e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:


Interessante vraag Egon
Mijn subcultuur is buiten rijden met mijn paard. Het zgn. recreatieve rijden. Recreatiefrijden, de verzamelnaam ( of zoals sommigen het zien: afvalbak ) voor dropouts uit andere discipline's.
Western opgeleid, dressuur, springen, draven maakt opeens allemaal niet meer uit, je rijdt recreatief.
Ik heb hier bewust voor gekozen.
Na westernlessen gevolgd te hebben, om redelijk in dat zadel te zitten, heb ik me afgewend van welke wedstrijdvorm dan ook. Persoonlijk vind ik nl. dat elke wijdstrijd ten koste gaat van je paard. Het geeft me de vrijheid om mijn paard zo uit te kleden als ik zelf wil en waarvan ik denk dat het zo prettig mogelijk is voor mijne maat.

Zolang (bijna) ieder kind nog in de paardenwereld opgevoed wordt in een omgeving waar deelname aan wedstrijdjes een onderdeel van is en zolang dit gaat vanuit waarden en omgangsvormen met het paard vanuit het grijze verleden is het buigen of barsten.
Je doet het volgens de voorschriften , of je doet niet mee!
En wat doe je dan als je van je moeder een kleine Ankie mag zijn?
Ik denk dat NH mensen altijd recreanten zullen blijven omdat er elk jaar weer golven jonge mensen voor het eerst in een manege op een paard gezet worden en ondergaan in de heersende cultuur.
Hoe bedoel je NH? Bijna iedereen , een enkele uitzondering daargelaten, houdt zich aan en voegt zich naar de voorschriften die een hogere macht oplegt. Of ik moet me knap vergissen.
Piet

jan seykens schreef op zaterdag, 30 april 2005, 21:58:


Volg je een gerichte training om haar hiervoor in conditie te krijgen Jan?
Piet

jan seykens schreef op maandag, 2 mei 2005, 1:38:


Ik vond mijn vraag wel degelijk binnen het kader van de vraag van Egon vallen. Het is nu eenmaal zo dat zo gauw je op een paard klimt je concessies van hem vraagt; hoe ver vind jij dat je hierin kunt gaan.
Als je dan vindt, dat je weinig of geen aanpassingen aan jezelf of je paard moet doen om een lange afstandswedstrijd te rijden en wanneer blijkt dat jouw training daaraan aangepast is door veel te bewegen met je paard geef je een duidelijk antwoord aan Egon.
Mijn persoonlijke mening? "Ieder paard zal zo'n leven hebben!"
Maar daar gaat het hier nu niet om.
De vraag was veel meer: vind je dat je voor je sport (welke paardensport dan ook) dingen moet doen of laten die je eigenlijk veel liever anders of niet zou doen.
Piet

jo schreef op maandag, 2 mei 2005, 15:53:

Iemand schrijft boeken, maakt videao's over communiceren en problemen oplossen met paarden en jij bent dan verbaasd dat zo iemand uiteindelijk bij clikkeren belandt?

Het is een weg die over heel de wereld door trainers van alle soorten dieren als de beste wordt gepredikt, waarom kunnen mensen met paarden die niet of met zoveel achterdocht en tegenzin (tot ze eenmaal het kwartje bij hun paard hebben zien vallen) gaan?
De band met je paard wordt zo duidelijk en voor mensen die het clikkeren niet kennen, zo ongekend groot, dat wanneer ik met mijn paard bezig ben en een ander zou, in mijn geval YES roepen, hij misschien wel even ging kijken of er niets "van de kar voor hem zou vallen" maar gewoon weer bij me terug zou komen als dat niet het geval was. Veruit het slimste lijkt me om een ander korte, duidelijk woord als bridge te gebruiken als er andere mensen vlak bij je werken. Click zeggen lijkt me dat niet echt.
Ik vind het trouwens toch een beetje raar om met meerdere paarden tegelijk te werken. Je leert zeker zoveel van het bestuderen van anderen die aan het werk zijn. Timing, concentratie, de reacties van een paard, de reacties van de trainer zijn veel beter te zien op een paar meter afstand en daar leer je veel meer van dan een beetje voor jezelf lopen klooien .

Ik denk inderdaad dat voor hoefsmid leren veel langer duurt. Je moet leren smeden branden enz. Maar wie wil er nog hoefsmid worden?

Te pas en te onpas.......
Tja, ik denk dat men toch aangeleerd wordt om voor bepaalde dingen te clikken? Ik neem toch aan dat de functie van de bridge is uitgelegd? Dat er eerst getarged wordt en dan beleefdheid geleerd?
Wat hebben jullie gedaan dan? Is dat een cursus van 1 keertje?
Is het totaal van de clikkertraining 3 keer?
Piet

Zo, een poosje wat minder geschreven en wat meer met de core busines bezig geweest Dwz. rijden met Don en oefenen met Shiny.
Vaak ook gezamenlijk door Shiny mee te nemen als handpaard.
Langs en over de Dutch Mountains.
Omdat je dan beneden de boomgrens blijft is het onder hoge populieren aangenaam banjeren door het opgeschoten gras.
Nu komt ook hier het voordeel van het Libra touwhoofdstel naar voren, ik hoef geen halster of leidtouw meer mee te nemen.
Dankzij een simpele maar ingenieuze knoop is van het hoofdstel een halster met leidtouw te maken.
Dus even rusten? Hoofd omlaag en eten zonder een bit wat lastig in je mond zit!
Het sturen van Shiny gaat steeds beter.
Zo nu en dan gaat hij op het commando "stap" ook inderdaad vooruit (moeten we dus nog wat aan werken :) en kan ik hem met 2 teidtouwen over zijn rug keurig links en rechts sturen.
Stoppen en achteruit is altijd zonder probleem gegaan.
Gistermiddag een klein plastic zakje geintroduceerd.
Door hem eerst met de neus te laten targetten en steeds een beetje verder te vragen ( dus hem het zakje aan te laten raken met zijn hoofd, hals schoft en rug, niet andersom) kon ik dat op zijn rug leggen en hem er uiteindelijk overal, ook aan zijn achterbenen (!), mee aanraken. Daarna met een grote krakende en opwaaiende zak hetzelfde gedaan. Hoewel je dan een enorm gespannen paard ziet lag op een gegeven moment ook deze grote zak op zijn rug en kon ik het plastic laten kraken en er eens op tikken enz. Toen weer een stapje verder door met een wasknijper de zak aan de leidsels vast te maken met een pluk manen van voor de schoft erbij zodat het niet verschoof en met hem los door de bak gaan lopen en draven.
Het ging gewoon goed. Dus ik denk dat ik weer een stapje verder ben met hem over zijn angst voor dingen op zijn rug heen te helpen.....
Maar nu weer een poosje pas op de plaats en hetzelfde oefenen totdat hij de zak gewoon gaat vinden.
Moeilijk hoor, een paard met een trauma. Een stap te snel en het is paniek.
Piet

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Ja, als je gaat clikkeren met haar ga je haar automatisch anders aanpakken dan de rest. Mijn doel zou zijn om haar enorm goed en licht naar je hulpen te laten luisteren. En om haar absoluut te wennen aan alle lawaai die ze onderweg tegen zou kunnen komen. Je hebt niet geschreven welke soort het is, of er op gereden wordt, of ze verkeersmak is enz. enz.
Om te leren clikkeren is er een clikkeraarsbijeenkomst op 18 juni in het zuiden waar je enorm veel kunt leren, je kunt het boek van Inge Teblick bestellen waar je heel wat uit kunt halen en je kunt op haar forum vragen stellen.
Het lijkt mij zeer goed mogelijk om met wat aanpassingen met je paard te clikkeren, bv tesamen met de methode van Bill Dorrance.
Even studeren dus :)
Piet

jan seykens schreef op woensdag, 4 mei 2005, 10:14:


Hoi, ja natuurlijk kan Shiny naar mijn hand targetten, dat is het eerste wat ik hem geleerd heb.
Maar in dit geval is het anders. ik heb hem geleerd om niet alleen met zijn mond naar mijn hand toe te komen maar ook met zijn schouders, heupen en achterwerk. Kijk even in "Grondwerk met paarden" vanaf bladzijde 257. Daar zie je dat Shiny beloond wordt voor elk klein stapje dat hij verder komt, maar door mijn bridge een fractie uit te stellen "gedwongen" wordt steeds een ietsje meer te proberen.
Succes en geduld gewenst :)
Piet

jans schreef op woensdag, 4 mei 2005, 10:06:


Wat wegzakken ook goed tegengaat is het zgn anti-worteldoek neerleggen en daar de verharding bovenop. Ook laat dit vocht door.
Piet

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 12:34:


Ik raak gauw allergisch van vriendinnen die zeggen dat jouw paard iets niet goed genoeg kan.
Ik associeer dat altijd met "ik zal het je wel eens eventjes laten zien"
Trek je eigen plan en ga lekker samen met je pony leren wat je vindt dat jouw pony moet kunnen.
Op de site die Egon gemaakt heeft staat een aantal redenen om geen bit te gebruiken.
bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html
Er zijn er nog heel wat te bedenken.
Maar voor mij is die ene reden genoeg en die luidt:
Je hebt geen bit nodig, dus waarom zou je?
En ben je het daar niet mee eens? Waarom niet?

Het aanbod van Inge is grandioos. Als je werkelijk iets wilt leren zou ik reageren op haar aanbod!
Piet

e m kraak schreef op woensdag, 4 mei 2005, 15:29:


Het zou zo gemakkelijk zijn en een paar rondes heen en weer schrijven schelen, als er een soort van invulbericht zou zijn waar basisgegevens op beantwoord kunnen worden, zodat we mensen met een wezenlijke vraag, zoals bovenstaande,gerichter antwoord kunnen geven.
Hoe oud/ welk geslacht/ welk ras/ weidegang /ijzers /voer/ alleen of met meer in de wei/ hoe lang heb je hem al/ enz enz.
Misschien dat Frans iets in elkaar kan vlooien?
Piet

annegreet groeneveld schreef op donderdag, 5 mei 2005, 18:01:


Ik weet niet welk bridle je hebt, er zijn er nog al wat. Ik rijd sinds een poosje met het libra RB, het touwhoofdstel dat door Egon ontworpen is en dat bevalt prima.
bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html
Don liep er mee als of hij nooit anders gedaan had.
Maar liever horen we, denk ik , jouw ervaringen, Welk merk is het en wat vind je ervan?
Piet