Qwienda schreef op zondag 23 september 2012, 18:56:



Lees dit nu pas...ik vroeg me dit al af, maar ergens logisch als probleem door de suikers komt. Als het een andere oorzaak heeft echter, dan zal werken daar wellicht minder tegen helpen, aan de andere kant, gifstoffen worden ook sneller uitgezweet, dus dat is ook een pre!

Ik heb met enorm veel interesse het topic gelezen 'Hackamore', vooral de posts van Khaleesi, in bijzonder van EM Kraak.
Als ik zo vrij mag zijn vraag ik ook om wat advies ivm m'n relatie tot m'n paard en de optoming ervan (ik heb het paardje al van veulen af aan).

Ik heb al hulp gezocht omdat ikzelf wat strop zat in de communicatie met m'n paard en dit resulteerde in enkele haglijke momentjes tijdens een buitenrit dit jaar. De merrie is ondertussen al 6 jaar, getraind via Parelli en Inge Teblick-methode, nml clickeren en de oefeningen die beschreven zijn in grondwerk, met de tips in m'n achterhoofd houdende die ik uit de boeken van Hempfling gehaald heb, die me konden helpen).

Zij is een intelligente, vurige, gevoelige merrie en ze werkte voorteffelijk mee.

Dan heel voorzichtig onder het zadel gebracht vorig jaar (dus aan haar 5 jaar):
in een lange, smalle hangar via clickeren heen en weer van ene kegel naar de andere, eens ze dat begreep, met zadel erop en daarna met ik erop van de ene naar de andere kegel stappen, wat weeral voortreffelijk ging. Ze was toen 5 jaar, duurtijd van het rijden: niet meer dan 5 minuutjes.

Omdat het zo goed ging, kroop ik af en toe op haar rug tijdens de buitenritten (die ik meestal aan de hand deed waarbij ze het leidpaard volgde) en liet weerom bereden de leidmerrie volgen. Dit ging weeral voortreffelijk, we bleven in stap en soms wat lichtjes draven, gezien de merrie enorm hoog in energie zit en gezien het feit dat ze in de weide altijd heftig gaat rennen en bokken wou ik voorzichtig blijven. Dit alles met een gewoon parelli touwhalstertje waarmee ik ook het grondwerk deed.

Ganse winter stopgezet door omstandigheden, dit voorjaar nam ik haar terug mee op ons eerste buitenritje dit jaar.
Helaas ging de merrie bij stress momentjes heftig gaan bokken dit jaar: bvb: als er een fietser achter haar aankomt of andere oorzaken, bvb omdat ze gras wou blijven eten...

Ik begreep: we zijn echt volledig verkeerd bezig, volledig terug naar de basis, er schort iets aan de communicatie en vertrouwensrelatie. Ik heb iemand om hulp gevraagd die ik zelf, na enkele clinics gezien en gevolgd te hebben, echt ongelofelijk vind met paarden en de structuur die hij aanrijkt mij enorm kan vooruit helpen (volledig bitloos, aandacht voor de psyche (paard en ruiter) zowel voor het fysieke aspect van de training).

Omdat ik met deze merrie jammer genoeg een mindere klik voel dan bij mijn andere merrie (waar ik totaal geen problemen mee heb maar eerder op zelfde energie niveau zit als ik)
Ik wil niet in vakjes delen, maar tussen mij en deze merrie waar ik hulp voor gezocht heb en nu in dit topic beschrijf, zit een enorm energieverschil, ik denk totaal tegenovergestelde karakters helaas, zij: extreem extrovert, sociaal, vurig, nieuwsgierig, zeer gevoelig, dominant...... ik: introvert, niet zo sociaal, ......., kamp ik met enkele onzekerheden wat betreft de toekomst.
Ik twijfel dus of ik haar ooit zal kunnen geven wat ze nodig heeft, want ik wil dolgraag gewoon leuke buitenritten rijden waar zij zich ook goed bij voelt.
Misschien moet ik wat aan mezelf werken (dmv de lessen en in dagdagelijkse leven) en zo het energieverschil kleiner wordt zodat de merrie me alsnog gaat vertrouwen. Dit hoop ik tenminste.

Nu, om een lang verhaal kort te maken, ik speelde met het idee om naast de training, die al heel wat beterschap zal geven in communicatie, het touwhalster (waarmee ik als ze echt in het bloed komt, niet veel meer te zeggen heb omdat ze nu eenmaal een erg vurig en vrolijk paardje is)
te vervangen door een andere optoming (sidepull functie met functie katrolwerking erop als optie voor de haglijke momentjes, gemaakt uit de juiste materialen).
Ik vermoed dat na de training er toch ooit wel momenten tijdens de buitenritten zullen zijn dat ze opnieuw gek zal doen.
Mag ik hierover wat meer info vragen aub?

e m kraak schreef op maandag 24 maart 2014, 14:50:



Ik vind in mijn boek van Kramers 'Het juiste woord' enkele synoniemen terug voor knevel, in de zin van:
218 aan elk. doen:
aanrijgen, snoeren, toesnoeren, samensnoeren, toesjorren........enz...
Als ik het goed begrijp is de werking bij kin-en kaakgekruiste modellen een knevel dmv katrolwerking en de hackamore een knevel door hefboomwerking? Of zie ik dat verkeerd?


Mag ik vragen of u dit bedoelt met getwijnd touw? http://www.huck.nl/safety/product/846/40201/
Wat zijn warteltjes? Ik vind enkel dit terug:https://www.google.be/search?q=wartels&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=9rFDU5-tA4nHOaqngbgO&sqi=2&ved=0CD8QsAQ&biw=1024&bih=630

Bedankt Coralie voor je reactie. Er zal wellicht heel wat joligheid in haar lijfje hangen, maar toch, ze zitten hier jaar in jaar uit in de weide met soort PP en ik kan je verzekeren dat ze ook deze winter de kans genoeg gehad heeft om de beentjes uit te slaan.
Ik had misschien eerst weer wat grondwerk moeten doen, dan weer aan de hand gaan wandelen om wat afspraken te maken ivm grazen en zo en dan pas bereden gaan rijden, maar ik ben van niets doen ineens vertrokken op buitenrit.

Er stond bijna niets van gras meer in hun weide en ze wou dus liever staan grazen ipv verder te stappen. Ik merk dat de meeste paarden vervelend worden na de winter als ze gras zien, vooral als ze dan van de beton plots op onverharde grond met gras komen. Als ze gras onder de voetjes krijgen, dan is het opletten geblazen.

Nu, dat probleem zal wel opgelost raken, maar een gewoon touwhalster, daar lacht ze me gewoon mee uit als haar turbo aanslaat. Nochtans is dit een prima tool voor als ze plots heel hard aanzet ivm one rein stop en ook bij bokken merk ik dat de onderlangse sturing meer kans geeft om het hoofd omhoog te krijgen, dan met een gewone sidepull.
Ofwel moet ik eens proberen met een rawhide gevlochten bosal, zelfde principe doch iets scherpere inwerking als ze weer haar jolige momentjes krijgt.

Ik hoop dat ik een band krijg met haar zoals je zegt, maar nu is het eerder van: gewogen en te licht bevonden. Ze heeft echt een zeer kordaat iemand nodig, die eens streng durft op te treden als de clown weer eens in haar boven komt.
Ik kom veel beter overeen met m'n ander paard waar ik vooral alles heel rustig en kalm moet doen, met veel gevoel. Ik voel me daar echt niet goed bij, bij streng en kordaat zijn, maar zal het me moeten eigen maken wellicht als ik met haar door wil gaan....ik merk dat het gewoon een houding is die iemand heeft of niet heeft, zoals een leraar ook direct gescreend wordt door z'n leerlingen en de sloebers al meteen de brave leraar gaan testen, terwijl de lieve en gevoelige kinderen misschien toch weer liever deze leraar hebben omdat hij lief en geduldig is...