Spirithorses schreef op donderdag 27 september 2012, 11:25:
>
>
> Je hebt het toch bij ons gezien? Ook modderig in de winter maar met wat
> verharding (betonpuin, stoeptegels) heel goed te doen rondom de inloopstal.
> En ja, een weide/paddock moet je zeer degelijk afzetten. Gewoon extra
> (lage) draad erbij voor de Shet, stroom erop, geregeld. Onze
> schrikdraadapparaten lopen allemaal op auto-accu's die we bij de sloop
> halen voor 5 euro PS. Als ze niet meer oplaadbaar zijn brengen we ze terug
> en krijgen we andere.
>
De stroom is wel op te lossen... puin storten wordt moeilijker... de wei is niet van ons. Stoeptegels leggen kan alleen met gedegen ondergrond, anders glijden ze gewoon weg (we hebben nu niet bepaald een effen stuk grond) Gele zand zou nog wel te doen zijn, maar dan moet ik eerst financieel weer aansterken. (vooropgesteld dat dat mag van de eigenaar.
>
>
> Als je consequent gebruik van de paddock maakt gaat daar amper nog gras
> groeien en is dat probleem al opgelost.
>
> Waarom arm hooi? Heb ik iets gemist? Of bedoel je oud hooi? De paarden
> zijn ziek dus ze moeten herstellen, moet je dan niet goede kwaliteit hooi
> geven maar misschien iets anders veranderen?
Omdat Billy waarschijnlijk EMS heeft. Hij mag dan alleen nog suikerarm spul, Geen oud hooi, want daarin zitten geen vitamine en teveel stof, wat dan weer voor de andere twee problematisch is.
>
> Weken voor 3 paarden is toch prima haalbaar? Ook in de winter. Wij staan
> hier met 20 graden vorst nog voederbieten schoon te maken, kwestie van
> opzetten van systeempjes, voorwerken op minder koude dagen, voorraden
> aanleggen etc. Je kent ons terrein in het open veld en daar is ook niks
> overdekt. Paarden houden op deze manier is nou eenmaal bikkelen in de
> winter.
In de winter kan het hier maanden aan een stuk vriezen, dus is er geen sprake van minder koude dagen. Ik heb buiten geen watervoorziening, noch een vorstvrije schuur. Wil je suiker uit hooi weken, moet het al een paar uren staan en dan bevriest de handel dus. Vooruitwerken is al helemaal geen optie om die reden.
Bieten schoonmaken met -20 kan. Hooi in het water zetten, niet.
Je paarden zijn allemaal niet gezond dus je zult íéts moeten
> verzinnen. In de jaren dat ik je 'ken' heb je volgens mij nog nooit
> gezonde paarden gehad (zo komt het op mij over). Je hebt zoveel pech met
> je paarden (als ik dat zo lees) en met je vorige paarden; wat gaat er
> steeds mis, hoe kan het dat jij telkens zo'n zieke paarden hebt, zit er
> iets in de grond of in de lucht bij jullie ofwat?
Toontje kocht ik met kanker, maar dat wist ik niet. Dat zijn artrose veel ernstiger was dan verwacht, ook niet. Amber bleek al zes jaar voor de aankoop volledig kapot en ook Rappa had al jaren een beenprobleem. Probleem is waarschijnlijk dat ik het zie en een paard dan niet toch maar even doorpak, zoals in het verleden met de laatste twee was gebeurd en wat ertoe had geleidt dat ze agressief werden (wist ik uiteraard niet)
Tommy had een aangeboren ernstige afwijking van de gewrichten, die ervoor zorgde dat hij bij het volwassen en volgroeid raken, nauwelijks meer kon lopen
Silja heeft de laatste jaren in toenemende mate stress. Ik vermoed dat ze slechter ziet, maar hormonen kunnen ook een rol spelen. Dat laatste zou ook de uierontsteking kunnen verklaren, Ze was altijd al gevoelig voor koliek (draver, 8 jaar renbaan) en dat speelt nu, met de toenemende stress meer op.
Hälga en trulsa is niet zoveel mis mee. Ze hebben gevoelige luchtwegen, maar ik schat dat het beter gaat als hun gewicht beter is.
Billy is al lang aan het sukkelen. Het was alleen niet duidelijk wat er aan de hand was. D.a. gooide het altijd op ZE maar er is dus meer aan de hand, wrs dus EMS of Cushing. Ik denk het eerste.
Geen probleem met grond of lucht dus, alleen dommigheid van mijn kant om steeds de kneusjes eruit te pikken en mee naar huis te nemen. Zo simpel is het.
Dat ik het momenteel even niet meer zie, heeft ermee te maken dat ik zelf ook een kneusje ben de laatste jaren. Mijn lijf werkt niet meer mee. Helaas. En dat gaat niet meer goed komen. Dat legt dan ook nog een behoorlijk aantal beperkingen op.
En als je dan maanden van de ene zieke in de andere valt, achter raakt in je werk en vervolgens aanhikt tegen een boel aanpassingen waarvan je nog niet weet hoe en wat, wil de moed wel in de schoenen zinken.
Warboel
