Ans Jondral schreef op vrijdag 6 april 2012, 23:36:
> PĂȘte die maakte in haar jonge jaren een soort roetsjbaan in de wei. Dan
> trok ze een sprintje en liet zich halverwege vallen en schoof op haar
> zijkant dan de rest van de (natte) weide door. Aan het andere einde sprong
> ze dan weer recht en deed ze het opnieuw, maar dan de andere kant op.
> De eerste keer dat ik haar zag vallen, schrok ik natuurlijk en dacht ik
> dat het een ongelukje was. Tot ze het 3, 4, 5 keer na elkaar deed en ik
> mij realiseerde dat het een spelletje was.
> Haar inschattingsvermogen liet haar trouwens geregeld in de steek, ze
> heeft al glijdend menige omheining geramd en gesloopt.
> Gelukkig is ze op een bepaalde moment volwassen geworden en gestopt met
> stomme spelletjes spelen. Nu is ze heel beheerst en saai, zoals een
> volwassen merrie betaamt.
Wat apart! t Gaf haar kennelijk een kick.
Leuk dat je dit vertelt, k had er nog nooit van gehoord.