angelique hage schreef op vrijdag 26 oktober 2012, 0:24:
> Maar het feit dat ze níet in de schuilstal staan wil ook niet zeggen dat
> ze het niet koud hebben!
> Ik heb mijn New Foresters (die een enorme vacht aanmaken) diverse keren
> bibberend buiten aangetroffen, terwijl ze gewoon de schuilstal in konden.
> Binnen lag ruwvoer, maar als het waait + hard regent, kunnen ze kennelijk
> maar één ding bedenken: kont in de wind en hoofd voor de romp. Als ik ze
> vervolgens naar binnen haal en ze staan eenmaal binnen te kauwen, nog
> steeds rillend met hun drijfnatte lijf en dan toch wel tevreden kijkend,
> dan trek ik de conclusie dat ze misschien toch minder slim waren dan ik
> dacht
Mijn ervaring is, dat een paard het belangrijker vindt om gezelschap te hebben, dan om lekker droog te schuilen voor regen.
Mijn witte Arabier stond vroeger (vorige stal) nooit in de stal te schuilen voor de regen, tenzij de anderen er OOK stonden (en dat gebeurde zelden). Daarom moest ik wel een regendeken opdoen.
Maar nu, met het nieuwe paard erbij op de nieuwe plek, tref ik ze altijd in de stal aan bij heftige regen. Dat komt omdat mijn nieuwe paard ook niet tegen regen kan en wel degelijk de stal opzoekt. En dan staan ze er dus samen in.
Mijn Haf, vroeger, ging altijd schuilen zodra het begon te regenen. Of de anderen nu buiten bleven of niet. Zij was de leider van de kudde, en ging haar eigen weg.
Zulke factoren spelen een belangrijke rol.
Dus mijn vraag aan jou Angelique: is de leider van jouw kudde een paard dat goed tegen regen kan en niet zo snel gaat schuilen? Waardoor de rest van de kudde ook buiten blijft?