Hallo allemaal.

Radja heeft haar 1e hoefzweertje gehad, en overwonnen.
Ze heeft een dag bijna niet, en 4 dagen heel moeilijk gelopen.
Ik vond het heel erg fijn dat ik de bekapper elke dag mocht bellen.
Je weet dat het kan gebeuren; je weet dat het zelfs goed is als er na het op gang brengen van een goede bloedcirculatie snel reactie komt, maar het is toch evengoed zwaar kl.... als je je paard zo ziet strompelen.
Radja zelf is nu weer een toonbeeld van blakende gezondheid.

Ik kan op dit moment niet zo heel veel met haar doen, omdat ik ook druk bezig ben met alles te regelen voor haar komst.

Eigenlijk was het plan om haar afgelopen weekend bij mij te zetten.

Het weer en haar weidegenoten zaten echter niet helemaal mee. Onrust ten top. Nu is de rust weer terug in de wei, maar ik wacht toch liever tot volgend weekend. Dan komt de achterbuurman zijn schapen weer even terug halen en kan Radja rustiger wennen.

Gelukkig staat ze wel zoveel mogelijk op de weide nu. Het heeft me wel wat brute overtuigingskracht (helaas) gekost om mijn manegehoudster te vertellen dat dit voor haar het beste is nu.

Ik kan haar wel snappen. Ze denkt écht dat ik compleet gek geworden ben omdat alles wat ik doe volledig indruist tegen alles wat zij geleerd heeft. De enige manier van overtuigen komt toch straks pas, als Radja blij gezond en gelukkig met haar nieuwe manier van leven wordt.

Ik kan bijna niet meer wachten, maar moet toch nóg een weekje ongeduldig zijn.

Groetjes en voor degene die nog twijfelt over natuurlijk bekappen: Zorg dat je sterk in je eigen schoenen staat maar doen! Ik zie in de ogen van mijn paardje haar levenslust groeien mét de dag!! Heel haar vroegere gelatenheid is aan het verdwijnen.

Groetjes Nel.