Misschien heb je nog geen zeer ervaren clickertrainers echt aan het werk gezien? Ook in de clickertraining wordt met grondwerk de basis gelegd voor het rijden en dan is alles wat je noemt niet meer dan een formaliteit onder het zadel. waarbij veiligheid overigens op nummer 1 staat.

Zo heb ik onlangs een dvd bekeken, waarbij grondwerk/naast de opstapblok staan ed werd uitgelegd en het verband werd gelegd tussen dit als check of het paard veilig is om op te stappen.

Op diezelfde dvd was een driejarige voor de derde keer onder het zadel, waarbij het paard niet alleen volledig ontspannen was, maar ook op extreem lichte signalen reageerde met voorwaarts, halt, achterwaarts en zelfs het ontspannen 'geven' van de kaak/stelling, en wijken van achterhand, wat als voorwaarde werd gezien als veilige rit
(een paard wat niet anders weet dan meteen reageren op het opnemen van de teugel, is gewoon veiliger)

Dus zo langzaam vind ik dat dan niet. Goed... er gaat een grondwerktrajekt aan vooraf. Maar mits goed uitgevoerd, is dan alles al aangeleerd wanneer je opstapt.

Als je zegt dat je niets met trainen hebt en gewoon af en toe een paard uit de wei wilt plukken om relaxt te rijden, zou ik hoe dan ook niet voor een jong paard kiezen, maar voor een brave sok.

Een gevoelig rijpaard waar je leuk mee kunt dressuren is een paard waar je gewoon ook mee moet trainen, wil je eerlijk zijn in wat je verwacht van het dier. En dan is clickeren helemaal niet verkeerd.
Wil je die training niet, dan kies je voor een paard wat het allemaal wel best vindt (en niet meer jong is), zonder meer te verwachten dan rustige ritjes.

Aan een jong paard is nu eenmaal werk. Aan een paard waar je verwachtingen van hebt ook. Een jong paard moet gewoon nog veel leren (ook na een trainingsstal , als het niet al meer is) en een paard waar je een beetje leuk dressuur wilt werken ook, wil je het op eerlijke wijze doen.
Het is simpelweg een keuze die je maakt.

En ja... mensen willen heel erg veel, maar zijn niet altijd realistisch in hun wensen. Vandaar dat paarden ook nogal eens worden verkocht

Overigens... trainingsstal is natuurlijk je eigen keuze, maar het zou nooit of te nimmer mijn keuze zijn.

Ans Jondral schreef op donderdag 23 augustus 2012, 12:14:


pech, want iemand die een beetje kan clickeren zet in korte tijd een paar nwe knoppen op een paard.


zei ik het niet: Meeste mensen zijn ook niet uit op preciesie, als hun paard globaal kuierd is het ok en het moet liefst bomproef zijn.


ik zou er niet over piekeren 1 van mijn paarden in de handen van 3den achter te laten voor een opleiding, er kan meer stukgemaakt dan je lief is. Het enige paard dat ik hier heb waar nooit een ander aan is geweest is Rosa. Met haar 800 kg is zij vederlicht en veel makkelijker dan alle paarden die ooit al opgeleidt hier zijn aangekomen.


als er ergens vaak sprake is van oplichterij dan is het wel in de paardenhandel, dus daar wordt heel wat afgekletst, moeilijk om het kaf van het koren te scheiden, ik besteed er in ieder geval geen seconde aan.

Ans Jondral schreef op donderdag 23 augustus 2012, 12:14:


Nee natuurlijk niet Ans, dat mag duidelijk wezen - verkoopsfactor, niet teveel moeite doen, band opbouwen, ... de uitgangspunten zijn duidelijk ánders.... we hebben het over verschillende invalshoeken naar het paard toe lijkt mij.
Je wilt niet weten hoe snel autoritaire leraren "orde" in de klas hebben... tegenwoordig begint dat ook weer goed te verkopen.
Een band opbouwen kan wat meer investering vragen en het vraagt zéker een andere kijk op omgang met elkaar; dier of mens wat dan ook weer redelijk hetz. is...........

Myriam

Ja ik zou Klaus ook wel eens willen zien met de stronteigenwijze shetlander ruin van mijn buurvrouw!! hahaha
Ik vind hem super, ik kijk vaak naar zijn filmpjes, ik vind ze heel ontroerend!
Ik heb wel begrepen dat Klaus beter omgaat met paarden, dan met mensen. Dat kan ik hem niet kwalijk nemen, dat heb ik ook :)
Groetjes Tali

Ja ik zou Klaus ook wel eens willen zien met de stronteigenwijze shetlander ruin van mijn buurvrouw!! hahaha
Ik vind hem super, ik kijk vaak naar zijn filmpjes, ik vind ze heel ontroerend!
Ik heb wel begrepen dat Klaus beter omgaat met paarden, dan met mensen. Dat kan ik hem niet kwalijk nemen, dat heb ik ook :)
Groetjes Tali

Ja ik zou Klaus ook wel eens willen zien met de stronteigenwijze shetlander ruin van mijn buurvrouw!! hahaha
Ik vind hem super, ik kijk vaak naar zijn filmpjes, ik vind ze heel ontroerend!
Ik heb wel begrepen dat Klaus beter omgaat met paarden, dan met mensen. Dat kan ik hem niet kwalijk nemen, dat heb ik ook :)
Groetjes Tali

joop schreef op donderdag 23 augustus 2012, 14:24:


Bomproef is een vereiste inderdaad.
Dat andere punt, ben ik het niet mee je eens. Ik wil wel dat mijn paarden 'precies' te rijden zijn. Heel licht zijn in de hand, voorwaarts aan het been, direct reageren op de hulp en te rijden met minimale hulpen, als het even kan aub.
En een beetje actie mag er ook wel inzitten.
Mijn merrie voldoet wel redelijk aan die vereisten. Zeker buiten een heel fijn rijpaard.
En die heb ik indertijd wel zelf opgeleid.
We hebben eigenlijk alleen maar paarden die we zelf hebben ingereden. M.u.v. oude Mandy, maar dat is sowieso een pensionado.
Maar allen zijn fijne rijpaarden voor het doel dat ze gebruikt worden.


Ik ben het zeker wel met je eens dat het een risico is.
Maar er zijn, denk ik, wel een aantal mensen die ik ermee zou vertrouwen.
Onze eigen paarden zijn leuk. Maar ik heb ook best al wel op andere paarden gereden, die net zo leuk en fijn te rijden zijn. Dus ik heb niet de illusie dat ik het zelf het beste kan.
+ Dat ik er dus helemaal geen zin in heb. (zoals ik er nu over denk toch niet.)


Ik heb het hier vooral over mensen die op zoek zijn naar een paard.
Er zijn op andere fora wel wat topics waarin mensen hun 'zoektocht' bespreken, samen advertenties uitpluizen, ervaringen uitwisselen over bepaalde paarden etc...
Op zich is dat een zeer verscheiden publiek, er wordt gezocht van recreatie-haflinger, over Z-dressuur-leerpaard tot jonge fokmerrie etc... Maar wat voor iedereen telkens blijkt terug te komen, is dat het paard op z'n minst de basis onder het zadel moet kennen en behoorlijk bomproef moet zijn. En vaak wilt men het kant en klaar om volgende week al mee op wedstrijd te gaan.

Ans Jondral schreef op donderdag 23 augustus 2012, 15:01:


iedereen wil een ander soort brommer


of de brommer wordt weer doorverkocht omdat hij niet zo goed bevalt

Ans Jondral schreef op donderdag 23 augustus 2012, 15:01:


Dat vind ik nogal wat. Je wilt een van je jonge paarden naar een trainingsstal brengen en dat een dergelijk paard terugkrijgen?
Volgens mij gaat daar toch heel wat meer opleiding aan vooraf dan de africhting die een trainingsstal biedt

Wil je een jong paard wegbrengen en daarna dat krijgen wat jij verwacht dan gaat daar m.i. toch wel wat training aan vooraf (heel wat training, lijkt mij) en zal toch echt regelmatig met het dier worden gewerkt opdat het ook de souplesse en spierkracht kan opbouwen, die hierbij nodig zijn.

Als je zegt dat je het paard makkelijk een maand moet kunnen laten staan en dan uit de wei plukken en erop rijden en dan ook bovenstaande eisen stelt en dan ook nog bij een jong paard, vraag ik mij oprecht af hoe reeel je dan bent.

Ik zie het zo: keuze voor jong paard is keuze voor opleiding. Dat doe je niet even snel in een trainingsstal. Daar wordt hooguit de basis gelegd. De rest is aan jou en gaat gepaard met regelmatige training opdat het paard ruimschoots de kans krijgt om aan je eisen te leren voldoen en de bijbehorende souplesse en kracht opbouwt.

Wil je slechts af en toe rijden en de mogelijkheid hebben om een paard een maand te laten staan, zadel erop gooien en naar buiten rijden, dan lijkt mij de keuze voor een wat ouder, zeer ervaren paard met voldoende kracht om je te dragen, ook zonder gymnastiek, en wat het bovendien allemaal al gezien heeft en niet zo snel van iets onder de indruk is, een eerlijkere en reeelere keuze.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 23 augustus 2012, 13:19:


Nee, het ging wel degelijk om 'de gevestigde orde'.
En ik wil daar zeker niet echt negatief over zijn hoor. Bijvoorbeeld Piet zijn speedclickeren etc... zie ik zeker de meerwaarde wel van in. En Danielle met haar Fries kan ook mooie en indrukwekkende dingen laten zien.
Maar wanneer het op rijden aankomt, blijf ik toch een beetje op mijn honger zitten.
En als ik dat al heb, (als iemand die wel uit interesse die dingen bekijkt in de hoop er zelf iets uit mee te kunnen pikken.) hoe zou dan het merendeel van de ruiterij, die misschien helemaal niet zoekende is daar tegenover staan?


Maar daar heeft clickeren geen alleenrecht op. Kijk naar Parelli bijvoorbeeld.
En elk paard dat vertrouwen heeft in degene die ermee bezig is.
En heel eerlijk, zelfs op de paardenmelkerij, waar ik in mijn jeugd altijd rondhing, was dat doorgaans ook geen issue. Daar ging men de 3 de keer ofzo dat men erop zat al leuk tussen de velden galopperen. Terwijl die paarden en pony's misschien 2 weken eerder voor het eerst uit de kudde geplukt waren. Zelden problemen.
Laat dan zo'n filmpje zien aan het meisje dat daar de paarden inrijdt, en die snapt waarschijnlijk niet wat er zo speciaal aan moet zijn. En ze zal er al helemaal niet die tijd en moeite willen instoppen.


Goh, ik vind niet dat het ene het andere uitsluit.
Om te beginnen heb ik helemaal niets met koudbloeden. En ik wil best een paard met wat temperament. Maar dat wil niet zeggen dat zo'n paard niet 'braaf' kan zijn.
Als je er dressuurmatig iets mee wilt, zal ik dat inderdaad wel consequent moeten gaan trainen. En daar heb ik ook helemaal geen problemen mee. (afhankelijk van hoeveel tijd ik heb) Het is wat eraan vooraf gaat, wat ik niet leuk vind. De zogenaamde 'basis'?
Als we over de weg gaan met mijn merrie en veulen, is het trouwens ook steeds mijn zus die mijn veulen begeleidt. Ik loop momenteel liever relax met de merrie. En zij vindt het wel leuk om dat kleine grut dingen te leren, dus dan ga ik haar niet tegen houden.

Pête "heb" ik sinds haar 3de (ze is nu 14) Charly is aangekocht op haar 5de (nu 15) en was toen ook heel groen. (Beide paarden hebben zus en ik zelf ingereden voor de vorige eigenaren en nadien zelf gekocht.) Angel is 12 en bij ons sinds 2010, maar hebben we als 3/4 jarige ook grotendeels zelf ingereden. En geen enkele van die 3 paarden is in hun jeugd consequent op een regelmatige basis gereden geweest.
Ze hebben allemaal, zeker als jong paard, meermaals meerdere maanden stil gestaan. Waarna ze weer een poosje gereden werden om dan weer meerdere weken/maanden niets uit te voeren. We plukten ze van de wei en gingen wandelen. Ze hebben er nooit moeilijk om gedaan. En mijn merrie was in haar jeugd zeker geen dooie. En Charly kan je gerust onder de noemer gevoelig en temperamentvol classificeren.
En nu staan de merries al ruim een jaar stil. Maar in het najaar zal Pête er waarschijnlijk ook weer eens aan moeten geloven. En de kans is dan behoorlijk groot dat ik er dan simpelweg een zadel op leg, op stap en wat tussen de velden ga rijden. En erg gaat ze dat niet vinden. (Haar kennende, zal ze maar wat graag eens goed tussen de velden gaan crossen. )
Mijn veulen lijkt mij trouwens nog een stuk cooler en relaxer dan zijn moeder. (Ondanks dat het een "bloedpaard" is (1/4 volbloed, 1/4 QH en half Lusitano)) Het zou me eigenlijk wel verbazen als hij hierin wel problemen zou geven?

Het zal wel aan mij liggen, maar ik snap dus niet helemaal wat je wilt.


Wil je dressuurmatig aan het werk, (met een jong paard) dan is regelmatige training m.i. onmisbaar, wil je de souplesse en spierkracht opbouwen die nodig is. Dat is de enige eerlijke manier als je de nodige verwachtingen aan het paard stelt.

Wil je je niet meer bezig houden met training, geen probleem als je het paard een poos stilzet, om er daarna weer op te klimmen, dan zouden je verwachtingen zich moeten beperken tot gewoon lekker boshobbelen op een paard wat daarvoor geschikt is.
Dat hoeft geen koudbloed te zijn. Maar het moet wel een paard zijn wat van nature de kracht heeft om met een mens op de rug rond te huppelen, zonder dat daar echt gymnastisering bij komt kijken.

Een jong paard wat bomproof moet zijn, wat super aan de hulpen is, het nodige temperament heeft, waarmee je dressuurmatig leuk aan de gang kunt, zonder dat je ergens op hoeft te trainen en nog net zo braaf en licht loopt als het een maand stilstaat (en geen problemen heeft met het dragen), is volgens mijn bescheiden mening geen reeele verwachting.

Lijkt mij dat je goed voor jezelf moet bepalen waar je prioriteiten liggen en dan consessies moet doen

Overigens... is er een belangrijk verschil tussen een paard waar je na 3 keer ohz zo op weg hobbelt en een paard waar al meteen de fijne hulpen opzitten incl stelling op de bocht, wijken, nageven, achterhandgebruik, lijkt mij zo. De dvd waar ik het over heb, hoort tot de laatste categorie.

joop schreef op donderdag 23 augustus 2012, 15:08:


Ik vind het nogal hooghartig om ervan uit te gaan dat je wanneer je bepaalde eisen stelt bij de aankoop van een paard, je daardoor niet in staat zou zijn om oprecht van het dier te houden. De wereld is niet zwart-wit.
En het lijkt mij dan alleen maar wijs om op voorhand te bedenken wat je graag in huis zou halen? Net om teleurstellingen en miskopen te vermijden?
Zo heeft een kennis enkele jaren geleden een hoog opgeleid paard gekocht in het buitenland, met als doel er meteen de hogere proeven mee te gaan rijden. Veel geld voor neergeteld ook.
Maar daarom is het heus geen 'zielig' paard hoor. Dat beest leeft als god in Frankrijk en is heilig voor z'n eigenaresse. En die zal ook gewoon blijven tot hij doodvalt, net zoals zijn voorgangers, waarvan er 1 (van 28) al jaren op pensioen op de weide loopt en een andere enkele weken terug op 34 jarige leeftijd is overleden.