Suzanne Graauw schreef op vrijdag 4 januari 2013, 22:34:


Ik zie mijn slungelige 'uk' van 4,5 (die al sinds een paar jaar hoger is dan zijn moeder...) ook nog steeds als een baby, en schrik dan oprecht als ik hem op een onverwacht moment naast me zie lopen, weerkaatst in de ruit van een woning Of als ik hem op foto's naast bijv. mijn vader zie staan. Erg raar, want zonder referentiepunt vind ik hem nog heel veulenachtig om te zien.