Sandra van Bommel schreef op dinsdag 9 april 2013, 10:10:


helemaal eens, we hebben de pony en/of de Xrays niet gezien


inderdaad, elk dier heeft evenveel recht op een goed leven, maar ik zie niet in waarom het inslapen van een oude pony die lijdt door HB en waarvan het hoefbeen aangetast is zo vreselijk te betreuren zou zijn. Elke dag worden gezonde dieren afgemaakt voor ons bordje vlees.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 9 april 2013, 10:10:


Vergis je niet:
Er worden dagelijks vele prachtige, gezonde, jonge paarden geslacht hoor!

Maar als je principieel geen paardenvlees wilt eten, dan heb je gelijk...

Ik eet inderdaad geen vlees, drink geen melk, eet geen kaas enz enz. Kortom ik eet niets wat met een dier te maken heeft.
Dat is wel weer een andere discussie denk ik, maar ik heb ook moeite met de dubbele moraal, een paard redden, maar wel aan je stukje vlees zitten 's avonds. En dat komt van een dier die niet ziek of oud was.

gr. jean

Moniek wat jammer dat het zo loopt, maar je kunt er verder ook niks aan doen, het is het paard van een ander. Het is soms heel moeilijk als de eigenaren andere ideeën hebben dan jij, maar als ze niet willen open staan voor jouw ideeën, dan kun je niets anders dan dat respecteren en je erbij neerleggen.
Jij hebt je best gedaan in ieder geval. Ik wens je veel sterkte!

Ja veeartsen en dierenartsen zijn ook maar mensen, die kunnen fouten maken of last krijgen van tunnelvisie. Ik leg me er niet bij neer als ze zeggen dat er niks aan te doen is. Als ik dat wel had gedaan was mijn 13 jarige hond er al niet meer geweest wegens zware dementie. Volgens da niets aan te doen, beest is oud, aflopende zaak. Ik geloofde dat niet, lange zoektocht op internet, vind speciaal voer, wat ik nu via mijn da bestel (hij had er nog nooit van gehoord!), binnen 2 weken hond opgeknapt, lijkt wel jaren jonger, geestelijk bijna normaal geworden. Da verbaasd!! Hij wist niet dat dit kon.
Als ik niet zelf op zoek was geweest, hadden we (onnodig) een hond minder gehad. Ik ben blij dat ik stronteigenwijs ben!!

Talitha schreef op dinsdag 9 april 2013, 14:05:

Interessant. Ik neem aan dat die hond barf of kvv kreeg (aangezien je in de business zit)? en welk speciaal voer deed 'm de truc dan? Mag ook per mail hoor.

ik vind dat eigenlijk ook wel interessant om te horen... vooral mbt het bestanddeel.

Bedankt voor de vele meelevende reacties.

Het paard is nu waarschijnlijk dood, ik hoor er niets meer van, waarschijnlijk omdat ik op het laatst, toen ik dacht dat niets anders nog zou helpen, nogal fel geweest ben.

Na de fokker was ik de eerste eigenaar.Bij mij is er een korte episode van lichte bevangenheid geweest. Door omstandigheden is ze na een jaar of 5 bij de 2de eigenaar belandt. Ook daar een periode van hoefbevangenheid, maar met een goede behandeling, bekapping en voeding jarenlang geen problemen meer.
Omdat ook bij deze eigenaar de prive-omstandigheden drastisch veranderden ging ze naar een derde eigenaar. Dit ging met duidelijke adviezen over hoe dit dier bekapt, gevoerd en gehouden moest worden en met de duidelijke mededeling dat ze ten alle tijde mij konden raadplegen, zoals de 2de eigenaar ook gedaan had.

Midden vorige week hoorde ik dus van iemand anders tussen neus en lippen door dat het paard op ijzers met zooltjes stond en erg ziek was. Nog een dag later bleek via dezelfde persoon het einde nabij en heb ik dit topic geopend.
Ook bleek, toen de 3de eigenaar eindelijk mij op de hoogte bracht, dat er al vanaf september problemen waren. Hoewel ik regelmatig contact had met een buurtgenoot van deze mensen en ook regelmatig vroeg hoe het met het paard ging, werd er gezegd dat het goed ging.
Dit is dus willens en wetens voor mij verborgen gehouden. En dat terwijl ik wel degelijk had kunnen helpen als ik er eerder bij geweest was, daar ben ik zeker van.

En ook nu was er nog een kleine kans.
Het schrijnende van dit moment is dat de mensen zich niet op de hoogte hebben willen stellen van mogelijkheden, terwijl ze zowel van mij als van de tweede eigenaar te horen hebben gekregen dat die er zijn. Nee, want ze hadden alle vertrouwen in hun dierenarts. En niet in mensen die dit paard jarenlang gezond gehouden hebben. Ze waren niet bereid om zelf kennis te vergaren.
Ze hadden wel goede bedoelingen en hebben er best nog wat geld aan gespendeerd (ijzers met zooltjes zijn ook niet goedkoop en foto's ook niet?

Maar alleen goede bedoelingen helpen een paard niet, wel openheid en de bereidheid om te leren. Spijtig genoeg was dit niet voorhanden.

Arm paard!

Ik dank jullie hartelijk voor jullie reacties.

Moniek