Hoef- en spierbevangenheid ligt dicht bij elkaar.
Je zou een scheut appelsap door het spul kunnen doen waarvan je wil dat ze het opeet. En dat langzaam afbouwen.

Maar waarom krijgen ongesteriliseerde teven vaker mammotumoren dan hun geopereerde seksegenoten? Waarom?
Dat heeft de natuur dan toch niet handig aangepakt?

Dank je wel Joop, zoiets zocht ik.

Esther Hegt, die hier vroeger schreef had een 7-jarige ijslandse merrie die ook cushing had. Het komt dus wel eens voor. Deze hijgde heel snel en had om die reden een geschoren racestreep.

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2012, 19:10:


Je hebt daar broekjes voor.
Ik denk dat het toch ook in het belang van de teef is dat ze niet bij elke loopsheid drachtig wordt en om de haverklap een nest produceert. Ze doen een behoorlijk jasje uit bij het krijgen van nageslacht. Maar natuurlijk is het dan weer wel. Het is vast ook natuurlijk om op 8-jarige leeftijd volledig uitgewoond het loodje te leggen, als teef zijnde.

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2012, 19:45:


Nou, je schreef over 's nachts in huis en loops... ik dacht dat je bedoelde dat je je meubilair knap wilde houden. Dan is een hondenbroek een uitkomst, ook al 'past het dus echt niet bij jou'.

Optie 2 lijkt mij de minst erge. Omdat optie 1 een groot nadeel heeft. Met 12 paarden uit een ruif van 3 meter breed eten is onmogelijk. Het accent zal steeds meer op vreten komen te liggen met alle uitwassen vandien. Of staat er in het weiland genoeg gras om het jaar rond genoeg te kunnen eten?

Ik hoop dat je de pergolide erin krijgt. Ben je al begonnen?

Arabesk schreef op zaterdag 6 oktober 2012, 17:18:


Doet-es die link voor de online versie?

He, zulk nieuws wil je niet te horen krijgen. En al helemaal niet als de remedies lijnrecht tegenover elkaar staan. Verdorie.

In dat kader is dit ook een welkome boodschap:

http://horses.nl/algemeen/paardenbrein-wil-sociaal-contact/

PatriciaGuusElvis schreef op vrijdag 12 oktober 2012, 10:16:


Vanwaar de noodzaak tot E+selenium?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik geloof wel goed! Maar hoe hij kritisch bekeken loopt weet ik niet, ik heb hem nog niet 'uitgedaagd'. Na de verwarrende uitslag van de thermo, die zowel op schouderspierschade, hoefzweer als tussenpeesirritatie kon duiden ben ik de draad kwijt geraakt. En heb besloten hem een tijdje niet te rijden, da's namelijk altijd goed.
Wel zijn de schouders tweemaal behandeld door een fysio-chiromevrouw die tevens een electromagnetisch ding voor 10 dagen achterliet inclusief een forse rekening, dus ik ben even klaar met het zoeken naar een oorzaak die niet sluitend is.
Op het harde loopt hij slechter dan in de berm, (wat altijd al zo was). De middelste straalgroeve rv is nogal diep. Dat behandel ik met NT Dry en ik rond de toon iets meer af. Dus misschien zit daar ook nog een mogelijke oorzaak.
Als ik er zin in heb ga ik weer es rijden. Tot die tijd mag hij het zelf even uitzoeken.

Spirithorses schreef op maandag 15 oktober 2012, 10:44:


Geen idee Pien. Alles wees op een hoefzweer; hij stond met dat been in de lucht en wilde er de grond niet mee raken. Geen typische pees- of schouderspierblessure-reactie naar mijn mening. Dat was ook de reden waarom ik na verloop van tijd, toen er geen zweer doorbrak ondanks inpakken, een thermo liet doen. Eigenlijk om de zweer definitief vast te stellen en andere dingen uit te sluiten.

Hoe een eventuele tussenpees- of spierblessure is ontstaan, daarvan heb ik geen idee. Ik heb hem gereden op de dag dat het zich in de namiddag begon te openbaren (en in de avond erger werd) en hij heeft onder het zadel niets geks gedaan of overbelast, voelde goed. Was in de middag wat minder voorwaarts, maar toen moest hij door de blubber omdat de rijbaan natgeregend was. Achteraf denk ik dat er toen al wat dwars zat.
Er was geen zwelling, geen warmte, geen reactie op drukken, kloppen knijpen, alleen extreme kreupelheid 2 dagen lang nadien.

Ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat het om een peesaandoening gaat, immers de thermo wees dit pas in tweede instantie uit, nádat de fysiomevrouw (die voor de schouders kwam) de tussenpees opgelopen vond aanvoelen. Maw het kwam niet klip en klaar als DE oorzaak uit de thermo. De schouderspieren leken thermo-technisch een veel groter aandachtspunt, maar dat kan weer secundair zijn. Ik denk zelf, dat als de schouders zeer doen, dat daar het beeld van 2 dagen het been in de lucht houden en op de toon laten rusten, niet bij klopt, dus: secundair.
Cadiz lost beweging altijd al graag via de schouders op; dat is ook weer het gevolg van zijn bouw en type.
Nu kan ik wel weer een scan laten maken om te checken of er schade is in de tussenpees, maar het zal niets veranderen aan het regime van een paar maandjes stappen en weinig bochten maken.

Ik klink wat gefrustreerd en dat ben ik ook wel. Cindy was zo aardig om voor een vriendenprijs naar mij af te reizen en al die moeite te doen, ze is lang en secuur bezig geweest. Het uiteindelijke rapport heeft echter niet de oplossing gebracht die ik hoopte te vinden. Het heeft eigenlijk juist de verwarring vergroot, zeker na de tweede evaluatie. Dat het mij op kosten heeft gejaagd (fysio) is helemaal mijn eigen dikke bult-schuld.

Ik ben wel een stuk kritischer t.o.v. de waarde van thermografie geworden. Alles valt of staat met het interpreteren van de informatie. Wanneer er niet één duidelijke oorzaak naar voren springt, kan de 'diagnose' meerdere kanten uit. De camera zegt niets meer of minder dan waar het warm en waar het koud is.

Wat een resultaat! Waarom is gras niet gevaarlijk bij een voormalig hb paard? En hoe is het met dat abces afgelopen?