joop schreef op donderdag 17 mei 2012, 19:25:


En jij weet dat want je bent zelf een paard?
Er zijn net zo goed mensen die wél ongelukkiger zijn omdat ze tegen hun wil kinderloos zijn. En als mens heb je nog de mogelijkheid om de dingen rationeel te overdenken. Als dier heb je het maar te doen met zo'n biologisch verlangen wat onbeantwoord blijft?

Ik schrijf alleen maar wat ik observeer. En dat is, dat een merrie die ik al bijna haar hele leven ken, veranderd is omdat ze nu moeder is.
En denk inderdaad niet dat ze tervoren 'ongelukkig' was, maar ik neem wel waar dat ze nu gelukkiger lijkt. Doorgaans is het een paard dat niet voor al te veel te motiveren valt en dan is het mooi om te zien hoe verliefd ze reageert op haar zoon en hoe ze met hem bezig is.
Hij is een sterkere motivatie dan alle andere dingen in haar leven.
En van Char durf ik zelfs zeggen dat die wel tot op zekere hoogte ongelukkig is zonder veulen. Die gaat zelfs zo ver dat ze veulens van andere merries probeert te stelen, als ze zelf geen heeft.

En ik zeg helemaal niet dat iedereen zomaar snel met z'n merrie moet fokken.
Net zomin dat ik vind dat alle hengsten, hengst moeten blijven met de mogelijkheid om te dekken. Dat is aan de eigenaar om af te wegen, wat wel/niet kan in de situatie die hij/zij ter beschikking heeft.
Maar ik vind dat anti-fok-dogma op een site die natuurlijk gedrag promoot wel dikke onzin.
Het wordt absoluut not done gevonden om een paard s'nachts op stal te zetten, omdat hij dan misschien die enkele 10 tallen meters die hij heen en weer naar zijn drinkbak loopt, minder zou bewegen. Want dat zou hem 'beperken in de uiting van zijn natuurlijk gedrag'. En iedereen is druk in de weer met ingewikkelde slow-feeding systemen om er toch maar zeker voor te zorgen dat zijn teergeliefde paard geen uurtje zonder eten hoeft te doen. Want dat is 'natuurlijk', weet je wel? Maar aan iets zo uitgebreid, instinctief en betekenisvol in het leven van elk levend wezen, als zichzelf voortplanten, wordt dan compleet aan voorbij gegaan? Meer nog, de discussie mag blijkbaar zelfs niet aangegaan worden. Mag ik dit bijzonder hypocriet vinden?

Nils Vellinga schreef op maandag 4 juni 2012, 14:46:


Ik heb gelijkaardige ervaringen.
Mijn eigen paard kon ik vanaf dag 1 in galop over de meest idiote ondergronden sturen. Ze gaf geen kik. Haar hoeven hebben misschien niet dé 'ideale' vorm maar ze zijn wel steenhard en erg functioneel. Ik moet er eigenlijk nooit rekening mee houden.

En dan zie ik bijvoorbeeld ook een 3 jarig paard, niet ingereden. Altijd extensief gehouden in kuddeverband, op de weide met een steenpuinpad waar hij regelmatig overheen moet. En verder helemaal gezond. Alleen de hoeven van dat paard vallen er zowat onderuit. Net alsof ze plat geduwd worden onder zijn gewicht met scheuren tot in de kroonrand. Zelfs op egale ondergrond loopt hij gevoelig.
Misschien toch ook wel enige genetische aanleg? Hij had vanaf veulen al slechte voeten wordt gezegd. En zijn moeder staat ook niet bepaald bekend om de schitterende kwaliteit van haar onderstel. Het zal maar net jou paard wezen...

Piet schreef op dinsdag 5 juni 2012, 11:58:


Tja, geen idee. De andere jonge paarden hebben allemaal normale hoeven, dus dan mag je waarschijnlijk wel aannemen dat 'het voldoet' in normale omstandigheden?
Foute bekapping of hoefijzerschade etc... dan heb je misschien nog wel perspectief om er verbetering in te krijgen. Maar als je deze 3-jarige z'n voeten ziet, vraag ik mij serieus af of er ooit iets van te maken valt. En zo zullen er nog wel paarden zijn?
No feet no horse, kan je zo wel erg letterlijk nemen.

Piet schreef op dinsdag 5 juni 2012, 21:36:


Helemaal mee eens!
Ik begin er niet meer aan hoor. Mocht ik ooit nog een ander paard kopen, dan laat ik ze er echt voor staan als ze ooit hoefijzers hebben gehad of zelfs maar gevoelig lopen op een oneffen harde ondergrond. Nee, ik hoef ze niet.
En toen ik papa-hengst voor mijn veulen uitzocht, is mijn blik zeker ook langs meneer zijn hoeven gepasseerd.

Eigenlijk gek hé. Mensen laten vaak paarden met 'kleinere' problemen staan omdat het mogelijk wat extra onderhoud-kosten zou opleveren. En het potentiële nieuwe sportpaard wordt voor de aankoop helemaal binnenste buiten gekeerd op zoek naar mogelijke zwakke plekken die op termijn wel eens geld zouden kunnen kosten. Of waardoor men zou kunnen vermoeden dat paardlief geen 20 jaar zal meegaan. Want zo'n beest kost natuurlijk wel een aardige duit.
Maar dat zo'n dier niet normaal op z'n eigen blote voeten kan lopen, hebben ze dan niet door of ze vinden het geen probleem. Beestje wordt uiteraard met ijzerwinkel en al gekeurd...
En die 80 à 100 euro aan ijzerwaar elke 2 maanden, worden zonder morren opgehoest. Dat is dan 400 à 600 euro jaarlijks. Makkelijk 4000 à 6000 euro op 10 jaar. Dus eigenlijk kan je elke 10 jaar wel al een heel nette en leuke jonge recreatie-sportknol kopen voor het geld dat je eronder laat nagelen...
Dan kan je beter het geld van de keuring en het geld van die hoefijzertjes in je zak steken...Dan mag hij best al voortijdig versleten zijn toch??? Je hebt je 'nieuwe' er dan toch al uit.
Dikke kans alleen dat de oude dan ook nog eens langer gaat meegaan. Of je dat een voordeel of een nadeel vindt, hangt er natuurlijk vanaf... Maar tel uit je winst!