Hoi allemaal,

Door het politiepaarden gebeuren was ik helemaal vergeten het hierna volgende te vermelden; gewoon een aardigheidje over Isabella (ja alweer een, ik maak eigenlijk iedere dag wel wat lachwekkends mee, maar vermeld niet alles uiteraard). Maar dit is wel leuk voor iedereen die stroomdraad heeft.

Het viel me op dat Isabella altijd als ik de poort open naar "de buitenwereld" even snuffelt aan dat houdertje waar de poortgreep invalt (van de schrikdraad dus). Ik vroeg me altijd al af, zou ze nu ruiken of er stroom op staat of niet?

Sinds gisteren weet ik het zeker. Het antwoord is JA ze kan het ruiken (of beter ik denk voelen met de trilharen, hoewel ze echt snuift als ze het doet).

Ik had de stroom nl. afstaan, maar was wat lang bezig eer ik het halster en zo te pakken had. Toing hoor ik achter me en ik zie dat Isabella heel eigenwijs met haar bovenlip met de draad staat te spelen. En flink aan trekken hoor.
Ik dacht aha dat leer ik je direct even af, dus ik zet de stroom erop terwijl ze daar mee bezig was. Echter op het moment dat zij weer haar lip tuit om de draad te pakken trekt ze deze ook net zo snel weer terug, zonder een optater te krijgen. Ze snuift weer aan die poortgreephouder en keek mij zo eens aan van, ha had ik dat mooi op tijd opgemerkt. Ze ging met afbogen hoofd voor het hek staan, de draad niet rakend.

Ik zette de stroom weer af. Kennelijk merkte ze dat direct, want ze zette een stap naar voren en ging over de draad heen hangen en duwen, zo van schiet eens een beetje op ik wil eruit.

Dus let op met schrikdraden, we houden de paarden niet voor de gek door alleen een draadje te spannen. Ze weten dus heus wel of er wel of geen stroom op staat.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 maart 2004, 16:27:


of ze kan het horen?

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 maart 2004, 16:27:


Veel slechte draden of verbindingen tikken hoorbaar, dat verraadt aan een paard dat er stroom op staat.

Als de installatie in order is en niet tikt: Ik denk dat het OF voelen is met de trilharen, OF inderdaad ruiken is. Nu kan je stroom natuurlijk niet ruiken. Maar de spanning op een schrikinstallatie is heel hoog (enkele duizenden Volts) en je kan dus enige ionisatieverschijnselen verwachten. Ozon is iets dat makkelijk kan ontstaan; te zwak wellicht voor de neus van een mens, maar voor een paard vast wel detecteerbaar.

Paarden zijn gevoeliger voor stroom dan mensen. Er zijn nogal wat paarden die op bepaalde plekken aarzelen omdat er een ondergrondse stroomkabel loopt. Jack is daar bijvoorbeeld heel goed in. Als hij ergens "overheen springt" zonder dat er iets te zien is dan is er een grote kans dat er onder de grond een stroomkabel loopt.

Ook dit doet je afvragen of een electronische chip in een paard nou wel zo onschuldig is als velen denken...

Groeten,
Frans

** Je kunt het zelf soms ook ruiken, dan komt er zo'n heel zwakke ozongeur
vanaf. Voor een gevoelige paardenneus waarschijnlijk een dikke ozonwalm
Bij sommige weersomstandigheden ruik je het zelf veel beter dan anders. Maar
ik weet niet meer welke, het was me wel eens opgevallen. Zal er toch eens op
gaan letten.

Maar je neemt ze dus echt niet in de maling! Ook bij een niet tikkende draad
weten ze precies of er stroom op staat.

Harriët*
die hopelijk dit weekend eindelijk een (tijdelijk golfplaten) dak op haar
stal krijgt, de rubber matten liggen er al!

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 11 maart 2004, 16:30:


Nee. Het is me al ooit opgevallen dat ze het elders ook doet. Ik heb het stroomapparaat (op lichtnet) in een schuurtje. Je hoort de tik niet. Ook niet van contact ergens (slecht contact bedoel ik).

Groeten,
Ingrid