Piet schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 1:28:


kleine toevoeging: De beste olie is in haar geval marjolein olie en dat vermengd met jojoba olie
dat werkt nl. ook meteen bij problemen zoals hormonale dingen bij ontregelde hengstigheid
dan 1,5 ml marjolein op 50 ml jojoba
1,5 ml is ongeveer 30 druppels
werkt goed tegen onrustgevoelens

jose verwaard schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 11:38:


Voor zover ik weet is copd een ziekte aan de luchwegen, dus vraag ik me af waarom je paard op zaagsel staat? Zaagsel stuift ook en voor de voeten van je paard is het uitstekend om op een harde ondergrond te kunnen staan. Maar waarom niet altijd in de wei?
Iemand die alles afweet van olien is http://home.wanadoo.nl/praktijkparcival/
Daar zou ik contact mee opnemen als je hulp zoekt.
Piet

Nick Altena schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 18:22:


Zoals 99% van de meelezers inclusief ikke.
Zal ik het nog eens uitleggen.
Waar gaat het om Nick?
Het gaat om het feit dat je kunt rijden zonder je paard een brok staal in zijn mond te leggen.
Een brok staal die zelfs zonder dat je er aan trekt altijd in de weg hangt en lastig is voor een paard.
Nu is er iets bedacht dat als halster kan werken, als halster en leidtouw en als hoofdstel waar heel gemakkelijk alvast de teugels aan vast zitten.
Met als resultaat dat het bij mijn paard zo gevoelig werkt dat wanneer je niet met onbeweeglijke handen en losse teugel rijdt het paard als een dronkenman over straat zwalkt.
Om hem te sturen heb ik geen kracht nodig en het is toch zo, ik geloof zoals Pien ergens schreef, dat met een los teugeltje rijden ons ultieme doel is.
Druk op de teugels is dus niet aan de orde.

Vandaar dat ik om bovenstaande voordelen met de libra rijd. Zal ik me druk maken hoeveel druk je op het touw kan zetten?
Waarom? Mijn doel is bereikt!
Een alles- in - een ding rond zijn hoofd waarmee ik minimaal lastige aanwijzingen geef en waarmee ik het ijzerwerk thuis kan laten.
Wat snap je nou niet :)*
Piet

petra1984 schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 19:20:


Dit is een te groot probleem om dit even hier in dit stukje tekst op te lossen.
Wel enkele adviezen:
Vergeet rare dingen als tong vast houden, vergeet vooral een hengstenbit.
Jouw paard heeft op de een of andere manier een trauma voor schrikdraad opgelopen. Elke keer als ze daar in de buurt komt en jij gaat met haar vechten om ze er toch langs te lopen zal ze meer en meer bevestigd worden dat het daar niet pluis is en harder terug gaan vechten.
Vergelijk het maar met een springpaard, je paard wil niet graag over een bepaald obstakel springen. Om haar te dwingen geef je haar voor het springding een tik. In plaats van er over te springen zal ze binnen de korste keren er niet eens meer in de buurt willen komen.
Dit is met vechten nooit op te lossen. Het is alleen maar op te lossen door het enige toe te passen waarmee we kunnen winnen van een paard en dat is met geduld.
Ik zou zo snel mogelijk mijn paard weer terug brengen naar waar het vandaan kwam, liever nog een wei met een schuilstal zoeken.
En dan gaan leren. Leren hoe je de band met je paard verbetert, Onderzoek eens of Parelli iets is voor je, kijk eens of de methode van Inge Teblick ( ff googlen) je kan helpen. Kijk eens waar ze demo's geeft.
Lees "True horsemanship through Feel" ( staat hier op de boekenlijst) en "grondwerk met paarden" van Inge.
Een paard martelen is nooit een oplossing.
Piet

Esther schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 15:20:


Of het nu nog helemaal relevant is geloof ik niet, maar ik heb nog een opmerking over het "respect" en het gezien worden als de leidende hengst en merrie door je paard.
We hebben het altijd over, wanneer wij met een paard werken, we gezien moeten worden als leidende merrie en hengst (volgens Hempfling zelfs deze 2 gedaanten in een) En we blijven ons dan afvragen of we wel de juiste paardentaal spreken.
Ik denk dat er iets over het hoofd wordt gezien.
Wij zijn geen alpha merrie of de kudde beschermende hengst, we zijn de vervanger van deze merrie en hengst.
Zo ook met de communicatie.
Wij spreken een vervangende taal, en als we ons best doen, misschien een heel klein stukje de paardenrichting op.
Het paard leert onze taal, waarbij we het hem zo makkelijk mogelijk proberen te maken door met ons lichaam ondersteunende gebaren te maken.
Als we met een paard vriendschappelijk willen omgaan, dan is het op basis van respecteren dat we anders zijn.

M.a.w. We zijn vriendjes omdat mijn vriend mijn anders zijn accepteert en respecteert en ik het zijne.
Piet

Spirithorses schreef op donderdag, 12 mei 2005, 0:20:


De paarden van de mensen die niks bijvoeren likken aan een steen in de wei Pien! :)

jose verwaard schreef op woensdag, 11 mei 2005, 22:42:


Ik begrijp die redenering niet. Hij mag 2 uur per dag gras eten maar je voert hem wel hooi bij? Voer je hem nog meer bij?
Als hij te dik wordt van gras, dan liet ik hem zolang in de wei lopen dat hij genoeg had zonder dik te worden en gaf zeker geen hooi bij.
Goed gedroogd hooi is evenwel niet beschimmeld en een schimmel is niet weg als je het nat maakt. Maar ok, als de dierenarts dat zegt...... of zeg jij dat?
Fijn stof daarentegen schijnt per jaar 18000 mensen in Nederland eerder te doen overlijden. Allemaal mensen met longproblemen.
Het lijkt mij vrij logisch dat dit bij dieren net zo inwerkt op de longen.
Je hebt mijn vraag nog niet beantwoord waarom je zaagsel of hennep of stro , of weet ik wat, in de stal hebt.?
Piet