Ymkje schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 14:25:

Wij zitten hier op leemgrond. Da's dus afschuwelijk glibberige zooi om op te lopen. Als het geregend heeft is de leem zo glad dat ik er zelf met m'n 2 benen niet op kan lopen zonder constant zowat op m'n kont te glijden (op een helling is het al helemaal erg). En toch lukt het de paarden wel, zelfs om hierop behoorlijk ruw te spelen en springen. Het is naar mijn mening ook zeer duidelijk een leer-kwestie bij het paard: hoe ga ik om met de verschillende ondergronden! Het nieuwste paard hier, en de minst terreinwijze is een aantal keren onderuit gegleden eer ie z'n les geleerd heeft. Het overkomt 'm nu niet meer. Mijn ervaring is juist dat, als je paard de les geleerd heeft, zij zich op alle ondergronden ongelooflijk goed weten te redden met die 4 benen van ze. Maar daar moet het ook wel de juiste voeten voor hebben. Paarden die niet zo lang van de ijzers af zijn hebben nog geen kaas gevreten van wat er allemaal onder hun voeten gebeurt, is mijn ervaring. Samen met het feit dat de meeste paarden denk ik dom gehouden worden daarin omdat ze toch daar moeten lopen waar de baas zegt.

enkele vragen die nu in mij opkomen,
Hoe lang heb je dit paard nu?
Heeft het een stalverleden?
Staat het nu wel 24/7 buiten, ook bij slecht weer?
Staat het in de kudde? Spelen ze ook ?
Groetjes Marlies

Piet schreef op zondag 12 augustus 2012, 9:35:



Dit klopt inderdaad Piet.
Ik durf echter de steunsels een beetje 'dwingen' iets meer rechtop af te groeien en wat 'haakser' op de lengte-as van de hoef te gaan staan.

Koen Theys

Marlies Sanders schreef op zondag 12 augustus 2012, 10:07:
Dit paard een jaar nu. Wellicht dat dit er wel mee te maken heeft, volgens mij is het opgegroeid op zandgrond, misschien dat de klei nog wat moet wennen.
Voor zo ver ik weet heeft het weinig binnen gestaan, maar het paard is ook pas 5 jaar.
Helaas is hier in de buurt geen mogelijkheid om ze 24/7 buiten te hebben, dat zal te maken hebben met de vette klei hier. Wel staan ze 365 dagen per jaar buiten, ongeacht het weer. 's Zomers van zonsopgang tot zonsondergang op de weides. 's Winters de hele dag in een zandpaddock + een verhard deel met hooiruiven. Ik ben me er zeker van bewust dat een hele nacht binnen staan zeer onnatuurlijk is, maar dit is in de omgeving het meest acceptabele compromis. Helaas heb ik zelf geen land namelijk. Mogelijk komt er hier in de buurt binnenkort een hit-actief stal. Ik zal me eens verdiepen of dat wat is.
Ze staan in een kudde van 35 paarden waar een duidelijk hiërarchie bestaat, die af en toe opnieuw bepaald wordt. Er wordt zeker veel gespeeld en gerend.
Natuurlijk probeer je als ruiter je paard zo min mogelijk in de weg te zitten, toch is een paard stabieler zonder ruiter. Spelen op de wei is dus niet helemaal hetzelfde als onder het zadel,

Heb je natuurlijk gelijk in maar als ze nooit buiten komen, kunnen ze er ook niet van leren, dat was meer mijn insteek.Dus in de zomer als het nat en glad is mogen ze wel op de wei?
Als ik het nu goed begrijp is het eigenlijk een heel jong paard dat nog niet volgroeid is.
Ik zou zeggen neem nog een paar jaar om heel rustig aan te doen, en kijk later pas of en welke mogelijkheden er zijn om meer van je paard te gaan vragen.
http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/oudgenoeg.html

Groetjes Marlies

Van de steunsel een beetje te dwingen... verwacht ik eerlijk gezegd weinig heil. Dan ik ga ik liever voor de desbetreffende rit eens met de vijl over de teen. Als die scherp is, i.p.v. afgerond, dat verschil is wel merkbaar. Maar geen wonderen van verwachten, die bestaan niet. Rustiger rijden is meestal de enige goede optie. Doe je dat niet, en daar heeft Egon absoluut gelijk nmm, dan ga je met wat dan ook, vroeg of laat wel eens onderuit.

Je bent wel erg snel met je oordeel hoor Jan?
Ik heb anders wel een aardig aantal paarden netjes op de voeten met deze steunsels hoor.

Koen Theys

Koen Theys schreef op maandag 13 augustus 2012, 20:38:


Ik kan het mis hebben, maar denk dat Jan bedoelt dat een verandering aan de manier van steunsels bekappen niet enorm veel invloed heeft op het uitglijden of overeind blijven. Zal ook moeilijk te bewijzen zijn, maar denk jij van wel Koen?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Over het uitglijden en/of overeind blijven zal ik geen discussie voeren (hoewel ik daar een uitgesproken mening over heb) maar het stoppen en vertrekken op gladde ondergrond is wel degelijk zéér sterk beïnvloed door deze manier van bekappen.
Dit zonder de gezondheid van de voet ook maar enigzins in het gedrang te brengen. (wat immers de belangrijkste invalshoek is- en blijft!)

Dit was zeker geen uitval naar Jan toe hoor, alleen een vaststelling van ... 'how das snel'??

Koen Theys

Ik bedoel niet dat ze dan slecht bekapt zijn of zo, gewoon dat het weinig verschil maakt in 't rijden op bv op nat gras. Een scherpere hoefrand maakt wel een beetje verschil.

Koen Theys schreef op maandag 13 augustus 2012, 22:23:



Zou je hier meer over kunnen vertellen , Koen?
Het interesseert me.... Nazyra is erg onzeker op gladdere ondergrond en gaat ook makkelijk onderuit. Ze wéét het en ze gedraagt zich ernaar. Moeilijk te doorbreken.....

Elk paard heeft recht op een staart

Mijn dochter en ik starten jaarlijks in de Broekelo-cross en meestal is dat zéér ernstige blubber. Maar we hebben hem nog elk jaar blootvoets uitgereden! Niet de snelste tijd, soms slaan we een slechte of gevaarlijke hindernis over (trakhener doen we bv per definitie niet), maar verder wel weer heerlijk rond en trots op onze poownies (en onszelf ).
Mijn dochter springt daarnaast "gewone" wedstrijden (L, binnenkort M). En wij hebben nooit vervelende opmerkingen over het blootvoets ontvangen. We schrijven inderdaad wel bij voorkeur in op zandbodem, maar als we toch op gras hebben ingeschreven en het terrein is te slecht, dan starten we gewoon niet. Jammer van het inschrijfgeld, maar de gezondheid van dochter en pony zijn onbetaalbaar.
Mijn advies is inderdaad je wedstrijdgedrag aanpassen aan de (gezondheid van) je paard. En bij twijfel niet eens proberen te springen, want jouw twijfel maakt je paard ook onzeker. Dat komt noch jullie resultaten, noch jullie ontwikkeling ten goede.

Verder valt inderdaad op dat de pony in onze kudde die buiten geboren en opgegroeid is (de enige, de rest heeft een "traditioneel verleden") veel sneller, wendbaarder en stabieler is als de anderen.

Koen@ Toevallig heb ik (ivm de dunne zolen) mijn pony achter iets hoger gelaten de laatste tijd. En nu ik jouw verhaal hier zo lees en terugdenk: hij springt inderdaad makkelijker, zelfverzekerder de laatste tijd. Dus wat jij schrijft zou best eens kunnen kloppen.

Bedankt voor de bevestiging Angelique.
Ik zal hier nooit iets neerschrijven vooraleer ik het zelf uitvoerig heb getest en/of onderzocht.

Koen Theys

angelique hage schreef op woensdag 15 augustus 2012, 22:18:


Klopt zeker. Doe ik met de pony van mijn buur meisje ook zo, maar ik snij ook nooit de steunsel gelijk met de zool. Hier is bijna elk concours op gras en op de rechte stukken is ze alle beslagen paarden de baas en meer nog; nog nooit een geblesseerde pony gehad. Denk dáár maar over na.

Overigens maak ik wel een gewone mustangrol en niet, zoals Jan een scherpe hoef.
Bij de dubbel sprong in Bande - boomstam + afsprong - met de afsprong op een aflopende helling, had ik met Olly ook even niet zo'n prettig gevoel, in verband met dat uitglijden, maar niets van dat alles. Geen glij partijen, ook niet in de bochten.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

angelique hage schreef op woensdag 15 augustus 2012, 22:18:

Ik pik dit er even uit. Ik heb met eigen paarden de ervaring dat alleen "stabieler" een eigenschap is die terug te voeren is op buiten en in de kudde opgroeien. Sneller en wendbaarder is rasafhankelijk.