Hoi,
Ik heb sinds kort een pony ze is blind ze is dat al vanaf veulen. Nu wil ik haar graag bitloos gaan berijden. En clickeren leek me wel een goed idee. Ik weet eigenlijk niet hoe ik het allemaal aan moet pakken. Nu wandel ik veel met haar aan de teugel (dus naast haar) om haar een beetje te leren kennen. En een boomloos zadel lijkt me beter voor haar omdat je dan betere hulpen kan geven denk ik? Heeft iemand wat tips voor mij? Ze staat nu op de wei samen met andere paarden en dat gaat prima, om de wei heen staat schrikdraad en ze loopt er niet tegen aan. Uit mijn eigen omgeving krijg ik vooral kritiek omdat ze niet begrijpen dat ik een blind paardje heb gekocht. Ze is 7 jaar dus nog heel jong ze heeft een heel leven voor zich en ik wil haar graag een kans geven, maar ik denk dat wat hulp niet verkeerd is.
Voor de rest heb ik nog een tinkerveulen en een welsh pony,en dat gaat goed samen. Moet ik haar nou anders aan pakken dan de rest?
Thea

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Ja, als je gaat clikkeren met haar ga je haar automatisch anders aanpakken dan de rest. Mijn doel zou zijn om haar enorm goed en licht naar je hulpen te laten luisteren. En om haar absoluut te wennen aan alle lawaai die ze onderweg tegen zou kunnen komen. Je hebt niet geschreven welke soort het is, of er op gereden wordt, of ze verkeersmak is enz. enz.
Om te leren clikkeren is er een clikkeraarsbijeenkomst op 18 juni in het zuiden waar je enorm veel kunt leren, je kunt het boek van Inge Teblick bestellen waar je heel wat uit kunt halen en je kunt op haar forum vragen stellen.
Het lijkt mij zeer goed mogelijk om met wat aanpassingen met je paard te clikkeren, bv tesamen met de methode van Bill Dorrance.
Even studeren dus :)
Piet

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Waar mensen zich al mee bemoeien! Nix van aan trekken hoor! Jouw pony moet helemaal op haar gehoor, reuk en gevoel af gaan. Daar moet je dus je 'gesprekken' met je pony mee aangaan. Dus commando's met de stem en wijken voor druk... En als iemand haar wil aanhalen: zorgen dat ze haar eerst aan zich laten ruiken... Netjes voorstellen dus. En knip asjeblieft niet al haar tastharen van haar lijf, wat je veel mensen ziet doen omdat ze dat lelijk vinden! Ze heeft ze hard nodig. Naast clickeren kun je ook het 1 en ander van Parelli gebruiken. (Ik gebruik ook als basis Parelli )

Hallo Thea,

dé techniek bij uitstek voor jouw blinde pony is de intermediate bridge. Dat is een constant maar varierend geluid waarbij je haar als het ware begeleidt. Ze leert het geluid volgen zolang ze het hoort, en als het geluid stopt weet ze dat ze de verkeerde kant opgaat. Je kan het in het begin combineren met eenvoudige targetoefeningen maar daarna kan ze ook leren om "blind" het geluid te volgen, gewoon tot het stopt, waarna de eigenlijke bridge ("click" of een kort woordje) volgt om te zeggen "je bent aangekomen", en de beloning. Op die manier moet je niet voortdurend in aanraking met haar staan (omdat indirecte druk geen optie is) maar kan je haar ook perfect van op afstand begeleiden (op deze manier worden bijvoorbeeld dolfijnen kilometers ver in de zee gestuurd naar walvissen en duikboten).
Het is niet vanzelfsprekend om die "ib" door middel van email te beschrijven (een poging daartoe op m'n site op bridge.html" target=_blank>http://www.cremebrulee.be/inge/artikels/intermediatebridge.html ), dus ik zou me bij Piet willen aansluiten: neem even de moeite om naar de clickruiterbijeenkomst te gaan op 18 juni (die zal bij Piet of bij mij doorgaan). Ik laat het je héél graag zien. Ik weet niet of het mogelijk is je pony mee te brengen? Of desnoods - waar woon je, ik kom gewoon naar je toe (hoeft niet op de lijst als je je woonplaats publiek niet kwijtwil, dan mail je me maar privé op inge@cremebrulee.be en nee, voor jouw pony hoeft dat niks te kosten)?

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Piet schreef op woensdag, 4 mei 2005, 8:08:


De pony is een new forest en ze is wel bereden de vorige eigenaar zei dat ze M dressuur gedaan heeft, maar volgends een vriendin van mij reageerd ze niet goed genoeg op de hulpen, dus mischien heeft ze het wel ooit gehad maar kan ze het nu niet meer.
Ik heb met haar langs de weg gewandeld en ze is heel rustig.
ik ga zeker het boek van Inge lezen. Maar is het geen probleem om het bitloos te doen? want dat zou ik graag willen doen.
Thea

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 12:34:


Ik raak gauw allergisch van vriendinnen die zeggen dat jouw paard iets niet goed genoeg kan.
Ik associeer dat altijd met "ik zal het je wel eens eventjes laten zien"
Trek je eigen plan en ga lekker samen met je pony leren wat je vindt dat jouw pony moet kunnen.
Op de site die Egon gemaakt heeft staat een aantal redenen om geen bit te gebruiken.
bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html
Er zijn er nog heel wat te bedenken.
Maar voor mij is die ene reden genoeg en die luidt:
Je hebt geen bit nodig, dus waarom zou je?
En ben je het daar niet mee eens? Waarom niet?

Het aanbod van Inge is grandioos. Als je werkelijk iets wilt leren zou ik reageren op haar aanbod!
Piet

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Ik vraag me af of ze wel echt 100% blind is, en wat voor "soort" blind dan en hoe komt dat?
Dat ze het stroomraster vermijdt kan nog komen doordat ze de spanning op afstand al waarneemt, maar sociaalinteractie met soortgenoten vraagt toch al gauw om een zekere mate van zichtwaarneming.

Hoe kunnen we nu vertellen of je haar anders aan moet pakken dan de anderen, zolang we niet weten wat je met de anderen al dan niet doet?
"Klikker"technieken en bitloos lijken me voor allen goede ideeën.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op woensdag, 4 mei 2005, 15:29:


Het zou zo gemakkelijk zijn en een paar rondes heen en weer schrijven schelen, als er een soort van invulbericht zou zijn waar basisgegevens op beantwoord kunnen worden, zodat we mensen met een wezenlijke vraag, zoals bovenstaande,gerichter antwoord kunnen geven.
Hoe oud/ welk geslacht/ welk ras/ weidegang /ijzers /voer/ alleen of met meer in de wei/ hoe lang heb je hem al/ enz enz.
Misschien dat Frans iets in elkaar kan vlooien?
Piet

Piet schreef op woensdag, 4 mei 2005, 15:53:


Ja, goed idee. Neem ik mee. Alleen nog even erg druk op dit moment.

Groeten,
Frans

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Dag Thea

Ik denk dat je van deze pony nog heel veel kunt leren.
Eerst aan elkaar wennen en met elkaar bezig zijn.
Daarna, waarom niet bitloos rijden met een boomloos zadel.
gr.
Els

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 12:34:


Hoi, ik ben blij dat de pony een goed tehuis gekregen heeft, ik heb namelijk vrijdag haar vriendinnetje opgehaald en vond het heel erg dat ik de blinde pony daar moest achterlaten. Volgens die vrouw deed ze haar neus op de kont van de shetlander en liep ze er zo achteraan. (maar ja, zo ver konden ze daar niet komen dus zal wel meevallen).
Ze wist als eerste meteen op te merken dat ik wat eetbaars in m'n zak had, haar andere zintuigen zullen beter ontwikkeld zijn dan van paardjes die gewoon kunnen zien.

In ieder geval veel plezier met haar, ik vond het een mooie en lieve pony.

Edith

e m kraak schreef op woensdag, 4 mei 2005, 15:29:


Ik heb een tijdje nagedacht of ik hier op kan reageren omdat ik zelf volgens de WHO (World Health Organisation) onder blind val. Zicht is minder dan 80 %. Of ik als zoogdier met een ander soort zoogdier vergeleken kan worden dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat in mijn eigen "veilige" omgeving niemand iets merkt aan me, daar heb ik allerlei handigheidjes voor ontwikkeld. Zet me in een vreemde omgeving en ik ben de weg kwijt. Ik kan me zo voorstellen dat dat voor de ponnie ook geldt. Ik ga er zelf vanuit dat paarden ruiken wanneer er stroom op de draad staat, zodra we hier het stroom eraf hebben gaan ze er onderdoor om daar de sprietjes gras te vinden. Zelf zou ik voor de ponnie beginnen met veiligheid, een omgeving die hij blindelings leert kennen, daar heb je geen bit voor nodig, een bit geeft denk ik ruis, zeker in deze situatie. Een geleidepaard waar hij op vertrouwd en achter aan kan luisteren is een goeie, of jij als 2 bener moet de begeleider zijn. Kijk en luister naar je ponnie, als het eng wordt en onveilig moet je stoppen, terug naar de veiligheid. Voor jezelf weet ik wel handigheidjes om je te leren verplaatsen in geluid. Begin maar eens als het wat waait een hoek om te lopen. Doe het daarna eens met je ogen dicht, dan hoor je de hoek. Met je ogen open hoor je de hoek dus niet. Zo zijn er meer truukjes. Probeer te ontdekken of het paard verschil tussen licht en donker ziet. Probeer eens wat te doen als het echt donker is, en probeer eens wat te doen tegen het zonlicht in, probeer daar je weg in te vinden en in te schatten wat ie wel of niet kan zien. Ga voor veilig, ten eerste voor de ponnie, ten tweede voor je zelf. Een blinde ponnie is afhankelijk van je.

Sterkte en heel veel succes, en mocht ik je ergens mee kunnen helpen met wat vragen dan mag je me wel mailen.

Groeten Esther,