Realiseer je ...dit is de kroeg..!
Ik ben "heel gewoon" "superblij" .. en iedereen geniet op eigen "niveau"...! .. dus je hóeft dit niet te snappen Ik heb gewoon zin om te vertellen en de kat slaapt.
Ik heb vandaag al een heleboel uurtjes genoten...
* vakantie is voor mij al begonnen
* ik kan rustig met twee paarden tegelijk een grazig pad aflopen zonder dat ze dringen naar het gras.
* oh ja , ik kan met twee paarden de poort uitlopen zonder dat de allerliefste mij verongelukt
* ik kan een paar uren op het pad staan waar de paarden kunnen grazen ... en óók nog een keer komt er niemand langs!
* Ik zet door met Joya die achteruit loopt in plaats van vooruit als we bij de wei wegwillen...én ik los het op... en stap wat later op
* Het is winderig weer - manen in de wind -
* Grote "nieuwe" zwerfkeien op de weg - oefenmoment - ik kan blijven lachen als ik haar er tóch van door laat gaan ...eventjes dan hé..
* Oefenen is een plezier met clickeren... en op de terugweg gaat ze van het water dat op de kei ligt drinken
De zon schijnt en de hemel is blauw en ik ben helemaal voldaan...!!!!!!!!!
Bijzonder ? voor mij wel :)

Myriam

hihi. leuk joh....En zeer herkenbaar ook...Ik ben ook heel blij met de kleine stapjes die we hier toch steeds weer maken...
Groot verschil???.... Ik zat net in de grootste regen en hagelbui die de laatste tijd hier voor is gekomen....en was dus nat tot op de draad....En toch, echt gaaf, als het steeds makkelijker gaat...Nu dan wel een beetje met de kont in de wind of, andersom, met het hoofd gebogen tegen de wind in, hihi....Maar gelukkig was het niet echt koud...Lekker he, zo, een paar dagen vrij....we genieten er maar van...
Groetjes Marlies

Ik herken het gevoel ook hoor en idd niet iedereen snapt dat.
Geniet van je vakantie en je dieren. Veel meer heb je niet nodig
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Heerlijk joh Myriam! Van mij had je over elk puntje een apart bericht mogen schrijven hoor! Die kleine momentjes, daar gaat het toch juist om?

Ik heb een paar uur veld lopen fatsoeneren op m'n vrije dag vandaag. Ondanks de regen afgewisseld met zon (nee nat! nee warm in m'n reggenjakkie! Nee weer nat! aaargh) heb ik zoals altijd weer lekker genoten.

- de ponies die zo heerlijk wild lopen te stoeien met elkaar in de wind.
- Paddy die vind dat ik een prima wind / regen scherm ben.
- beidden zo behulpzaam met uitmesten
- Paddy die opeens met een stok aan komt lopen (heb hem apporteren geleerd, nu probeerde hij het dus even zelf uit)
- het kauwtje dat op Murphy land, 'asjemenou?' keek Murphy achterom
- oh en inderdaad die wind in de manen!!! Zo mooi he

En nou mét een pint

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op donderdag 26 april 2012, 16:57:

Ik ben nu bijna ! haha zover dat ik het met jou in het écht wil doen.
DIE PINT ! je merkt ! ik ben nog altijd beetje euforisch!!
Myriam

Myriam schreef op donderdag 26 april 2012, 17:13:

Christel Provaas schreef op donderdag 26 april 2012, 17:18:

Héla Christel ...niet téveel knippen hé! ;-P

Myriam

Ilma, wat heb jij een leuke avatar! :)
(Maar ik heb stiekem een beetje een zwak voor Quib)

Myriam schreef op donderdag 26 april 2012, 15:15:


Myriam, uitprinten en boven je bed hangen, of in elk geval bookmarken.
Als er eens iets tegenzit nog even herlezen. Go jij!

Merel Stoffers schreef op vrijdag 27 april 2012, 1:02:


Hoeft niet stiekem hoor Hij is ook leuk....

_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Merel Stoffers schreef op vrijdag 27 april 2012, 1:04:

Dank je Merel :)

Myriam

Anne Maria schreef op donderdag 26 april 2012, 16:44:


OK dan je hebt er zelf om gevraagd!
Gisteren - nog een dag zonder regen... nieuwe uitdaging: van de wei vertrekken naar rechts in plaats van naar links...
Tot nu had ik haar nog steeds aan de hand meegenomen ...500m ... om dán op te stappen. Dat ging perfect.
Eén keer ben ik meteen opgestapt... en begon ze meteen achteruit te lopen ...,
Dat stukje ... dát moesten we dan nog even overwinnen.
Gisteren vond ik dat ik eraan toe was...:)
Joya vertrok gezwind... 50m...bochtje om...30 m...en stop! (zou ik onbewust iets doorgeseind hebben???)
Hóe we het gedaan hebben kan kritiek oogsten...maar we hébben het gedaan...niet de hele 500m... maar wél tot waar ik in mijn hoofd had.... Ik voelde rust en vastberadenheid...
Joya's acties: achteruit lopen, steigeren (één keer gelukkig maar) , schrapen...
Ik heb mijn aandacht naar voren gericht - ik ben heel zacht gebleven...dát was ook wel mijn twijfel...hóe kordaat moet ik zijn.
Ik ben kordaat in mijn geest gebleven (vastbesloten zacht te blijven én tot mijn doel te komen!) Ik had veel vertrouwen in Joya ook - ik vond het ook wel heel speciaal wat er zoal gebeurde, dan is het toch net of je bent met elkaar in nauw contact ook al is er verschil van mening :)