Idunn schreef op woensdag, 11 mei 2005, 11:41:


In de krul lopen is iets wat het paard op een gegeven moment - vanuit ontspanning - vanzelf gaat/kan gaan doen. Kijk naar western rijden en klassieke dressuur (losse teugels, dus je trekt het paard niet in de krul).
In de krul trekken brengt spanning teweeg, dat kan niet anders. Het is een natte aap dat een paard daardoor ontspant en z'n rugspieren loslaat.
En je hebt gelijk dat in dit verhaal het gebruik van de buikspieren (nog) ontbreekt en dat juist ook dit belangrijk is. Buikspiergebruik is wat het paard vanzelf gaat doen wanneer hij goed voorwaarts is, goed ondertreedt, zich van voren gaat oprichten en nageeflijkheid geeft.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

,

Peet schreef op woensdag, 11 mei 2005, 9:50:


Ik had het anders moeten uitdrukken: rugproblemen als gevolg van te weinig gymnasticering. Rugproblemen door een slecht passend zadel kun je niet weggymnasticeren.


Helemaal mee eens. Alleen over de manier waarop je dat bereikt verschillen we wellicht iets van mening. Onze paarden galoperen uitzichzelf vaak met hun neus aan de grond. En we doen helemaal niets aan gymnasticeren. Wat we wel doen is vrij veel tijd investeren in de acceptatie van de ruiter door het paard. De meeste paarden worden ingereden waarbij de ruiter ineens op de rug van het paard zit waarmee hij het helemaal niet eens is, en dús de rug wegdrukt. Onze paarden doen dat niet. Verder zitten we niet voortdurend aan het paard te plukken met allerlei hulpen. Ik denk dat iedere hulp de ontspanning tegenwerkt. En last-but-not-least krijgen onze paarden 24/7 beweging en gymnasticeren zichzelf.


"Gelegenheid geven om zich te ontspannen"? Dat is nou net wat wij hierboven hebben beschreven maar wat je ons inziens het best bereikt door inderdaad gelegenheid te geven en geen bepaalde houdingen te eisen.

Ook ik heb een seizoen lang lessen genomen van een tamelijk bekend iemand teneinde mijn paard te gymnasticeren. Hij werd iets soepeler ja, maar de ontspanning die ik voorheen automatisch kreeg werd steeds minder, en het effect van die gymnasticering, met maandenlang oefeningen doen, was verdwenen toen ik door omstandigheden een keer een maandje niets meer deed.
Uiteindelijk de conclusie gedaan dat als mijn paard ontspannen is, regelmatig met zijn neus over de grond draaft/galopeert, genoeg beweging krijgt, dat dan eigenlijk dat gymnasticeren niet nodig is. (slecht is het natuurlijk ook niet, en als gymnasticeren een doel op zich wordt omdat je het leuk vind om te doen is daar ook niets mis mee).

Vooralsnog gaat het met de ruggen van mijn paarden prima.

Groeten,
Frans

effe wat knippen hoor


Helemaal mee eens, zie mijn vorige bericht (24203).


Ontspanning is voor mij het allerbelangrijkste. En het laatste stukje ontspanning waar ik naar op zoek was, heb ik nu gevonden in het bitloos hoofdstel!
Zo, twee vliegen (onderwerpen) in één klap.


Hartstikke fijn!

groet, Petra
www.jovarna.tk

Frans Veldman schreef op woensdag, 11 mei 2005, 12:44:

Zoals in de topic-opener gesteld; een paard zal uit zichzelf nooit díe gymnasticering doen die net dat beetje extra geeft. In de wei zijn ook die van ons, onder leiding van pielemans, heerlijk bezig maar..... níet met het 'voorbereiden' voor mijn gat op hun rug. Helaas is ons gewicht op de paardenrug voor de constructie daarvan een onnatuurlijke belasting en is een natuurlijke paarderug daardoor vaak overbelast.
Alleen niet paardrijden is 'rug-natuurlijk'.

De verwarring rond gymnasticeren en/of in de krul en/of verzamelen en/of spanning c.q. ontspanning is tekenend voor hoezeer het plaatje van de FEI-dressuur de beeldvorming beïnvloed: veramelen doet een paard van achteren en gymnasticeren maakt dat ONDER ANDERE mogelijk en dán nog mét het laten ontdekken van die andere gewichtsverdeling met meer gewicht naar de achterhand toe. Zonder spanning.


Perfect natuurlijk. Indien correct. Helaas is deze uitspraak vergelijkbaar met het argument van endurance-liefhebbers dat endurance paardvriendelijk is omdat hun paarden uit de wedstrijd gehaald worden als er maar de geringste aanleiding voor is. Reeds lang vóór er wat te constateren is, kan er wat 'fout' zijn.
Je verwees naar het slachthuis Frans en onderzochte ruggen van rijpaarden zijn zó steevast gefuseerd dat dit bij archeologisch onderzoek als een harde indicatie voor berijding gezien wordt.
Bij de paardenrug zijn gefuseerde wervels eigenlijk regel, niet bijna de norm, maar 'normaal'. Niet écht normaal, niet prima en toch zijn er bij het overgrote deel van deze paarden geen gerapporteerde rugkachten.

Nee, er is geen keihard medisch bewijs, maar het komt míj logisch over dat een beter bespierde rug en meer verzameling op de achterhand het kraakbeen tussen de wervels minder doet samendrukken.
- Dat samendrukken is eveneens de reden waarom ik voor een gewichtsverdelend zadel, met boom, kies.
- Het trainen van skelet, spieren, etc. is waarom ik zónder last maanden bezig ben met Kikkuli voor ik erop ga.
- Het soepel bewegen, het verzamelen is waarom ik leer mijn paard te gymnasticeren.

Ja, en zowel bij de Kikkuli-methode als bij het paardgericht gymnasticeren van Solinski staat de ontspanning van het paard BOVENAAN het prioriteitenlijstje van de randvoorwaarden.
Van de Kikkuli-methode is wetenschappelijk onderbouwde info beschikbaar en ik heb er zo nauwkeurig mogelijk hartslagfrequentie-registraties van opgeslagen. De HF geeft geestelijke- en lichamelijk belasting genadeloos weer.

Nogmaals Frans:
- heruitvinders Pluvinel en Guérinière bv waren met ontspannen rug-natuurlijk bezig
- in ieder geval bij míj staat ontspannen rug-natuurlijk hoog op het lijsje en is het de doorslaggevende reden waarom ik me in Kikkuli en Solinski ben gaan verdiepen

Leve rug-'natuurlijk'; paardgericht gymnasticeren en -verzamelen

Ok, weer tijd voor even spelen in de ring met een paardje en daarna een andere 'overbelasten'.....