Je lost het uitstekend op. Blijkbaar haalt ze meer zekerheid en vertrouwen uit jou wanneer je ernaast loopt dan wanneer je erop zit. Prima toch?
Als jij erop zit en je voelt haar spannen, span je zelf ook. En je wordt ambivalent want o wat gaat ze doen en ik wil toch dat ze doorloopt maar ik wil haar niet onder druk zetten etc. Als je afstapt, voel jij je zekerder en dat straal je uit naar haar. En dat is precies wat zij op dat moment nodig heeft.

Wendy74 schreef op dinsdag 6 november 2012, 14:23:


Het kernwoord is 'vertrouwen'. Het maakt niet uit hoe je dat verkrijgt, als je het maar verkrijgt. Aanstellerij... dat kan best, sommige paarden zijn koppig, maar blijkbaar mist daar dan óók het vertrouwen.

Talitha schreef op dinsdag 6 november 2012, 19:42:


Het paard volgt jou toch zodra je afgestapt bent? Dan wordt je leiderschap toch juist NIET ondermijnd maar bevestigd?

Qwienda schreef op dinsdag 6 november 2012, 21:20:


Waarom je zou afstappen? Omdat we het hadden over een situatie waarin het paard jou die op zijn rug zit blijkbaar onvoldoende vertrouwt, want hij durft immers niet verder te lopen. Er hapert even leiderschap. Stap je af en volgt hij je dan, dan kan hij weer fijn inhaken bij je leiderschap en zijn de rollen weer duidelijk.

KimNando schreef op zaterdag 10 november 2012, 18:48:


Fijn!
Het zadel hoort ACHTER de schouderbladen te liggen. Als het op de schouderbladen drukt, zoals je schrijft, dan ligt het te ver naar voren. De schouderbladen horen vrij te liggen, anders wordt de beweging beperkt. Anyway, detail. Belangrijkste is dat de oorzaak achterhaald is en dat er nu een passend zadel op komt.

Als hij zich verder normaal gedraagt en zijn hals durft te laten zakken met jou erop en gemakkelijk naar links en rechts buigt, zou ik er niet ook nogges een osteopaat bij halen. Spaar je uitgave voor een later moment, dat vast wel gaat komen.

Is dit het paard met de hoeven met platte zolen waar je laatst een foto van plaatste?

In aanvulling op Joop:

http://www.safergrass.org/pdf/laminitissigns.pdf

En dat vertrouwen win je sneller wanneer je eigen instelling zeker is, op het arrogante af. "Natuurlijk gaan we daarlangs."

Heeft ze ringen op de hoeven? Een verleden van bevangenheid? Zijn de hoeven warm? Zijn de voorhoeven warmer dan achter? Is ze erg stijf als ze begint te draven? Heeft ze altijd op het harde gevoeliger gedraafd dan op zand of in de wei of is dat iets van de laatste tijd? Herken je iets van mild laminitis in de link die ik plaatste?
Ik zou haar elke dag goed laten bewegen op bodem die voor haar comfortabel is en waar ze gewoon goed op loopt. Afvalstoffen kwijtraken door beweging is altijd goed.

En nee, dierenartsen vinden heel vaak de oorzaak van kreupelheid niet en hebben over het algemeen weinig kaas gegeten van hoefperikelen.

Seniores Priores, eventueel in combinatie met suikervrije luzerne. Het duurt even voor SP aanzet, maar het komt gegarandeerd.

Als ze gemakkelijk schimmels oppikt en schuurt, ligt het voor de hand dat ze ook gevoelig is voor hb. Gevoelig voor spierbevangenheid kan daar ook nog bij komen. Een niet optimaal werkende stofwisseling openbaart zich immers in allerlei verschijnselen.
Als je zeker weet dat je voeding goed zit (voldoende goed hooi, geen krachtvoer, wel een vit/min totaalsupplement) dan kun je eigenlijk niet veel meer doen dan
1. veel beweging geven -dat ruimt afvalstoffen sneller op-
2. stress reduceren -áls ze dat al heeft, maar if so, stress is een notoire ziekmaker-
3. schadelijke stoffen niet toedienen -zoals suikers in gras of in kuil-
4. de hoeven helpen door deskundig bekappen, want dan beweegt ze meer en doet het minder pijn -stress
5. wachten tot dit regime zijn vruchten gaat afwerpen, niet meteen verbetering verwachten.

Veel problemen openbaren zich in het najaar bij het wisselen van de seizoenen. Ongetwijfeld heeft de seasonal rise (cortisol) er ook mee te maken. Voordeel is dat dat ook een keer weer voorbij is.

Misschien had ze vroeger geen last van stofwisselingsverschijnselen omdat ze nog jong was en moest groeien?

Om echt iets aan de warmte in de hoeven te kunnen aflezen, moet je vaak voelen. Het verschil tussen voor en achter en het verschil tussen links en rechts. Ook de gebogenheid vh paard speelt hierin mee. Het voorbeen aan de bolle kant is meestal warmer want meer doorbloed. (Deze hoef kan ook iets groter zijn.) Dus: vaak meten en voelen om een overall conclusie eraan te verbinden.

Maar via een omweg toch weer suiker, zo lees ik in een stukje van dr Kellon:

Getting back to sugars and starch, they're not equally dangerous in terms of blood sugar (glucose) and insulin rises. Only glucose triggers the insulin response. Starch is digested 100% to glucose before being absorbed. Legumes have higher starch than most grass hays. They also have more glucose than grass hays. The predominant sugar in grass hays is sucrose. Sucrose is built of 1 glucose molecule + 1 fructose molecule so it's only digested to 50% glucose.

The high glucose yield from starch is probably why some very sensitive insulin resistant horses don't tolerate low NSC but high starch feeds or legumes like alfalfa/lucerne or clover. To break it down:

Grass hay 8% sugar + 2+ starch = 4% glucose from the sugar and 2% from the starch = 6% glucose

"Safe" feed 8% starch and 2% plant sugar = 8% from starch and 1% from sugar = 9% glucose

Beet pulp 1% starch and 4% sugar (sucrose) = 0.5% from starch and 2% from sugar = 2.5% glucose

Alfalfa hay 4% sugar + 6% starch = 2% + 6% = 8% glucose (actually probably a little higher because it has more glucose than grass hays)

Talitha schreef op woensdag 14 november 2012, 12:27:

Rijd jij op je minipaardjes?