Als jij een pennymuts bent, dan ben ik dat ook! lol
Nee, waar geld verdiend word aan paarden, word geen rekening gehouden met het paard. Vooral de sport is verschrikkelijk, die paarden zijn zo jong afgeschreven, zoals die dravers en die renpaarden.
Ik ben ook eens in een kliniek geweest waar ze heel goed met mijn pony omgingen. Daarwaren ze heel rustig en vriendelijk.
Ik hoor het ook van ziekenhuis personeel, chirurgen die flauwe opmerkingen maken over de patiënt, die onder narcose op tafel ligt. Een stukje gemis aan empathie denk ik.

Aoife Berserik schreef op woensdag 12 december 2012, 12:45:


Maar het ís ook een bedrijf...
Jammer dat je deze ervaring hebt, ik hoop dat je die los kunt zien van álle klinieken of dierenartsen.

Het feit dat het als een product gezien wordt wat geld opleverd dat is juist hetgene wat mij zo tegenstaat.
Aan het einde zei hij ook wij zijn een bedrijf en diervriendelijk en zijn niet opzoek naar pennymeisjes die de hele dag paarden willen knuffelen die pik ik er zo tussenuit,
(dat was even een verwijzing naar mijn vraag mbt die praam).

De pest is dat mensen en dan heb ik het over mensen in het algemeen absoluut niet opletten en daadwerkelijk kijken, zonder praam was hij rustiger dan met, ben ik dan de enige debiel die dat opvalt?

En piet nu ik dit weet zou ik mijn paard zeker daar niet heenbrengen, misschien in spoedgeval maar dan blijf ik overal bij en laat hem niet achter.
Ik zeg niet dat alles fout wordt gedaan daar, ik ben niet overal bij geweest.

En Merel het is idd een bedrijf maar paarden zijn geen producten, het zijn levende wezens waar je met respect dient om te gaan.

Aoife, ik wil even reageren op die praam. Die doet inderdaad pijn, maar dat is ook de bedoeling, zo maakt het paard endorfines aan, waardoor hij rustiger wordt.

Ik snap je zeker, het is geen fijn zicht. Maar soms moeten ze even pijn ondergaan, om hen juist te kunnen helpen. Hier werd er laatst een pony zijn lip genaaid, het was dus heel belangrijk dat het dier absoluut niet bewoog. Lip was uiteraard verdoofd, maar de praam zorgt dat hij gedurende het naaien doodstil blijft staan. Leuk? Nee, maar soms nodig.

Ik heb verschillende vrienden die net zijn afgestudeerd als dierenarts. Ik heb hen ook eens achter die praam gevraagd (ik vond dat altijd zo'n rot zicht...). Ze legden het als volgt uit: ze zien dagelijks veel paarden, waarvan sommigen bang zijn, niet goed opgevoed,... het risico dat ze getrapt worden oid is enorm groot. Een voorbeeld: we moesten een paard met een opengesprongen abces op zijn been behandelen. Dit was een jong dier (2 jaar) en hij trapte natuurlijk extreem naar ons, het arme ding was ook nog eens doodsbang en de wond deed echt zeer. Wij hebben hem behandeld met een praam, en na een week kon dit zonder praam, omdat hij het inmiddels gewend was.

Bij mijn eigen paard zou ik waarschijlijk getraind hebben op het accepteren van prutsen aan de wonde etc. Maar met een vreemd paard heb je hier simpelweg geen tijd voor! Het dier stond daar, moest dringend behandeld worden, en trapte als we nog maar naar de wond keken. Met de praam om was dit op minder dan tien minuten geregeld. Het lijkt me te verkiezen boven de wond laten infecteren met alle gevolgen van dien.

En nogmaals: mijn eigen paard zou ik gewoon 'trainen'. Vreemde paarden, met telkens een eigen karakter, je kan gewoon het risico niet lopen ineens overhoop getrapt te worden. Eigenlijk ligt daar ook een taak voor de eigenaars, om hun paarden netjes op te voeden zodat ze ook in stress/pijn situaties handelbaar blijven.

Talitha schreef op woensdag 12 december 2012, 21:37:


idd, ik denk dat je niet wil weten wat er in zo'n operatiezaal verteld wordt als jij onder narcose ligt... Mijn man heeft met zijn opleiding een aantal operaties moeten volgen, en 'flauwe' opmerkingen zijn dan nog zacht uitgedrukt, daar werden patiënten ronduit belachelijk gemaakt en uitgescheld.
Ik zou ook niet in zo'n omgeving kunnen werken waar men respectloos is t.o.v. dieren en/of mensen (al heb ik gemerkt dat mensen die voor dieren geen respect hebben dat doorgaans ook niet voor mensen hebben...)

Hopelijk ga je snel iets vinden waar je je goed bij voelt!

Maru schreef op donderdag 13 december 2012, 9:17:


Is dat gemis aan empathie?

Het echt missen van empathie of het grof behandelen van anderen zal ik áltijd afkeuren.
Maar ik denk dat veel mensen wel eens iets ongenuanceerds roepen, op een moment dat het kan. Even afreageren, even niet compleet netjes...
Ik weet zeker dat niet iedereen áltijd zin heeft in zijn werk, hoe prettig je je werk ook kunt vinden.

Het kan gewoon even nodig zijn, juist om daarna weer in balans verder te kunnen.
Ik zie daar niet altijd kwaad in.