Anja Seijn schreef op maandag 7 mei 2012, 9:59:

Ik ben bang dat je mij verkeerd begrijpt. Misschien drukte ik mij niet goed uit.
Ik heb het over gapen na een spannende gebeurtenis. Niet tijdens.
Dus direct NA een heel erg spannend moment, als het paard weer ontspant.
Zelf zie ik het dan min of meer als oversprongsgedrag/afvloeien spanning.

Niek staat hier niet ver vandaan bij een draverkenner die goed met de moeilijkere types overweg kan. Ze heeft veel geduld en wél de mogelijkheid om wel dagelijks met hem aan de slag te gaan. Zowel overdekt als buiten. Ze heeft zelf nog 2 dravers van rond de 19 jaar oud, waarvan één zelf gefokt die pas sinds een jaar in de bak kan galopperen. Evt. zou Niek weer voor zí'jn plezier voor een uitrijkar kunnen lopen. Er was echter één voorwaarde aan zijn komst verbonden.......

Maandelijks op bezoek komen en in de toekomst gezamenlijke buitenritten maken.
Da's geen straf. Ik wilde met Niek samen trainen voor de nijmeegse 4 Daagse. Dat doe ik nu dus indirect door naar hem toe te wandelen
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Er worden wel heel veel KANnen voorgesteld ZOU allemaal kunnen

Ik weet in ieder geval dat 'gapen' bij MIJ altijd een teken is van ergens een -'tekort'

Tekort aan voedsel - weinig gegeten
Tekort aan rust - weinig geslapen
Tekort aan interesse - weinig boeiends - te saai of te ingewikkeld.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

Te ingewikkeld is vlgns mij een teveel
Of je moet bedoelen een tekort aan verstand dus daarom te ingewikkeld
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Vanavond tijdens het oefenen kwam er toch weer een gaapsessie voorbij.
De heenweg ging alles echt super. Met hele lichte hulpen en een simpele vingerwijzing was Quib netjes aan het meewandelen. Bleef nu zelfs iets achter mij lopen.
Stoppen, versnellen, vertragen hij volgde prima. Hij loopt ook niet meer te duwen zoals hij dat in het begin zo graag deed.
Toen de terugweg. De helling is vanaf die kant stijler waardoor Quib graag wat wil versnellen. Hij weet nu echter dat hij naast mij of iets achter mij moet blijven. Zodra hij iets voor mij uit dreigt te gaan lopen is het halt en achteruit naar de goede positie en weer verder.
Doordat het voor hem makkelijker is sneller te gaan maar het niet mag, begint het gapen al heel snel. Zijn uitdrukking wordt ook duidelijk gespannen en hij probeert uiteindelijk zelfs een keer te happen.
Ik vraag dus eigenlijk precies hetzelfde als op de heenweg maar het resultaat is toch nét even iets anders.
Uiteindelijk onstpande hij gelukkig vrij snel en kreeg hij als beloning even een gezamenlijk drafje bergopwaarts kado. Daarna bleef het bergje af een stuk beter gaan.
Ik was voor vandaag iig super tevreden maar zit nu ook te gapen
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Ilma Meijer schreef op zaterdag 5 mei 2012, 17:33:


Quiberon gaapt altijd snel maar hij zit ook snel 'vol'. Daar kan hij volgens mij ook niks aan doen, hij is gewoon zo. Leuke dingen doen, afwisseling ed helpen daar wel bij.
Ik denk dat het ook het een voor het ander paard is, de een gaapt sneller dan de ander. Rubio heb ik nog nooit zien gapen, BD wel, bijvoorbeeld. Zelfde eigenaar (ikke), zelfde manier van aanpak.

Spirithorses schreef op dinsdag 15 mei 2012, 22:49

Nou zijn eerste buitenritje heeft hij er weer opzitten. Sarcoid onder het zadelblad is weg.
Meneer genoot er weer zichtbaar van. Het was opstappen en wegrijden. Alleen op de terugweg even een gaap toen hij achter de wat tragere Cheyenne aan moest stappen

_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Wacht effe, sarcoid? Hoe heb je die weggekregen?

Met Comp X zalf...Kijk maar bij de fotoalbums ....
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Vandaag wat schriktraining gedaan met paraplui, plasticzijl, vlaggentjes, enz.
Vond Quib bere interessant maar de paraplui was in eerste instantie wel wat eng.
Beetje kauwen en likken maar niet extreem. Daarna nog even slepen met het plastic wat wel spannend was maar goed te doen. Ook weer licht kauwen en likken. Hij had zijn aandacht er goed bij en reageerde goed op commando's die we de laatste tijd hebben geoefend. Geen enkele gaap gezien vandaag alleen maar een prachtig paard dat lekker aan de slag ging met die 'nieuwe' dingen en daarna tevreden de wei weer op ging.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Sandra van Bommel schreef :>

Gapen heeft voor mij vandaag weer een andere betekenis gekregen:

Na het einde van een heeeeerlijke hals krabsessie, compleet met tuitlip en zachte ogen begon Rubio helemaal aan het eind ervan (toen hij vond dat het klaar was) wel 8 keren achtermekaar te gapen. Er was geen stress geweest, paarden kwamen van de weide en stonden volgegeten in de paddock, groep was rustig, ik had niks gevraagd, niet gereden, niet met de paarden gewerkt, niet eens met hem gelopen ofwatdanook. Toch twee maal een gaapsessie.

De enige verklaring die ik me kan bedenken is dat Hij míjn spanning deed afvloeien. Ik ga op dit moment door een drukke regel- en werkperiode (hoogseizoen, niks ergs verder) en ben zelf dus niet altijd relaxt. Na Rubio's krab- en gaapsessie (die we niet gepland hadden) ben ik weer helemaal ontspannen!

Dat kan gapen ook doen mijns inziens.