Marlies Sanders schreef op dinsdag 31 januari 2012, 15:28:

Jep, genoeg te doen pfff. Nu eerst ook nog door het woud aan regeltjes ploeteren. We wilden een metalen schoorsteen boven onze pelletkachel, zodat de toekomstige woonkamer boven het kachelhok dus via die schoorsteen ook nog wat warmte ontvangt. Helaas moet je 'm inmetselen van de Bezirkschornsteinfeger. Alleen als het ding in z'n totale lengte zichtbaar is maggie van metaal zijn Hopelijk was dit dan de laatste beer op de weg...
De leiding open krijgen was niet het meeste werk net. Het laddertje op, laddertje af, huis in, huis uit, 2 trappen op, 2 trappen af, kranen verder open, etc. om de leiding af te tappen was het ergste hahaha. De hond stond me aan te kijken of ik gek was geworden hahaha.

Hier in noordholland ligt amper sneeuw, heeeeeeeel dun snippertje. Ik had gelukkig zondag de paddock aangeharkt, zodat het redelijk vlak bevroren is geraakt. Gisteravond de schuilstal voorzien van een hele dikke laag vlas/koolzaadstro, zodat ze lekker zacht kunnen liggen!! Normaal liggen ze in het zand, in de schuilstal zijn alleen stoeptegels als bodem.

Nu dus lekker zacht, en een beetje warm zo. Uiteraard werd er meteen enthousiast in gepiest, ter inwijding!

The horse is never wrong

Jeetje Fem, wat 'n lekkere verwennerij zeg!!
Zullen ze idd. wel kunnen waarderen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Martina schreef op dinsdag 31 januari 2012, 11:25:


Mooie plaatjes, Martina. In antwoord op je laatste vraag, lijkt het hier op de draad van Wil: en toen liep ze niet meer! Cool is een paint van bijna 7 jaar, lekkere wintervacht, jonge uitstraling en gedrag, sterke hoeven. Na een uitglijer 3 jaar terug scheurde haar korte bilspier rechts en op een - naar het lijkt - gewenningsknikje bij de koot, kan ze inmiddels weer alles. Zelfs steigeren naar Siggy als ze wil spelen. Alleen dénk ik er nog niet over d'r op te gaan zitten. En gistermiddag 'fixeerde' ze me de bak in. Ze wilde geen voet meer verzetten, niet naar de hooibakken, niet naar het water. Nu is de bak een bevroren enkelzwik gebied en staat de opening van hun schuilstal pal op het oosten en waait de wind vrij over open land naar binnen. Vlak aan het IJsselmeer, een stevige windkracht 6... Beiden hadden ze het niet koud, maar wat als je niet gaat eten en de kachel aan de gang kan houden? Wat is dan wijsheid, deken of stal?

Nah... Eerst dikke pluk hooi voor d'r voeten gelegd. Ik ben vlas gaan halen, lief heeft fietsen, (veel) speelgoed, gereedschap en een vriezer uit de stallen gehaald en we hebben de dames om een uur of 22.00 binnen gezet. Cooltje helemaal met stijve benen, maar eenmaal op het harde zette ze haar voeten beter neer en ontspande haar rug. Snuivend met zo'n groot zacht neusgat tegen m'n wang aan naar binnen. Bovendeuren open, rest dicht. Anders lopen ze het dorp in..
't Kan hier even niet anders, maar na een flinke hap hooi hebben we geen koppies meer gezien. Dames gingen plat en leken het best te vinden. In 2010 hebben we ze 2 nachten binnen gehad vanwege vergelijkbare omstandigheden.
@Pien@wiedanook: ondanks fructaan dan vandaag maar de (korte) wei op? Met hooi en water. Eerst beetje warmlopen?

pff, dag,
Jet

Martina schreef op dinsdag 31 januari 2012, 15:34:


Natuurlijk kunnen paarden gedachten lezen! Wist je dat niet?
(Tenminste, als je in beelden denkt. Zij zien die beelden dan ook.)

Wat is het koooouuuuud!!!!!!
Zelfs Lucifer stond te bibberen, heb ik nog nooit meegemaakt!
Maar hij staat ook in zn paddockje dus misschien ook te weinig beweging?
Nu met een berg hooi was het ook gauw over gelukkig.
Damien en Cuba hebben t prima naar hun zin.

Coralie schreef op woensdag 1 februari 2012, 9:54:


Vanochtend stonden ze ook alle 4 te rillen. Heb dat nog nooit gezien. Maar het was dan ook -12 en windkracht 4. Ik trof ze om 7 uur spelend in de rijbak aan. Huppelhuppel.
Na 5 min. hooi was het rillen over en nu staan ze op knetter bevroren de wei. Prachtig hoe ze voorzichtig spelen. Schrapen naar het gras.
Is wel weer fijner zo op de wei, dan beweegt de boel weer wat meer.

Zucht, ik had de leiding naar de badkamer leeg laten lopen, maar we hebben nu geleed dat er helemaal boven een stuk zit dat niet naar buiten toe omlaag helt. Daar is dus water in blijven liggen bij het aftappen, tja, moet je maar net weten.... Gelukkig vroor het daar niet zo heel erg en nu helemaal niet meer (de kerstverlichting houdt het daar nu boven nul ). Ontdooien is nog niet gelukt maar in de tussentijd was de leiding omhoog (meter of 4) bevroren en geknapt (terwijl we hoger bezig waren de boel open te krijgen). Zucht. Het is allemaal buiten het huis op een lege hooizolder en er kwam nauwelijks water uit. Al die leidingen moeten toch nog weg. Maar het is wel zwaar irritant. We hebben nu geen bruikbare badkamer dus (zo gemeen, hij is sinds dit weekend klaar ), en de komende tijd komt het hier niet boven -10 uit. FF wat aftapkranen erbij op meer strategische plekken erbij, een stuk provisorische leiding omhoog aanleggen en de boel telkens weer leeg laten lopen (en dan nu ook incl. het vlakke stuk, waar de kerstverlichting het nu mooi rood houdt ).

Windkracht 4 met -17,6 leverde vanochtend weer 4 rillende paarden op. Een klein beetje maar, minder dan gisteren. Je moest echt goed kijken. Er valt bijna niet tegenop te eten. Die malloten blijven gewoon in de wind staan. Ik trof ze weer spelend in de vlakke rijbak aan. Binnen een paar minuten bij het eten van de pulp hield het rillen weer op. Ze zijn alle 4 mega happy, lijken zich minder druk te maken om het rillen dan ik.

En dan na een koude ochtend buiten lekker in bad Zeker omdat je keuken pas rond 14 uur op 18 graden gestookt is met de enige houtkachel die er is. De rest van het huis haalt met een vertraging misschien 10 graden.
Het 1e jaar Eifel is er 1 van extremen. 1e extreme droogte vanaf maart, dan een extreem koude zomer gevolgd door een extreem natte december en januari met als toetje een Siberische februari. Soms denk ik dat het onze schuld is

Waarom ben je eigenlijk verhuisd?

Jeetje, wat balen zeg
Hopen dat jullie nu de juiste tijdelijke oplossingen gevonden hebben en dat je toch nog een beetje kan genieten van je warme badje na een dagje koud ploeteren buiten

Christel Provaas schreef op donderdag 2 februari 2012, 9:37:

Dat vraag ik me nu ook af Nee... We zijn verhuisd van een plek tussen 2 kanalen en veel drukke wegen, nauwelijks uitrijmogelijkheden naar lege natuur zonder wegen. Plus vanuit een plek met een halve hectare naar 4,5 hectare... Van 2 naar 4 paarden, 8 schapen... Dorpje van 150 man. Alles is hier heerlijk. Alleen lullig dat je een CV aan het aanleggen bent (en nog een hoop aan het verbouwen en renoveren) en daarvoor wordt het "een beetje" koud Moet er niet aan denken om weer in het benauwde België of Nederland te moeten wonen. Paradijsje hier, als je van leeg houdt.
Vroeger was rijden constant gevaarlijk door alle medewegebruikers etc. Nu kun je bij wijze van spreken met je ogen dicht en handen in je zak gaan zitten Als ik 1 persoon tegen kom vind ik het druk hihi.