e m kraak schreef op maandag, 4 april 2005, 18:15:
> Naar de hoef luisteren en niet repareren wat niet kapot is lijkt
> me wijs, Peter.
>
Tatááá
Goed geformuleerd Egon, bedankt.
Tis alleen zo'n andere vorm en daar ga je toch door twijfelen. Of in ieder geval wil je bevestiging.
> Wat het verzamelen aangaat zit ik al heel lang met nogal wat
> twijfels. Er wordt beweerd dat verzamelen goed is, vanwege extra
> ruitergewicht, etc. - ongetwijfeld hebben we allebei dat verhaal
> al vaak gelezen of gehoord. Echter nog niemand vanuit het
> hippische heeft me ooit kunnen bewijzen (bijv. uit
> kadaveronderzoek) wat er niet goed zou zijn aan
> niet-verzamelen... of zeg maar "gewoon wat aan boemelen".
Niet mis met boemelen met een ontspannen paard, hoe die ook wel of niet verzameld.
Ga je echter lastiger dingen doen met het paard zoals lange ritten op rotsharde ondergrond en bergbeklimmen, dan is extra (ruiter)gewicht op de schouder minder gezond. Dáár is wel info over op Medinet (ben de link kwijt helaas). De voorhand is gevoeliger voor stootbelasting en meer gewicht.
>Ook
> bestaan er nogal wat totaal verschillende vormen van "verzameld"
> of "frame".
Wíj definiëren verzamelen als het dragen van meer gewicht op de achterhand. Punt. Als een paard dat vanzelf en ontspannen doet, kantelt het bekken iets en buigen de hakken een fractie meer, waardoor de hoeven verder onder het lijf staan. Een fractie van beiden scheeft al fórs in de zwaartepuntsverplaatsing omdat beiden de hoek en stand van de rug beïnvloeden.
Verder speelt ook nog eens mee hoe het paard gebouwd is. Een overbouwd rechthoekmodel 'werkt' heel anders dan een compact vierkantmodel. Hoewel alles met elk type paard kan, zijn sommige dingen nu eenmaal makkelijker en voor het paard gezonder te realiseren met een daarbij geschikte bouw.
Denk aan springen met een Noriker, renbaanracen met een Andalusiër, rijden op een tuigtype Fries of bergritten met een spinger KWPN-er.
Vorm vlogt functie en dat zal met verzamelen niet anders zijn.
We 'leren' de paarden dit niet echt. We proberen ze een 'aha'-erlebnis aan te bieden bij het klimmen en dalen aan de hand. Het duurt echt even voor ze dat ontspannen en met zelfvertrouwen kunnen, vooral op rulle of losse ondergrond. Zelfvertrouwen en ontspanning gaat samen met het vinden van evenwicht en dat is aardig verzameld.
Daarná gaat het onder het zadel eigenlijk vanzelf nog een stapje verder. Dat bedenken ze dan zelf.
We hebben 'bijbehorende' zadels en zitpositie. Zoals je weet hangt álles samen.
> Wat is nuttig en waarom?
Wij rijden veel op rotsige ondergrond en door zeer geaccidenteerd terrein en merken dat de paarden veel zekerder lopen als ze geleerd hebben gematigd verzameld te lopen en het minder belasten van de minder sterke voorhand is eveneens een groot goed.
Ze zijn ook duidelijk merkbaar vaster ter been over ruige ondergrond; als je erover nadenkt niet onlogisch.
Verder is het ook nog eens comfortabeler rijden.
Het plaatje zal ons een worst zijn, want er is nauwelijks een ziel om het te zien
)
Tja, en overdrijven is zelden goed. Waarschijnlijk ook niet met verzamelen, al zien we bij het rejoneo paarden onwaarschijnlijke stunts uithalen op de achterhand, zelfs één achterpoot en die paarden draaien normaal gesproken minimaal 10 jaar mee in de arena. Gaan ook niet vol aan de bak voor ze een jaar of 7 zijn.
Het favoriete paard van Javier Buendia heeft zelfs meer dan 15 jaar volop in de arena gepresteerd. Is in die periode één keer gevallen en heeft nóóít ook maar een schram van een hoorn opgelopen. Dat paard is nu 23 en 'werkt' als dekhengst in zijn fokkerij.
Als je dat afzet tegen top-springpaarden dan is dat op zijn minst een indicatie dat de achterhand meer kan hebben dan de voorhand