JPB schreef op donderdag 14 februari 2013, 20:40:


aha


de lezer bepaalt. Je kan dus niet duidelijk genoeg zijn. Volgens jou wordt dit paard helemaal paardvriendelijk gehouden, en toch maak ik uit je beschrijving op dat het gedrag van dit paard wel eens zou kunnen worden veroorzaakt door allerlei misvattingen die er bestaan over wat prettig is voor paarden.

Paarden kunnen uiteraard net als mensen pijn hebben als alle onderzoeken uitwijzen dat er niks mis is. 4 jaar is nog te jong om te rijden, en veel paarden houden aan het te jong berijden problemen aan de rug over. (4 jaar is in het algemeen aanvaard als redelijk, dat zegt niks. lees zelf maar)

http://leesvoer.webs.com/leeftijdinrijden.htm

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 15 februari 2013, 7:21:


De term is een karakter-dingetje, staat los van diersoort en gaat voor honden, paarden en mensen op. En vast nog andere diersoorten. Will to please betekent dat het dier het leuk vindt om iets voor je te doen, omdat het hem wat oplevert. Dat kan zijn een lekkertje zoals bij clickeren, maar het kan ook gewoon een fijn blij gevoel zijn.
Het ene paard is speelser, doeneriger, reageerderiger dan het andere en doet gewoon veel om aan die behoefte via jou te laten voldoen. Voor een lekkertje of gewoon voor feelgood.

Ik heb twee honden, de oudste met weinig will to please, de jongste met veel. Zelfde ras, zelfde opleiding, gedeeltelijk dezelfde bloedlijn. De jongste is door deze karaktertrek veel gemakkelijker te trainen dan de oudste; ze 'werkt' graag met je samen en is blij als je haar prijst.
De oudste heeft voornamelijk will to please herself. Ook prima, maar het maakt de training iets minder gemakkelijk en je hebt de power van lekkertjes harder nodig, omdat prijzen haar niet zoveel doet.

Ik heb twee paarden. De oudste (21) heeft een rustige instelling met op het oog veel will to please, dat is gewoon een braaf evenwichtig paard dat zijn best doet om aan je vraag te voldoen, ook al gaat het krakend. Met voerbeloning wordt zijn will to please plotseling vermenigvuldigd, hij wordt helemaal gek om maar aan je vraag te voldoen. Vanwege het lekkertje waar jij de toegang toe bezit. Niet vanwege zijn will to please.
De jongste (18) heeft een drukke geest en heeft op het oog weinig will to please, want protesteert heftig tegen alles wat anders is dan anders of wat voor hem een inconsequente vraag is. Maar is je taal logisch en begrijpelijk, zit je stil, is je bovenkamer okee en klopt je vraag, dan wordt het één ziel, een gedachte! Voertjes boeien hem dan niet eens; interactie wil hij, sparren, samenwerken! De deuren in het hoofd gaan wijdopen voor jou.

Will to please vind ik dus een karaktertrek, en karakter is iets wat niet door training te veranderen is. En dus toch wel een zinnige term.

Dat een paard je afweert met open kaken of zijn kont toekeert, hoeft niets over ontbrekende will-to-please-karaktertrek te zeggen. Het is gedrag. En gedrag is te vormen. Eerst maar eens achterhalen waarom dat gedrag er is.

Euhm ..... hoezo doe ik iets fout dan? Paarden die voer opeisen, dat zijn ook alleen de paarden/pony's met voernijd.
De paarden zonder voernijd kon ik prima mee clickeren met voer, die gingen niets opeisen. En dat terwijl ik het bij hun hetzelfde aanpakte als bij de paarden met voernijd. Dan ligt het mijns inziens toch aan de voernijd van de paarden. Het gaat dan wel om traditioneel gehouden paarden (stal, gerantsoeneerd voer, suikerrijk voer, enz).
Het clickeren zonder voedsel beloning bevalt mij goed, de paarden leren de truukjes net zo snel als mét voer, dus ik zie niet in wat er dan verkeerd aan is.
Daarnaast vind ik het handiger zo, clicker zit altijd in mijn jaszak, maar voer wil ik niet steeds in mijn zak hebben, ik kom veel bij paarden die op rantsoen staan, die ruiken het voer in mijn zak en worden daar vervelend van.
Misschien moeten jullie het eens een tijdje zelf proberen, kun je zien hoe gemotiveerd een paard kan worden zonder voer. De eerste paar keer zal het niet zo goed werken, zeker als ze gewend zijn om na de click altijd voer te krijgen, maar na een tijdje zijn ze dat vergeten en dan kun je lekker aan de gang.
Misschien kan ik wel zó lekker krabbelen, dat ze daarvan net zo gemotiveerd raken als van voer
Ik krabbel dan ook op hun allerlekkerste plekje!!

Talitha schreef op zondag 24 februari 2013, 16:51:


Hmmm, dat is bij Quib dan knap lastig. Die wordt het liefst gekrabbeld onder zijn staart

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ilma Meijer schreef op zondag 24 februari 2013, 19:45:



Liltje vindt kriebelen op binnenzijde achterbenen het einde, en dan het liefst zo hoog mogelijk.

je hebt altijd de bridge nog ! hoeft niet instant!
Myriam

Monique Meijer schreef op zondag 24 februari 2013, 20:09:


Herkenbaar! Ziet er nogal vreemd uit voor oplettende voorbijgangers (ahum), dus da's altijd oppassen geblazen...

Myriam schreef op zondag 24 februari 2013, 20:36:


Dat klopt maar de oefening gaat dan wel lang duren met al dat gedraai met dat achterwerk

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Dani62 schreef op zondag 24 februari 2013, 21:24:

Heb er hier ook zoeen staan die dat heerlijk vindt, een ruin, die dan in plashouding naast me komt staan, afwachten tot ik 'm ga krabben daarzo En dan zo'n genotssnuit erbij hahaha...

Tja, hier ook weer. de ontvanger bepaalt, de mijne houd helemaal niet van kriebeltjes, wordt ze kriegelig van, haha, een "good girl" doet het hier beter en een lekkertje is toch ook wel erg lekker, maar moet niet...
Groetjes Marlies

Vandaag ook weer. Ik kan niet poepscheppen of meneer legt eerst zijn hoofd op mijn rug en gaat even later op mijn rug kriebelen met zijn bovenlip. Zodra ik ook maar éven terugkrabbel op zijn borst komt hij gelijk in aktie en schuift hij zijn achterste voor mijn neus. Wanneer ik dan een eindje verder gewoon door ga met poepscheppen schuift hij er gewoon weer tussen
Hoezo opeisen, al gaat het hier dan niet om voer.
Ik moet het spel echt zélf stoppen anders blijft hij vrolijk doorgaan.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

jeukerigheid aan binnenzijde achterbenen kan te maken hebben met leverissues is mij ooit verteld (loopt precies de levermerediaan)

Mijn paard ook erg veel jeuk in die regio en idd bij het aaien/borstelen elke keer de achterkant onder mijn neus schuivend of als een hondje met achterbeen opzij staand. Ook wat kleine bultjes voelbaar.( Dit alles is na 3maanden weggetrokken na reinigingskuur en lever comp.)