Hallo,mijn paard was reeds beslagen toen ik haar 14 jaar geleden kocht op 2,5 jarige leeftijd. Ik heb verscheidene keren geprobeerd om zonder ijzers te rijden, maar haar overgevoeligheid bleek een groot struikelblok.Achter is het nu gelukt maar voor niet.Hoe langer ik het beslaan uitstel hoe gevoeliger ze wordt totdat ik het niet meer kan aanzien en haar dus dan toch maar weer laat beslaan.Nu las ik op deze site de optie van hoefschoenen, maar daarbij is het weer niet de bedoeling dat ze 24 uur gedragen worden.Wie herkent bovenstaand probleem en heeft ervaring met een mogelijke oplossing?Groet van Agnes.

Agnes Dirker schreef op zondag, 27 maart 2005, 14:15:


Hoi Agnes. Jouw paard heeft lange tijd ijzers gehad en ik verwacht dat de hoeven daardoor niet in de meest optimale conditie zullen zijn.
Het zal onder andere zo zijn dat de hoeven wat nauw zijn, de wanden te dun en de witte lijn kwetsbaar.
Misschien ook zijn de steunsels lang en de hielen hoog?

Wanneer je de ijzers er onderuit haalt en haar traditioneel laat bekappen kan het zijn dat de dunne wanden te lang gelaten zijn. Als gevolg daarvan zie je vaak brokkelhoeven een verbrede, beschadigde witte lijn ("auwwa"). De dunne zolen zijn dan erg gevoelig omdat ze nooit gedragen hebben en als gevolg daarvan niet gehard (net zoals eelt).

Als je het beslaan langer gaat uitstellen worden die wanden (draagranden) nog langer, komt er meer rek op de witte lijn en dat geeft pijn. (weet je wel : Losse vingernagel).
Het klinkt heel gek, maar de wanden kort houden en rond vijlen helpt je paard er het best doorheen.
Ga hier op de site maar eens op je gemakje lezen.
Hoefschoenen zijn een tijdelijke optie voor de overgangsfase, maar ik vind wel dat je het beste resultaat krijgt in combinatie met natuurlijk bekappen.

Het is je aan de achterhoeven al gelukt, dus waarom zou dat voren ook niet het geval zijn? Alleen moeten jij en je paard er nu nog een keer doorheen, dat is jammer, was beter geweest als het meteen aan 4 voeten het geval geweest zou zijn.

Ik zou als ik jou was op zoek gaan naar een goede natuurlijk bekapper en je door hem/haar laten begeleiden. Uit eigen ervaring weet ik dat het echt wel goed komen zal. Je moet alleen het geduld en het (zelf)vertrouwen kunnen opbrengen, en je wapenen tegen geleuter van de bekende aan wal staande stuurlui.
Misschien dat je dan een tijdje niet kunt rijden, dat moet je er dan even bij nemen, er zijn zoveel andere leuke dingen te verzinnen met je paard.
Oja, in mijn vorige post heb ik geschreven over beweging enzo, misschien ook iets voor jouw paard?

Groet, Pien

Spirit schreef op maandag, 28 maart 2005, 14:40:



Graag wil ik even op het bovenstaande reageren. Mijn paardje (arabier) heeft ook vanaf zijn 3e tot nu (hij is nu 14) op ijzers gestaan. Al die tijd was hij bij mij, maar helaas was ik toen nog niet wijzer. Door het fantastische medium internet ben ik gelukkig de afgelopen jaren wel heel veel wijzer geworden. Mijn jonge paardje is daarom nooit op de ijzers gekomen. Met Branco rijd ik echter endurance en ik durfde het niet aan om de ijzers er onder weg te halen, ook omdat hij er al zo lang op stond.
Sinds vorig jaar juni wordt hij echter wel op NB manier bekapt, maar nog wel steeds op ijzers. Nu is hij echter sinds 3 weken van de ijzers. Omdat ik de komende tijd toch niet aan het rijden van endurancewedstrijden toekom, heb ik eindelijk de knoop doorgehakt. En het gaat FANTASTISCH!
Maar ik ben er absoluut zeker van dat het feit dat hij al bijna een jaar op een natuurlijke wijze wordt bekapt hier aan heeft meegeholpen.

De eerste 3 dagen nadat de ijzers er af waren liep Branco prima, alleen waren zijn hoeven erg warm en tilde hij (vooral zijn achterhoeven) tijdens het stilstaan telkens op. Je kon zien dat hij het niet prettig voelde.
Ik heb de eerste week telkens eens stukje verder met hem gestapt aan de hand. Zowel over gras/zand als over het asfalt. Hij heeft geen moment moeilijk gelopen, alleen als hij op het asfalt net iets verkeerd op een steentje trapte, trok hij iets.
Na een week onder het zadel de weg op. En dat viel toch wel tegen. Over het asfalt voorzichtig stappen en gevoelig op steentjes. Over het zand voorzichtig draven. Ik heb het heel voorzichtig opgebouwd en vanmorgen (de ijzers zijn er morgen 3 weken onderuit) een buitenrit gemaakt over zowel asfalt (stap) als zandwegen (zowel draf als galop) en het ging voortreffelijk. Op het asfalt stapt hij onder het zadel nog wat rustig, maar niet pijnlijk. Maar wat wil je ook, 11 jaar op de ijzers en nu nog maar 3 weken zonder.

Het blijft natuurlijk even afwachten hoe het verder gaat. Zullen de hoeven snel slijten, slijten ze scheef af (Branco leunt wat op de binnenzijde, vooral voor). Maar ik zie de toekomst vol vertrouwen tegemoet en ben heel blij dat ik de stap gewaagd heb.

Zoals hiervoor ook al is gezegd Agnes, probeer zo snel mogelijk je paard op een natuurlijke wijze te laten bekappen, want ik ben er van overtuigd dat het dan een stuk beter zal gaan.

Veel succes.

Groetjes
Wilma

Spirit schreef op maandag, 28 maart 2005, 14:40:

groet van Agnes

branki schreef op maandag, 28 maart 2005, 16:49:


Hallo Wilma, bedankt voor je reactie en je ervaring.Zoals ik ook in mijn reactie aan Pien schreef motiveert het me om op deze voor mij nieuwe ingeslagen weg door te gaan.Ik kwam per toeval bij dit onderwerp terecht want ik was gewoon wat aan het surfen op zoek naar een leuke vakantieaccomodatie in Frl. waar je je paard mee kan nemen.Zo zie je maar weer. Groet van Agnes

Hee, wat leuk en wat toevallig!
Welkom hier ik hoop dat je het een beetje naar je zin zult hebben. Als je vragen hebt : Stel ze gerust !!!!
Groet, Pien