Preston schreef :
>
> Mijn merrie grijpt af en toe ook een ander paard als ze niet snel genoeg
> weg zijn. Dit resulteert soms in een lelijke bijtplek bij het andere
> paard. Ook heeft ze Preston soms nog te pakken, maar zolang er voldoende
> ruimte is, moet hij maar zorgen dat hij vertrokken is op het moment dat ze
> het aangeeft. Er zijn bij ons ook mensen op stal die hun paard niet bij
> Vera in het land willen. Ik kan dat wel begrijpen, maar er gebeurt
> eigenlijk niets ernstigs (mits er voldoende ruimte is). En nu ze geen
> ijzers meer heeft durft een ander misschien wel weer. Alhoewel ze bijna
> nooit slaat. Een beetje vechten, bespringen, stoeien past toch eigenlijk
> wel in de "Paard Natuurlijk" gedachte of begrijp ik het nu verkeerd?
>
Ik zie dat toch heel anders, eerlijkgezegd. In een kudde hoort rust en veiligheid te zijn.
Want ook de lageren in rangorde hebben rust en eetplekken nodig. Paarden die dmv agressie (vechten, bijten, in een hoek drijven, trappen) zijn geen goede leiders.
Stoeien, prima, zoals jonge ruinen/hengsten onder elkaar. En eens een kuddelid op z'n plaats zetten daar heb ik geen moeite mee maar meer mag dat niet zijn. Bijtplekken kun je tot op zekere hoogte tolereren (ligt aan de situatie waarin het gebeurt) maar ik persoonlijk verwijder raddraaiers en onruststokers uit de groep of ik deel de groep zo in dat raddraaiers door de faire paarden op hun plek gezet en gehouden worden. Een paar dat geregeld bijt is in mijn ogen zelf onrustig dus daar moet je iets mee.
Het dekken van zo'n jonge merrie vind ik niet heel erg 'natuurlijk'. De ouderen laten de jongeren gewoonweg met rust maar als er niks anders te sexen valt zou het best kunnen dat ze genoegen nemen met een twee jarige. Ik vind dat je gelijk hebt bij het oppassen voor haar rug. Sommige ruinen zijn zo verstoord in hun dekgedrag of sommige merries blíjven zich maar aanbieden, die mag je best een beetje tegen henzelf beschermen als het te gortig wordt. Ik heb wel rugpijn gezien bij een gastmerrie en een gastruin die altijd in afzondering gestaan hadden, hier nu in training waren en nu van geen ophouden meer wisten. Ik kan dat geen natuurlijk gedrag noemen. In de natuur wordt er ook niet maar lukraak gesext. Er zijn voorkeuren en het is een heel spel. Sterker nog; niet elke hengst/ruin mag zo maar op een merrie springen. Zodra Noortjes hengstigheid ophoudt zal het wel rustiger worden. Maarja, da's dan maar voor een paar weken dus het is wellicht toch aan te raden na te gaan denken voor een oplossing op de lange termijn.
sorry van de rommelige mail, ik had hem beter moeten controleren voor ik op verzenden drukte