vrij je je voelt, hoe trots je bent op je paard, en op jezelf, etc etc. Visualiseer ook wat je tegenkomt, hoort en ruikt, gebruik al je zintuigen. Visualiseer ook de obstakels waar je paard van KON schrikken, en visualiseer nu dat je paard er moeiteloos bij langs loopt, en hoe goed en liefdevol dat voelt. Doe dit zo vaak mogelijk, met name voor het slapen gaan, net zo lang tot het je eigen wordt en je vertrouwen hebt.
2.) Denk erom dat je jezelf (en je paard) niet voor de gek houdt door angstgedachten te hebben met het woordje NIET erin. Dus in plaats van te denken "Ik ben niet bang", "Mijn paard zal niet schrikken", "Als mijn paard er maar niet vandoor gaat" etc, denk je "Ik heb vertrouwen", "Het is goed", "Ik voel me ontspannen", "Ik ben veilig" etc etc.
3.) Denk er ook aan dat je jezelf niet saboteert met gedachten of woorden als MISSCHIEN, PROBEER, ALS, MAAR, MOEILIJK, ZAL, TWIJFEL of ZOU MOETEN.
Wanneer je angst plaats heeft gemaakt voor liefde, en je dus echt vertrouwen hebt en gemoedsrust ervaart, ga dan de uitdaging aan. Immers, je nieuwe gedachten en denkbeelden hebben NU een scheppende werking!
Het kan heel goed zijn dat de situatie waar je aanvankelijk bang voor was, zich opeens gaat aandienen. Vertrouw er op dat het zich niet eerder zal aandienen dan dat jij er klaar voor bent. En dat het zich pas aandient wanneer jij het aan kunt. Zo werkt het nu eenmaal, dus vertrouw daar maar op.

Poeh, het is een behoorlijk uitgebreid verhaal geworden. Nou ja, niet-ge=EFnteresseerden zullen halverwege het lezen wellicht afgehaakt zijn, degene die wel alles gelezen hebben en er niks in zien, kunnen het bericht laten voor wat het is en alle anderen hoop ik hiermee iets aangereikt te hebben.....!

Ik ben heel erg benieuwd naar jullie (komende) ervaringen en verneem deze graag!
groet, Petra

Karen schreef:
kettingreactie te worden meegetrokken: jij troeft mij af dus troef ik jou
weer af. Welles - nietes.
posten. Kennelijk ben ik toch (nog) te trots of te koppig om helemaal niet
te reageren, in zo'n geval als dit ;-(

Henny schreef:
zo. Het volgende bericht (dus wat hierna komt) heb ik aan Frans geschreven,
ook eigenlijk omdat ik te koppig ben om helemaal niet te reageren, maar ik
vind wel dat er heel snel gebaggatelliseerd wordt, terwijl dit een
discussieforum is waar iedereen zijn zegje wil en kan doen om eventueel
anderen er ook mee van dienst te kunnen zijn.

Hoi,
Het valt mij op dat hier diverse mensen op de lijst zitten die van enorme
"toegevoegde waarde" zijn (om het zo maar even te zeggen). En ik ben iedere
keer weer verbaasd dat daar dan vervolgens enorm op ingehakt wordt als
zijnde onzin etc. Ik kan me voorstellen dat het op een gegeven moment niet
meer motiveert. Ik ben hartstikke blij met deze mensen, die op "hun gebied"
kennis van zaken hebben en de moeite nemen deze kennis met ons te delen en
ons te informeren, voor ons op zoek gaan naar nog meer informatie en echt
actief deelnemen aan de meest uiteenlopende onderwerpen. Dit maakt dit forum
juist zo waardevol, boeiend en leerzaam! Ik vind het dan ook jammer dat dit
dikwijls zo makkelijk van tafel geveegd wordt door mensen die niet openstaan
voor andere invalshoeken. Hiermee wil ik niet zeggen dat je het overal maar
mee eens moet zijn of dat je je (andere) mening hierover niet mag geven; het
gaat me alleen om de manier waarop dat gebeurt. "Hak hak weg onzin
lariekoek, ik weet het beter". Dat is zo zonde!!
Dit wilde ik even kwijt.
groet, Pt

(Petra)
"Hak hak weg onzin lariekoek, ik weet het beter". Dat is zo zonde!!

(Ilona)
Ja dat is wel eens zo ja. Maar als je nu het verhaal van Karen als voorbeeld
neemt he, en dan de verklaring van Frans erachter zet dan is het toch ook
wel weer logisch DAT er op ingegaan wordt?

Ik vind het juist leuk en ook goed dat er op zaken ingegaan wordt. Dat houdt
de discussies ook levendig en krijgen we ook een veel breder beeld van zaken
(meerdere invalshoeken).

(Ilona)
Ik kan me dus voorstellen dat wanneer er mensen zijn die dingen zeggen en
voorbeelden (in dit geval energie en trilling) noemen, dat zijn haren dan
rechtop gaan staan omdat hij weet dat het niet zo werkt... En dan ben ik het
dus wel weer met hem eens dat je dingen ook niet zo moet benoemen.
... ik ben benieuwd of mensen vinden dat dit ergens op slaat en dus ook
kunnen snappen dat iemand tegen bepaalde dingen in gaat, of dat ze het nog
steeds simpelweg 'niet iets anders toelaten' vinden.

Op mij komt het dikwijls over als "niet anders toelaten". Het is het
verschil tussen iets beweren (stellig zijn) als zijnde het IS (niet) zo en
het toelichten van en/of het vragen om toelichting. Door zijn manier van
schrijven lijkt hij geen ruimte te laten, in de trant van "dit is de
waarheid en niets anders dan de waarheid". Zo beleef ik het in ieder geval.

(Ilona)
Verder vind ik eigenlijk dat je iedereen vrij moet laten in hoe die zelf is.

Ben ik het mee eens. Wel is het volgens mij niet verkeerd dat een ander je
een keer een (goedbedoelde) spiegel voorhoudt.

(Ilona)
Misschien is de 'lijn' om aan te geven of iets TE ongenuanceerd gezegd wordt
het moment waarop iemand wel/ niet gekwetst wordt? Maar dat is ook een
lastige... de ene mens wordt al snel gekwetst en de andere kan niet gekwetst
worden door mensen waar hij niet van houdt.

We kunnen een ander niet kwetsen wanneer we niet weten wat zijn/haar
kwetsbare plekken zijn. We worden pas gekwetst wanneer we een kwetsbare plek
hebben die nu geraakt wordt. Eigenlijk mag je blij zijn dat je je gekwetst
voelt, want nu weet je dat je daar kwetsbaar bent en kun je er iets mee (je
bent er zelf verantwoordelijk voor). We zijn en blijven mensen, we kunnen
rekening met elkaar houden en in elkaar inleven, maar je kunt niet altijd
voorkomen dat de ander zich gekwetst zal voelen. En helemaal niet wanneer je
een groep mensen bereikt, zoals hier; de één is hier kwetsbaar, de ander
daar, dus daar is geen beginnen aan.
Nou, voorlopig wel weer genoeg diepgang.....!
groetjes, Pt

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Hai Ingrid,

Je moet vandaag beslissen dus ik zal meteen reageren en hoop je wat op weg te helpen.

Wanneer je echt een goed gevoel hebt bij dit paardje (dus over het dier zelf geen twijfels hebt), zou ik zeggen: ga er voor!
Je hebt echter twijfels in algemene zin: de huidige stalling, het feit dat je weinig tijd hebt en dat je wellicht wat minder met Isabella kunt gaan doen (tijd en aandacht verdelen). Wat je eerste twijfel betreft: als nieuwe eigenaar kun je het paard stallen waar je wilt! Dus dit hoeft al geen drempel meer te zijn.
Je tweede twijfel tijd: je tijdsbesteding zal zich gaan verschuiven. Bedenk voor jezelf waar je nu zoal je tijd aan besteed en of dat allemaal zo belangrijk is dat je dit niet kunt "inleveren" voor tijdsbesteding aan je paard. Voordat ik mijn paard had, vulde ik mijn tijd met geheel andere dingen die destijds ook belangrijk voor me waren. Maar automatisch worden die dingen steeds minder tot niet meer belangrijk.
Je derde twijfel Isabella: dit is volgens mij een gevoelskwestie, hier kan ik je geen advies over geven. Het komt wel neer op twijfel 2: tijd. Kort gezegd: je hebt wel tijd, vraag is alleen hoe ga je die straks invullen. Mijn persoonlijk advies is: volg je gevoel! Voelt het GOED, ga er dan voor. Voel je te veel twijfels, dan toch maar niet doen...!

Succes!!
Petra

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Angelique schreef:
Nu ik bij de enorm grote club van niet-vertrouwende-ruiters hoor, valt me pas op HOE groot die club eigenlijk is ! Ik hoorde vroeger alleen maar dat mensen van paarden stuiterden en daar geen noemenswaardige reactie op hadden, maar nu ik toegeef dat ik daar WEL van geschrokken ben, blijkt zowat iedereen wel bang te zijn dat hun paard ervandoor gaat ! Raar hoor... Ik dacht dat ruiters juist vertrouwen in hun paardje moesten hebben.

Het is heel frappant dat wanneer je ergens open over bent, dat andere mensen dat dan ook durven te zijn (mooi is dat!). Zo heb ik bijv. gemerkt, dat wanneer ik over Jovarna's paniekgedrag van voorheen vertelde, en ik daarvoor de hulp van iemand met paranormale gaven heb ingeschakeld, anderen opeens ook over hun "probleem" met hun paard vertellen. Toen dacht ik ook, 'ik ken je al zo'n tijd, je hebt me nog nooit verteld dat je paard dit of dat gedrag vertoont en dat dat zo'n probleem voor je is'. Maar opeens durven ze het te vertellen en schamen ze zich ook niet om een oplossing te zoeken in spirituele zin (ik heb die dame met paranormale gaven al aan diverse "klanten" geholpen!). Kortom, we hoeven ons ook niet te schamen voor angst, het is tenslotte een van onze basisemoties!

groet, Petra
ps: je vraag was bedoeld voor Ellen, neem ik aan?

Marianne schreef:
linkerhand - leg je linkerhand op de manenkam (dus niet op de zadelknop!!!!)
....

Leg je opmerking tussen de ( ) eens uit als je wilt?
groet, Petra

Hoi Ellen,

zijn geen 2 maar 4 basisemoties (boos,bang bedroefd blij). Er zijn er 2 als
je er volgens een bepaalde visie naar gestreefd hebt (geloof me da's een
klus waarbij emoties gemetamorfoseerd worden door een loutering) . Bedoel je
dit, Petra??? Niet iedereen loutert dus wordt er gangbaar uitgegaan van de
4; alle andere zijn mengvormen of mengingen met gedachten.

De vier die jij noemt, ken ik ook (de 4 B's). Boos, bang en bedroefd (en
alle voortvloeiselen c.q.mengvormen daar weer van) zijn emoties die
voortkomen uit de basis emotie angst. En blij (e.a.) is een emotie die
voortkomt uit de basis emotie liefde. Hoe meer je je hierin verdiept, hoe
meer je ziet dat het echt alleen angst en liefde is.

bepaalt normaal gesproken een behoorlijk deel van hoe je je voelt. Tot hier
ben ik het met Petra eens.
spannende moment (als die komt) helpt dat je ook niet omdat je het niet zelf
GEVORMD hebt; het wordt niet als "eigen"herkend.

Precies, en dat heb ik ook uitgelegd, namelijk dat je VOORAF (dagen, weken,
desnoods nog langer) d.m.v. visualisaties je gedachten kunt verschuiven en
integreren.

groet, Petra