Hoi Fleur,
persoonlijk zou ik echt nooit meer een SeMe-paard kopen. Als ze jong zijn kun je het misschien redelijk onder controle houden. Echter... er zijn paarden, zoals o.a. mijn eigen Chaser, waarbij helemaal niets helpt en dan vind ik het een lijdensweg.
PN houden helpt niet... alle smeerseltjes helpen niet bij dit soort paarden.
In vochtig omstandigheden, hoog en rijk gras... pfff.... bij het minste of geringste keiharde manenkam, op hun kont zittend rondjes draaien om maar van de jeuk af te komen.... wanhopig worden ze ervan!
Ook is er waarschijnlijk verband tussen SeMe,
insulineresistentie en
hoefbevangenheid. Vaak gaat dit hand in hand!
Heel erg gelukkig heeft Chaser er hier, door 'n hoogte van 300 m, zeebries en grote droge periodes er geen last van. + dat dit land zo grasarm is... het gras wat er wél groeit in de regenperiode is wild en veel kruiden groeien hier ook.
Het zijn grote zorgenkindjes Fleur en ik zou er écht niet te licht over denken!
Onderschat ook de gevoelens van het paard zélf niet... Chaser werd in de SeMe periode gewoon depressief. En in de herfst/winter knapte hij vaak weer op.
Kortom, je zult er dag en nacht alert op moeten zijn. Zo'n dier zonder dekens of inloopstal is in mijn ogen dierenmishandeling.
Ik wens je wijsheid
)
Wil.
Wie met z'n gezicht naar het verleden staat, staat
met z'n rug naar de toekomst....
Warboel
